Niet schuldig, wel verantwoordelijk

In abstracto is dit het probleem: Een groep wordt aangesproken op wat een subgroep doet. De gehele groep wordt daarop afgerekend. Wat nu?

Gaan één of meer notarissen over de schreef dan wordt algauw de gehele groep daarop aangekeken (behalve dan natuurlijk de notaris die toevallig je buurman is)*. Je kunt dat betreuren, maar dit generaliseren is des mensen. Wie tweemaal is gebeten door een tekkel, zal tekkels verder mijden. Discriminatie is evolutionair gezien dan ook zo gek nog niet. Dat Cohen als directeur van een vliegschool –naar eigen zeggen- ook na 9/11 nog steeds moslims zou aannemen, verraadt een hoge morele standaard, maar komt mij ongeloofwaardig voor. In iedere geval kan Cohen er beter vanuit gaan, dat voor verreweg de meeste mensen zo’n praktijk tegennatuurlijk is en dat een opgeheven vinger eerder averechts zal werken in die zin dat men zich voor zijn woorden zal afsluiten.

Normaliter zal een groep zelf intern disciplinaire maatregelen nemen om de rotte appels weg te nemen en niet alleen maar wachten op strafmaatregelen (if any) van overheidswege. Alleen zo kan de groep er voor zorgen niet langer object van scherts, hoon en haat te zijn. Er waren in WOII ook goede Duitsers, maar Duitsland heeft na de oorlog niet anderen de schuld gegeven van de haat van alles wat Duits is. Dat zou ook totaal onvruchtbaar zijn geweest.

Onder druk van woedend ambulancepersoneel en om Wilders wind uit de zeilen te nemen heeft Cohen (contre coeur dus) het gewaagd om over “Marokkaanse medeburgers” te spreken als opnieuw veroorzakers van ellende. Het Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland (SMN) was verbolgen: a. stigmatisatie! b. het lukt slap Nederland kennelijk niet die boefjes (zijnde 0.1% van de 350.000 Marokkanen) in het gareel te krijgen. Voorzitter Farid Azarkan van de SMN ziet geen verantwoordelijkheid. Hij babbelt wat met Cohen en Vogelaar en de arme belastingbetaler draait er weer voor op. Cohen valt de voorzitter bij: alleen de boefjes zelf en eventueel de ouders mogen erop worden aangesproken**. De heren willen kennelijk het strafrechtelijke pad bewandelen (dat trouwens mooi kan doodlopen, want wie deed precies wat) en veel gesprekken en reisjes organiseren. Een hopeloos en onvruchtbaar standpunt dat Marokkanen in hun slachtofferrol bevestigt en dat de natuurlijke neiging tot stigmatisatie niet tegenhoudt.

Paul Scheffer (dus zonder Hoop) zei eens: “niet schuldig, wel verantwoordelijk”. Ik sluit mij daarbij aan: iedereen is verantwoordelijk voor het samen-leven en sommigen zijn meer verantwoordelijk omdat zij de taal spreken en de cultuur kennen.
Neemt SMN geen verantwoordelijkheid dan weg met die subsidieclub.


* Het kan ook positief uitpakken. Ik –hoewel relatief buitenstaander- voel mij trots, wanneer een buitenlander bijv. het relatief groot aantal Nederlandse nobelprijswinnaars of de economische macht van Nederland noemt.

** Twee autochtone deelraadvoorzitters vinden sowieso dat Cohen met zijn kleurbekentenis veel te ver is gegaan.

14-09-2008