Wie -onder het mom van gelijkheid en ander fraais-
dubbele paspoorten invoert, creëert daarmee zelf ongelijkheid. Je krijgt immers twee soorten burgers: zij die alleen
de Nederlandse nationaliteit hebben en zij die daarnaast nog één of meer andere
nationaliteiten bezitten. Dat is vragen om problemen en die zijn er dan ook.
Ik kan zeggen wat ik wil over bijv. de Armeense genocide,
Atatürk of Erdogan. Een Turkse Nederlander niet, die kan op vakantie in Turkije
(of een ander land met uitleveringsverdrag met Turkije) voor zijn mening worden
opgepakt.
Ik kan bij mijn adoptie-ouders blijven wonen. Een Turks
Nederlands kind kan door Turkije worden opgeëist, althans zo lijkt het.
Ik word in het gevang gezet voor een misdaad hier
gepleegd en zo nodig en zo mogelijk via een uitleveringsverdrag teruggehaald.
Een Saban Baran niet, die zit als vrij man in Turkije ondanks dat hem een
gevangenisstraf van 7 jaar en 9 maanden is opgelegd. Turkije levert geen
burgers uit.
Een Nederlandse Turk kan in Turkije eigendom verwerven.
Ik niet.
Een Nederlandse Turk moet in het Turkse leger*. Ik niet.
Een Nederlandse Turk kan stemmen voor het Turkse
parlement. Ik niet.
Het is bon ton om te zeggen dat nationaliteit los staat
van loyaliteit. Maar het is de vraag of bijv. Turkse Nederlanders dat zelf geloven. Ik
denk dat kiezers de Bijbelse waarheid van "Gij
zult geen twee Heren dienen" beter begrijpen dan politici. De
meeste kiezers waren en zijn tegen het
dubbele paspoort.
* 1. Vogelaar vond dat als
minister prachtig: "dan kunnen ze
iets terug doen voor het land". 2. Een Nederlander mag niet in vreemde
krijgsdienst treden. Men gedoogt en lapt de eigen grondwet aan zijn laars.
rkh, 25-02-2013