De Deense cartoons die de profeet Mohammed verbeelden en een link leggen met geweld, hebben een waaier aan argumenten opgeleverd. Sleuteltermen daarin zijn: “gekwetst”, “vernederd”, “woedend”, “Wilders”, “sgp”, “reisbureau Rita”, “arrogantie”, “hypocrisie”, “Irak”, “Amerika”, “niet grappig”. Alles weer zeer verwarrend. Het is zaak daar eens orde in aan te brengen. Ik onderscheid de cartoons zelf, de reactie van de moslims daarop en de reactie van “het Westen” op de reactie van de moslims.
De cartoons zelf
Er zijn drie type argumenten om deze cartoons te verwerpen.
Een principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat religieuze gevoelens van (1 miljard) moslims worden gekwetst.
Een pragmatische en dus weinig principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat het olie op het vuur gooien is en je daarmee het onheil (bijv. in de vorm van een economische boycot) over jezelf en anderen afroept. Het gaat hier dus om de gevolgen.
Ad hominem argumenten proberen de makers in discrediet te brengen: “ze zijn niet grappig”, “ze kunnen niet tekenen”, “ze werken bij een rechts blaadje”(Günther Grass), “ze doen mee met de jacht op de moslims”(Piet Grijs in VN). Soms wordt Wilders erbij gehaald alsof hij de cartoons persoonlijk heeft gemaakt(, maar hij heeft ze alleen maar op zijn eigen website gezet). Volgens Günther Grass delen de tekenaars in de algehele arrogantie van het Westen. Er wordt meegesurft op de anti-Islam gevoelens.
De reactie van de moslims
Een reactie met veel “hearsay” en met de nodige vertraging, kon niet uitblijven. Schreeuwende imams, schreeuwende menigtes, brandende vlaggen, brandende ambassades en de onnodige doden en gewonden. Hoe deze beeldvervuiling ten overstaan van westerse ogen te verdedigen? Een verdedigingslijn is natuurlijk om begrip te vragen voor de moslims die tot in het diepst van hun ziel zouden zijn gekwetst. Maar er is ook het niet-principiële “laatste druppel”-argument: moslims worden al jaren door “het Westen” vernederd en dit kan er echt niet meer bij.
De reactie van “het Westen” op de reactie van de moslims
Het Westen schrok bij het zien van zoveel agressie en primitief geweld en keurde de reactie af. Kernbegrippen in de aanvalsstrategie zijn: hypocriet en meten met twee maten. Het Westen zou alleen voor zichzelf meningsvrijheid opeisen en moslims dit recht ontzeggen. In dit argument-type wordt bijv. gerefereerd aan het verbod om in het Westen met de holocaust te spotten, aan de actie van justitie t.a.v. het beledigen van Verdonk (“reisbureau Rita”) en aan het verbod Hirsi Ali te dissen.
rkh, 11-02-2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten