Politiek Correct

Politiek correct is nu en hier ten lande: als blanke autochtoon je kind naar een zwarte school sturen, brood halen bij de Turk, blij zijn als je dochter met een neger thuiskomt en je vrouw lesbisch blijkt te zijn. Was vroeger, ten tijde van de blauwe knoop: de drank laten staan. Wordt straks: jongetjes in een rokje laten lopen, polygamie toejuichen en beoefenen. Politiek-correct-zijn is, werken aan een betere wereld. Een statement afgeven. Gewoon door te doen, ondanks spot en hoon en soms tegen beter weten en eigen natuur in. Maar daarin je wel gesteund weten door je peers.

Je kunt het ermee oneens zijn of het allemaal onzin vinden, maar met deze vorm van politieke correctheid is principieel niets mis.

Maar politiek correct is ook: informatie achterhouden omwille van een Ideaal en erger. Zoals burgermeester Van Tijn deed, toen hij een rapport over problemen met Marokkanen achterhield. Hij ging zelfs verder: hij nam disciplinaire maatregelen tegen een directeur die het één en ander naar buiten bracht. Liegen tegen beter weten in om maar rechts niet in de kaart te spelen, ook al kunnen er slachtoffers vallen. Denk aan Rotherham. Het is deze ideologische verblinding en kortzichtigheid die het politiek-correct-zijn verdacht heeft gemaakt.

Dat “politiek correct” een scheldwoord is geworden, is dus meer dan terecht.

rkh, 16-08-2016

Gij zult Rechts niet in de kaart spelen

Informatie achterhouden omwille van een Ideaal en dat dan rechtvaardigen met het argument anders Rechts in de kaart te spelen, dat is –volgens mij- een drogredenering. Waar is, dat Rechts die informatie –indien  beschikbaar- zou “misbruiken”. Maar Rechts is niet het probleem of de oorzaak van het probleem, zoals ten onrechte voorondersteld. Rechts functioneert hier als de welbekende stroman. Het echte probleem is de Werkelijkheid zelf, die de Idealen ter discussie stelt.

Logisch is dan de Idealen bij te stellen of iets aan de Werkelijkheid te doen. Maar in plaats daarvan wordt de strijd met Rechts aangegaan. Een gedragsbioloog zou hier spreken van oversprong-gedrag.

Maar deze drogredenering is niet onschuldig. Deze drogredenering maakt zelfs slachtoffers, omdat het grote wegkijken voorop staat. In het Engelse Rotherham werden door Pakistani misbruikte meisje niet gehoord en zo kon het misbruik jaren doorgaan. Een sociaalwerkster die de misstanden aankaartte, werd naar een antiracisme-cursus gestuurd.

Een uitwas (?) van dit ideologische denken laat Selin Gören uit Mannheim zien. Deze activiste van Die Linke werd ’s nachts in een park verkracht door 2 Arabieren en 1 Pers/Koerd. Maar ze vertelde de politie dat ze bestolen was door een divers gezelschap, waaronder Duitsers. De politie rukt niet uit voor een beroving, dus nam het meisje meer slachtoffers op de koop toe. Na 12 uur koos ze toch maar voor de waarheid. Daarna schreef ze op facebook hoe erg ze het voor de vluchtelingen vond, dat –door haar toedoen- nu alle vluchtelingen als verkrachter worden gezien (quod non).

Tenslotte: De mantra van Rechts niet in de kaart spelen maakt van liegen en bedriegen een deugd, wat het wantrouwen in Politiek&Media voedt. Een slechte ontwikkeling lijkt mij, want eerlijkheid is een noodzakelijke voorwaarde voor een samenleving om überhaupt als samenleving te kunnen functioneren.

rkh, 13-08-2016

Gij zult niet instrumentaliseren

Elke terreuraanslag in naam van Allah (vzmh moet je dan zeggen) en elk vergrijp van een moslim-immigrant bevestigt het gelijk van rechts. En dat laten Wilders en de zijnen weten ook. Vervolgens komt de Tegenpartij steevast –althans in de Duitse politiek- met de oproep vooral niet te instrumentaliseren, d.w.z. het feit dat er slachtoffers/doden zijn gevallen, niet te gebruiken voor eigen (politiek) gewin. Zwijgen uit piëteit, lijkt begrijpelijk en allemaal ethisch zeer verantwoord.

Maar de oproep is hypocriet, want die politici van Links zijn helemaal niet tegen instrumentalisering op zich, zoals wel wordt gesuggereerd. Ze zijn tegen de werkelijkheid waarin beschavingen botsen, die werkelijkheid willen ze weghouden bij de mensen. Tsjernobyl, overstromingen, verdronken kindjes, lekkende bejaarden, alles wordt gebruikt om maar steun te krijgen voor eigen politiek. En daar is niets mis mee.

Een andere partij instrumentaliseren verwijten, is dus gewoon onderdeel van het politieke spel en heeft niets met moraliteit te maken. Zelfs morele superioriteit veinzen, is politiek. Zorgelijk, dat zo weinigen dit door hebben.

rkh, 06-08-2016

Gij zult niet generaliseren

Je generaliseert als je iemand niet alleen als individu ziet, maar ook en vooral als deel van een groep. Dat doet iedereen en dat is maar goed ook, want anders waren we allang door de leeuwen verslonden. Natuurlijk zal niemand echt denken, dat alle Syriërs met een machete rondlopen als één Syriër een Poolse vrouw met een machete of döner-mes ombrengt. Dat mensen zo dom zijn, wordt door Politiek&Media voorondersteld. Maar dat is niet anders dan een aanname in een stroman-argumentatie. Mensen nemen gewoon het zekere voor het onzekere en vertrouwen een vreemdeling niet op voorhand. Deze reactie is natuurlijk en verstandig. Wie zich hierover verbaast of verontwaardigd is, kent zichzelve niet.

Waarom dan toch steeds weer die op zich tegennatuurlijke en irrationele vermaning van Politiek&Media om niet te generaliseren? Let wel, er wordt alleen gemaand wanneer er iets is met vluchtelingen of andere zij-instromers en de maatschappelijke spanningen stijgen. De Politiek moet dan iets, maar kan moeilijk de nieuwkomers gaan vermanen, want dat zou kritiek op eigen beleid zijn. Dus wordt het eigen volk gemaand: “Bitte, kein Generalverdacht”. Met de onderliggende boodschap dat de autochtoon zelf schuld is, mocht het experiment onverhoopt mislukken; had hij maar minder moeten generaliseren.

De autochtoon is dader in dop.

De vermaning “Niet generaliseren” schuift dus de aandacht van de nieuwkomer naar de autochtoon die iets moet, maar het omgekeerde gebeurt ook. Door steeds weer te beklemtonen hoe nieuwkomers slachtoffer zijn van generalisatie, stigmatisatie, discriminatie wordt het autochtoon slachtofferschap gerelativeerd. En zo worden de aanrandingen van Keulen collateral damage. Hier gaat dus de aandacht van de autochtoon naar de nieuwkomer.

“Niet generaliseren” is een bezweringsformule die –goed beschouwd- de autochtoon meer dader en minder slachtoffer maakt.

rkh, 30-07-2016