Vom Ende her gedacht

Nu Merkel moeite heeft de kluts terug te vinden, wordt ze om te meer om haar vroegere probleemaanpak geprezen. Die was op z’n egeltjes en rationeel. Als bètawetenschapper zou zij de dingen ‘vom Ende her denken’: vanuit het gewenste eindresultaat zou ze terug redeneren en dan pas stappen ondernemen.

Dit lijkt logisch. Maar een analogie laat het problematische aan deze aanpak zien.

Onlangs kwam ik in het Amsterdam, in het Rijksmuseum, ex-vriendin M. van 40 jaar terug tegen. Ik herkende haar aan haar gestalte en haar manier van staan. Had ik deze ontmoeting gewild dan had ik nooit en te nimmer kunnen terug redeneren vanuit het resultaat.

Per analogie redeneren is zo gek nog niet! Het doet begrijpen en geeft nieuwe inzichten.

rkh, 25-11-2015

“Homegrown” als argument

Velen zijn bang dat met de stroom vluchtelingen ook (potentiële) terroristen het land binnenkomen. Van de weeromstuit willen Politiek&Media ons nu doen geloven, dat voor deze angst geen grond is. De terroristen waarvoor we zeggen te vrezen, zijn immers mensen van eigen bodem; hier gesocialiseerd, soms zelfs convertiet. Het zijn weliswaar slechte mensen, maar het zijn wel ónze slechte mensen.

Homegrown, dus. Het lijkt de constatering van een simpel feit. Maar met deze term wordt wel subliminaal meegegeven dat we zelf schuld zijn aan het Islam-terrorisme. Het zou een koekje van eigen deeg zijn. Hausgemacht. De asielindustrie kan weer rustig adem halen.

Kortom, het bekende lied van schuld en boete, dat het Westen zo kenmerkt en de mensen zo graag horen en zingen.

Je kunt aantekeningen maken bij het gebruik van de term “homegrown” (bijv. waarom dan niet veel meer autochtonen op jihad gaan en waarom zoveel Marokkanen uit Marokko zich tot het jihadisme bekennen, net als de Marokkanen hier). Dat leidt maar af. Mij lijkt het zinvoller om mee te gaan en de volgende vraag te stellen: “Hoeveel homegrown-terroristen leveren 1 miljoen moslim-vluchtelingen na zeg 20, 30 jaar op?”.

Een retorische vraag, die verrast en de kern van de poedel raakt en die is dat er straks geen samenleving meer mogelijk is. In Duitsland zal deze voor de hand liggende vraag in ieder geval niet gesteld worden. Zoveel is zeker.

rkh, 19-11-2015