Op haar website wil Anja Meulenbelt voor eens en voor al vastgelegd hebben dat de Moslim-gemeenschappen (meervoud, kennelijk is de éne gemeenschap de andere niet meer) ondubbelzinnig de moord op Theo van Gogh hebben veroordeeld. “Een van de mantra’s die we (sic, rkh) zo vaak horen van de moslimbashers, is dat er nooit een ondubbelzinnige veroordeling is geweest vanuit de moslimgemeenschappen op de moord op Theo van Gogh. Nou vind ik het een volstrekt ongepaste reflex om bij alles wat een moslim heeft gedaan van alle moslims te eisen dat ze zich meteen gaan excuseren. Ik heb ook mijn excuses niet aangeboden voor de moord op Fortuyn, toen de kogel ‘van links’ kwam. “ Vervolgens drukt ze de inderdaad haast niet mis te verstane veroordeling af.
Het is in de eerste plaats natuurlijk wel onzin om -zoals Meulenbelt doet- “ondubbelzinnig veroordelen” gelijk te stellen aan “excuseren”. Als ingezetene van Nederland heb je de verantwoordelijkheid om bij te dragen aan goede verhoudingen. En sommigen kunnen door afkomst of positie die verantwoordelijkheid meer tot gelding brengen. Dat heeft dus allemaal niets met schuld te maken. “Niet schuldig, wel verantwoordelijk”, zoals Paul Scheffer zegt.
Ten tweede is een vraag wie nu eigenlijk die “moslimbashers” zijn die de mantra bezigen dat er nooit een ondubbelzinnige veroordeling zou zijn geweest van de moord op Van Gogh. Er blijven -wat mij betreft- tegenwoordig te veel zaken onbenoemd, maar die wel waarheid claimen. Precies het punt dat Meulenbelt zelf aankaart: er wordt maar wat beweerd en voor waar aangenomen. Misschien is in deze kwestie ook niet de vraag of een veroordeling is uitgesproken, maar of het gesprokene waarachtig is.
Ten derde zijn -aansluitend bij het laatste- aantekeningen te maken bij de “ondubbelzinnigheid” van de veroordeling. Kennelijk heeft Meulenbelt de tv-documentaire gemist waarin Zweden van turks-koerdische komaf vóór de camera mooie, pedagogisch verantwoorde woorden spreken, maar na aflloop -voor de verborgen camera- geheel andere dingen zeggen? Wat de vraag oproept -hoe pijnlijk ook- of de nieuwe medeburger uit een geheel andere cultuur wel op zijn woord te geloven is. En kennelijk heeft ze afgelopen zondag niet de BBC-uitzending gezien over de reacties van britse Islam-organisaties op “London under Attack”? Ook in deze uitzending weer het met twee monden spreken: en public de goede woorden spreken maar in het “privé-domein” de haat tegen “het Westen” prediken. Je vraagt je af hoe deze mensen zich moreel en intellectueel staande weten te houden in de beide werelden. Waarschijnlijk met een “Een leugentje om bestwil”(in een perfide, decadente omgeving met vooral joden en kruisvaarders is dat niet zo erg) en door de “westerse” toehoorder op het verkeerde been zetten. Dat voorkomt in elk geval cognitieve dissonantie. Indien nodig op verzoek alle Islam-terreur veroordelen, maar onderwijl vinden dat er in het onderhavige geen sprake is van terreur. Of zoals de geestelijke die de onschuldige slachtoffers betreurde, maar in eigen kring verklaarde dat de getroffenen –mohammedaan of niet- sowieso schuldig zijn door hun bijdrage aan het in stand houden van de britse maatschappij. En kennelijk is Meulenbelt vergeten hoeveel vrolijkheid de dood van Van Gogh heeft gebracht bij met name islamitische jongeren? Allemaal begrijpelijk en verklaarbaar, maar je kunt alleen zo niet samenleven. In ieder geval knaagt deze vrolijkheid aan de representativiteit van de vertegenwoordigers van de muzelmens.
Nee, die geclaimde “ondubbelzinnigheid” aan de kant van de Islammisten en islammofielen is tamelijk ambivalent. Maar Meulenbelt zelf kun je in elk geval geen dubbelzinnigheid verwijten, wel naïviteit tegen beter weten in.
p.s.: Een reactie van gelijke strekking heb ik Meulenbelt toegezonden.
Ik kreeg even later het volgende antwoord: “Ik word langzamerhand een beetje moe van die steeds maar herhaalde beweringen over de jongeren die zo vrolijk zouden zijn geweest bij de dood van Theo van Gogh. Het blijven maar dezelfde verdachtmakingen, je schiet daar werkelijk niets mee op. Dus sorry, ik plaats dat niet. Daar zitten andere websites al vol mee en alles praat elkaar maar na.”
Ik heb hierop gereageerd met: “tamelijk treurig dat feiten ideologisch en voor de schone schijn worden weggepoetst. En waarom die belediging van ‘elkaar napraten’?”
Het commentaar van een dankbare Charles wordt wèl goed bevonden:
“Anja, je legt steeds weer zeer effectief bloot dat het niet om een feitelijke debat over integratie gaat, zoals de “moslimbashers” beweren, maar om een hetze tegen mensen van een andere oorsprong en vooral een andere huidkleur. Ga vooral zo mee door, uiteindelijk kunnen feiten niet genegeerd worden. Al zal je wel soms grote aantallen haat-emails krijgen van mensen die beweren dat ze “fel tegen racisme zijn, maar…”, dat “de anderen eigenlijk de racisten zijn”, “discriminatie in Nederland niet bestaat”, en zo maar door, en veel erger… .”
Het is me wat met Meulenbelt en haar incestieuze kring van sycofanten; van vleiers, napraters, geestelijk labielen en beroeps-subsidietrekkers. Echt vrolijk word je er niet van, maar de site behoeft aandacht.
r.k.h, 23-08-2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ach, Meulenbelt. Een politica die geen andere mening kan velen. Ze hoort, alleen daarom al, niet thuis in de politiek.
Bovendien draait ze wel héél erg vaak hetzelfde plaatje.
Tot verleden jaar postte ik gereld op haar web-log. maar op een zeker moment werd mijn mening niet langer op prijs gesteld. Niet omdat ik er een scheldpartij van maakte, in het geheel niet, maar omdat mijn mening vaak haaks stond op die van "la Meulenbelt" Naar buiten toe verkondigde ze dat ze onwelgevoeglijk taalgebruik weerde, maar de werkelijkheid was dat ze onwelgevallige meningen niet plaatste.
En dus is haar web-log verworden tot een zielloze discussieplaats waar steeds dezelfde mensen het roerend met elkaar eens zijn. Lees maar eens na: "Goed gedaan Anja", "Wat goed van je Anja" en dat soort commentaren. Je krijgt er rooie jeuk van, zoveel zelfingenomenheid van een, in intellectueel opzicht, "sitting duck" is nauwelijks te verdragen.
Ze is geen goed debater, kan haar standpunten maar moeizaam onderbouwen en moest dus constateren dat haar mening op haar eigen web-log meestal niet uit de verf kwam. Die tekortkoming vooral heeft haar ertoe bewogen om te gaan censureren.
Een reactie posten