zaterdag, december 26, 2009

Ja, ik wil

Je denkt zelf je vinger te bewegen, maar een hersenscan laat zien dat al eerder en onbewust tot die daad is besloten. Dus nu is ook nog wetenschappelijk bewezen, dat de vrije wil illusoir is. Je kunt niet meer zeggen "ik beslis", want er is al enkele seconden eerder voor jou besloten. De hersenwetenschapper Dick Swaab is ervan overtuigd dat wilsvrijheid een illusie is. Marcel van Dam ziet kansen om met deze harde wetenschap het neoliberalisme -met zijn ideologie van "eigen schuld, dikke bult"- onderuit te halen.

Ik ben op dit punt niet onder de indruk van de geleerde Swaab. Er zijn zeker situaties waarbij de intuïtie (het gevoel) het wint van de ratio, waarbij onbewust wordt beslist. Intuïtie is echter niet gelijk aan willekeur. De intuïtie is gevormd door karakter, opvoeding, intelligentie, ervaringen, peers. Kortom, de intuïtie is in hoge mate verredelijkt en daardoor uitdrukking geworden van de persoon zelf. De intuïtie is van iemand, is eigen. In deze zin kan nog steeds gesproken worden van een ik, dat beslist.

In sommige gevallen waar Swaab zegt "het ik beslist niet", beweer ik dus dat een afgeleid ik beslist. Denk bijv. aan de keuze van de levenspartner. Het is de intuïtie die als een betrouwbare gids, hier leidend is.

Swaab maakt echter ook aanspraak op algemene geldigheid. Is daarop af te dingen?
Stel ik maak met Swaab de afspraak dat hij mij 10 opdrachten geeft om een kopje op een bepaalde manier over tafel te schuiven. Ik voer zijn opdrachten uit, zoals afgesproken. Lijkt mij stug dat een scan van mijn hersenen 10 keer een "er is al onbewust besloten" laat zien. De opdrachten komen immers linea recta van Swaab. Ik voer elke opdracht volgens afspraak uit, omdat ik dat wil en zo heb afgesproken. Bij mij geen homunculus.

Witteman hoorde alles aan en had geen verweer.

rkh, 25-12-2009

vrijdag, december 25, 2009

Bij de dood van Ishmael Gumbs

Gumbs is dood. Zoals dat gaat in de Bijlmer: er is onenigheid om niets, iemand wordt gebeld en daar lig je dan. Hij kwam anderhalf jaar geleden van Sint Maarten. Hij leek net een beetje zijn draai te hebben gevonden, ging naar school. De negentienjarige laat een zwangere vriendin achter en een kind bij een andere vrouw. Van zijn coach mochten we vernemen dat hij de laatste tijd in de kelderbox van zijn nieuwe schoonmoeder sliep. Gumbs woonde eerder bij zijn zus in.

Ik word niet goed van zo'n bericht. Je leest niet: wat belachelijk zo'n joch met twee kinderen die waarschijnlijk voor galg en rad opgroeien. Je leest niet: wat moet zo'n vent hier in Nederland. En dat dan niet zeggen uit zorg om Gumbs en zijn kinderen, maar uit zorg om Nederland. En je leest niet: wat kost dit allemaal niet en wie betaalt dat!
Natuurlijk, in menig huiskamer zal de ergernis vrijmoedig worden uitgesproken. Maar officieel hoor je alleen maar dat zijn dood wordt betreurd, hoe erg dat is voor familie en vrienden en -waarschijnlijk- dat de instanties hebben gefaald, zo niet dat Nederland als geheel tekort is geschoten.

De "elite" wil dat we dit alles normaal vinden. Zoals we het ook normaal moeten vinden, dat in 2010 de helft van de Amsterdammers allochtoon is.

rkh, 23-12-2009

woensdag, december 23, 2009

Detaillist van geboorte

De detaillist heeft oog en oor voor detail. Hij ziet -misschien eerder en meer dan anderen- het vreemde, het onmogelijke, de inconsistentie en de incoherentie. De detaillist wordt daardoor afgeleid, raakt de draad kwijt en mist mogelijk de essentie. Hij blijft in details hangen.
Ik herken mezelf in deze beschrijving.

