OSM: sommige dingen doe je niet

Ad Bos –klokkenluider in de affaire Koop-Tjuchem- wordt “ingenieur” genoemd. Ik zag hem eens op TV in een rood jasje en het leek mij dat we hier dan toch met een “hts-ingenieur” te maken moesten hebben. Wikipedia bevestigde mijn intuïtie.
Een donkerblauw jasje met gouden knopen (cpt. Iglo outfit) laat zich overigens minder makkelijk determineren.

In het begin van jaren zeventig speelde de affaire Menten. Pieter Menten was puissant rijk en daarenboven ook nog oorlogsmisdadiger. Wat mij altijd bevreemd heeft, is dat hoedje van ribstof (zie rechercheur De Cock van Baantjer): net een middenstander die de dagelijkse vernederingen gelaten over zich heen laat gaan..
De Wikipedia zegt dat Menten in weelde is opgegroeid, maar zijn opleiding wordt niet genoemd. Het zou mij verbazen, als deze man een universitaire opleiding heeft genoten.

Houding, uiterlijk en gedrag informeren vaak over afkomst en verleden. Anil Ramdas maakte in India mee dat allerlei mensen zich ten opzichte van hem onderdanig gingen gedragen. Men “rook” dat hij tot de kaste van de Brahmanen behoorde. Een bijzonder verhaal.

Maar hoe zit het met minister Bot? Hij ziet er uit als een strenge calvinist, als een keuterboer van de veluwe die net goed is gewassen. Maar niets is minder waar: zijn vader was al minister en hij is katholiek opgevoed. Het kan verkeren.

Peter R. de Vries als wreker

Peter R. de Vries heeft iets agressiefs over zich. Hij is ook een man die zichzelf heeft weten te overtuigen van zijn eigen morele en intellectuele gelijk. Dat neemt hem niet voor mij in. Een gesprek met een serveerster zou –naar mijn gevoelen- zo kunnen verlopen:
Serveerster: Nog een tweede kopje koffie, meneer de Vries?
De Vries: Hoe komt u erbij dat ik nog een tweede kopje blief!?
Serveerster: Ja, maar ik dacht ….
De Vries: Hoe komt U erbij? Ja, geef daar maar eens antwoord op!

Ik ben eens gaan googlen op zijn achtergrond:
Na de HAVO en Militaire Dienst is hij -22 jaar oud- gaan werken bij de Telegraaf. Een werkkring die toentertijd (jaren zeventig) geen prettige associaties opriep bij het “weldenkende” deel der natie, waarschijnlijk ook niet bij zijn gereformeerde familie. De keuze voor de misdaadjournalistiek verhoogde evenmin zijn aanzien, ook niet bij de collegae journalisten. Later werd hij hoofdredacteur van AKTUEEL, een enigszins vunzig mannenblad en ook dat zal geen toegang tot spraakmakend Nederland hebben gegeven.
Zijn vader was directeur van Muiden Chemie, waarschijnlijk dus een academicus of iemand die daar voor kon doorgaan. Suzanne Weusten schreef in het Psychologie Magazine van juni 2002: “Tegen NRC Handelsblad vertelde hij ooit dat zijn vader hoge eisen stelde: 'Als je thuiskwam met een acht op je rapport, liet hij je weten dat je broer een negen had.'” Ja, dan val je met je havo-diploma een beetje buiten de boot en word je vanzelf de risee van de familie.


Peter R. de Vries heeft het na jaren toch gemaakt. Zijn SBS-programma is degelijk en weet de spanning erin te houden, schrijf ik uit eigen ervaring. Maar hij wil nu met zijn politieke partij PRDV terugslaan, slaan naar allen die hem –Peter R.- in het verleden met dédain hebben behandeld. Hij slaat links nog eens extra door op een aantal punten linkser dan links te willen zijn.
Ik geloof dat het Sjoerd de Jong (NRC) was die over de mannen van Leefbaar Nederland of de LPF –met name Jan Nagel- sprak als wrekers. Ook Peter R. kan m.i. rancune niet ontzegd worden.

We als maat der dingen

Op 6 december 2005 is er het bericht dat op Borneo (mogelijk) een nieuw zoogdier is ontdekt.
Ik neem aan dat het betreffende soort al jaar en dag bekend is bij de plaatselijke bevolking of eventueel: bij hen ooit bekend is geweest. Vreemd dan dat in zo’n bericht dat deel van de (wereld)bevolking wordt uitgesloten en eigenlijk vreemd dat we zelf niet direct door hebben onszelf tot maat der dingen te maken.
Hebben we nu Amerika ontdekt of niet? En wie waren en zijn we?