Verwijlen bij een fenomeen, geen oordeel vellen over feitelijke juistheid of onjuistheid, over waarheid of onwaarheid, de werkelijkheid als het ware tussen haakjes zetten (“einklammern”) dat is een methode waar je wat mee kunt. Dat is de methode van de fenomenoloog Edmund Husserl. Het doet er in eerste instantie niet toe of iets waar of onwaar is. Iemand ziet paarse muizen over zijn dekbed gaan, dat is het uitgangspunt. Het komt er op aan deze ervaring betekenis te geven.
Een jonge vrouw kreeg in Den Haag bij een pinautomaat het mes op de keel. Twee Marokkanen of Turken* wilden haar pinpas en code en anders zou haar kleuter worden ontvoerd. Vandaag hoor ik voor de radio dat de vrouw alles bij elkaar heeft verzonnen.
Je kunt zeggen: “case closed”. Maar wat blijft staan –los van achtergrond en verdere verhalen- is dat veel mensen (autochtonen én allochtonen) het verhaal geloofden. Kortom, een dergelijk brute overval wordt als een reëel scenario gezien. Dat zegt toch wel wat, namelijk hoe in dit land over bepaalde bevolkingsgroepen wordt gedacht en hoe die over zichzelf denken
Het verhaal gaat dat HM Beatrix ’s avonds haar hondje uitliet in de paleistuin en dat zich de volgende dialoog ontwikkelde:
Bea: “Goede avond, Marechaussee”
Marechaussee: “Goede avond, Majesteit”
Bea: “Het is Hare Majesteit”
Marechaussee: “Het is koninklijke Marechaussee”
Het schijnt een grapje. Maar Beatrix zou er goed aan doen dit niet zo maar weg te wuiven. Want in zo’n verhaal zit altijd waarheid, los van of het echt gebeurd is of niet.
Derde voorbeeld: Aan het eind van De wereld draait door heeft Boekestijn zgn. off the record tegen Maarten van Rossum onaardige dingen gezegd over fractieleider Rutte. Boekestijn heeft al snel zijn excuses aangeboden en later ook nog eens aan de fractie.
Zaak is nu geen energie te verspillen aan de vraag of Boekestijn gelijk heeft, maar je af te vragen wat dit alles zegt over Boekestijn, Rutte en de VVD-fractie. In ieder geval dit: Boekestijn toont geen loyaliteit jegens de fractie, Rutte heeft geen commitment weten te krijgen wat mogelijk iets zegt over zijn leiderschapstijl.
* Ik vond het wel meteen vreemd dat de vrouw kennelijk geen onderscheid wist te maken tussen deze etnische groepen.
10-11-2008
woensdag, november 12, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Leuke blog !
PJ te N
Een reactie posten