Frans Timmermans schreef: "...dubbele, eeuwige vraag: Wie ben ik en waar ben ik?" en ".. een perpetuum mobile dat nutteloos wordt als het ophoudt met bewegen". Ik wind mij op over zulke onzin en voor mij wordt zijn artikel dan onleesbaar.
Voor wie -in vredesnaam- is "Waar ben ik?" een existentiële vraag? En het is toch per definitie onmogelijk dat een perpetuum mobile stopt.

De logica E.M. Barth had het in een lezing over een oneindig aantal sterren. Ik interrumpeerde meteen met "Dat kan niet!". Want alleen zo kon ik het verhaal volgen.

De criminoloog Frank Bovenkerk heeft niets met een culturele verklaring voor de ontkennende Marokkaan. Volgens hem heeft de Marokkaan gewoon geleerd dat je hier mee weg komt. Maar onverklaard blijft dan waarom de Marokkaan met criminele inborst zoveel slimmer is dan andere criminelen.

Gisteren gekeken naar Raoul Heertje in gesprek met een waarschijnlijk superintelligente Rory Stewart. Die Stewart zei in Afghanistan de traditionele kledij aan te trekken om niet al van verre te worden herkend, zodat hij rustig met de hond kan wandelen. "Maar een hond is toch onrein?", denk ik dan.

Van "de waarheid liegen" en "een soort van" krijg ik spontaan uitslag.

Ik herken de detaillist in Amanda Kluveld. In het progamma "Obalive" stuiterde zij over de Islam-rede van Obama die o.a. de uitvinding van het buskruit toeschreef aan de muzelman. Met als gevolg dat Kluveld niet aan een algemene beschouwing toekwam. Voor Stephan Sanders waren de uitglijders van Obama geen enkel probleem. Hij ergerde zich zelfs aan haar.
Ik begrijp Kluveld en haar onvermogen dus wel.

rkh, 22-12-2009

vrijdag, december 04, 2009

Ook minaretten vangen veel wind

Zwitsers hebben zich in een referendum uitgesproken tegen de bouw van minaretten. Regering, vakbonden, werkgevers en kerken hadden uiteraard anders geadviseerd. Maar van "het volk" was 57% voor een bouwverbod, waar op 37% was gerekend. De autoriteiten zijn in shock.

Wat opvalt in en aan de reacties van officiële zijde is de snelheid en heftigheid van reageren, de minachting voor de stem van het volk en de buiging richting Mekka. Hier te lande sluit Verhagen een veroordeling wegens schending van mensenrechten niet uit. Rouvoet is voor een ondubbelzinnig nee tegen het verbod. Ter Horst betreurt de uitslag en prijst het Nederland zonder plebisciet.

Ook de media bleven niet achter. NOVA liet Ramadan opdraven. De commentator van Trouw zag werk voor het Europese Hof.

"Grote woorden", om met Balkenende te spreken. Maar de godsdienstvrijheid is m.i. hier helemaal niet in het geding. Wat we hier zien, is typisch dhimmie-gedrag. De meeste politici zien niet graag de muzelman vertoornd en dus moet het bouwverbod van tafel. Het gaat niet om de waarheid, maar om godsvrede en economische belangen. De angst regeert, de Islam wordt gevreesd. Als dat geen Islamofobie mag heten.

De boodschap van het referendum wil men niet horen en die is: "Baas in eigen huis". "We" willen geen minaretten als bajonetten, geen koepels als helmen en moslims als soldaten van Allah (Erdogan). Nee tegen de minaret als opgestoken middelvinger richting het Westen. De heftigheid in het ontkennen -door de gevestigde orde- van de islamisering van West-Europa bevestigt juist de islamisering en maakt duidelijk dat op dit punt van de meeste politici niets valt te verwachten, zelfs geen begrip.

Probleem is dat maar 0% van de Groenlinks-stemmers en 6% van de stemmers die nu op D66 zouden stemmen, de Islam als vooral een politieke beweging zien. Dat is landelijk 25%. Volgens De Hond ziet 75% de Islam als vooral een religieuze beweging. Misschien had hij ook moeten vragen naar wat de Islam op de tweede plaats is.

rkh, 3-12-2009