zondag, december 18, 2016

Alles over één kam


Je generaliseert als je iemand niet alleen als individu ziet, maar ook en vooral als deel van een groep. Telkens wanneer de sociale cohesie in gevaar is, duikt de term “generaliseren” in één of andere vorm op.
Een –naar eigen zeggen- 17-jarige Afghaan verkracht en vermoordt een 19-jarige studente medicijnen uit Freiburg. Die jongen was meegedreven op de vluchtelingenstroom van herfst 2015 en –zijn leeftijd indachtig- ondergebracht bij particulieren. En jawel hoor, Merkel komt met “Bitte, kein Generalverdacht”.
Ik vind deze formule leeg. Maar wat tegen die waarschuwingen en oproepen in te brengen?

1-- U generaliseert zelf (jij-bak).
U gaat er vanuit dat witte mensen/mannen/autochtonen zo stom zijn te geloven dat èlke moslim crimineel is, dus vanaf de geboorte. Niemand denkt dat. Niemand generaliseert op die wijze.

2-- Als u zegt dat ik niet mag generaliseren, kunt u dan zeggen hoe ik de Goeden van de Kwaden kan scheiden, gegeven de noodzaak van dit onderscheid (discriminatie)?
Er is veel ophef over discriminatie aan de disco-poort. Ook de bekennende homo Tofik is boos. Het is officieel onderzocht: een groepje Marokkanen komt er niet in, een vergelijkbaar groepje autochtonen qua kleding wel. Maar naar de ervaringen van obers, portiers en klanten met de overlast door Berbers in het algemeen is–bij mijn weten- niet gevraagd.
In het linkse en groene Freiburg waren de ervaringen met de net aangekomen asielzoekers zo slecht, dat ze de disco’s niet meer in mochten. De Goeden waren niet van de Kwaden te onderscheiden.
“Je discrimineert, omdat je niet kunt discrimineren”(copyright rkh).

3-- U kunt wel zeggen dat generaliseren niet mag, maar het gebeurt gewoon (natuur).
Dat het gebeurt, is evolutionair bepaald. Wie niet leeuwen voor gevaarlijk houdt, overleeft niet. Wie één of meer slechte ervaringen heeft met leden van een groep, wantrouwt automatisch en van nature de hele groep (tot het tegendeel bewezen is). Ook al vindt hij zelf dat het eigenlijk niet hoort.

4-- Generaliseren is een kwestie van berekening (kansrekening).
Op basis van ervaringen schat je de kans op herhaling in. Bij gebrek aan informatie neem je het zekere voor het onzekere en klem je je handtasje stevig tegen je aan. Een kwestie van gezond verstand, zou ik zeggen, hoewel diep beledigend voor de tegenpartij.

5-- U doet nu wel een oproep aan de “eigen” bevolking, maar waarom doet u geen oproep richting de moslims/Marokkanen/Afghanen/asielzoekers? Die medische studente is niet verkracht en vermoord door een autochtoon (schuld).
Een vermaning richting nieuwkomers is wrijven in een vlek. De focus komt dan te liggen op de problemen met immigratie én op beleid. Door de eigen bevolking te manen, krijgt die alvast de schuld in de schoenen geschoven voor het geval het weer mis gaat. Merkel kan dan zeggen:‘had u maar niet moeten stigmatiseren, discrimineren en uitsluiten’.

6-- U zegt dat we niet moeten generaliseren, dus dat we iedereen als uniek individu tegemoet moeten treden. Maar wat is een mens zonder inbedding in verleden, cultuur en sociale verbanden (tabula rasa)?

7-- Waarom heb ik u niet gehoord, toen bankiers voor graaiers werden uitgemaakt (selectiviteit)?

rkh, 17-12-2016


donderdag, december 15, 2016

Moraliseren als Politiek


In een demonstratie van Pegida wordt een galgje meegedragen met daaraan Merkel. Dit galgje wordt op beeld vastgelegd, maar natuurlijk wel zo –de medialogica indachtig- dat het thuis een galg van twee meter wordt. De verontwaardiging over dit galgje is groot. Politiek&Media moraliseren er lustig op los. Er vallen diffamerende termen als “marcheren”, “gebrul”, “geschreeuw”, “schuim der natie” (Pack, dixit Sigmar Gabriel, minister van economie), “nazi’s in krijtstreep” (dixit Heiko Maas, de SPD-minister van Justitie).

Helaas, discussieprogramma’s laten soms ook de andere kant zien. Op een eerdere TTIP-demo in Berlijn werd Gabriel (SPD en tegenhanger van Merkel) aan een galg meegevoerd. Maar hierover toentertijd geen publieke verontwaardiging, want voor Politiek&Media en voor het goedvolk is een demo tegen TTIP oké en dus is veel geoorloofd.

Dit voorbeeld maakt eens te meer duidelijk dat verontwaardiging nogal selectief kan zijn.
Volgens mij moet dit soort gemoraliseer gewoon als ordinaire politiek begrepen worden en niet als uiting van een hoogstaande moraal.
We kunnen hier dus rustig van “politieke spelletjes” spreken.

rkh,  15-12-2016