"De Bijlmer" moest plots anders heten.
Hoe zal het "Amsterdam" vergaan?
Liefst geen reactie van die weten
en hun eigen tijd verstaan.
rkh, 16-02-06
donderdag, februari 16, 2006
dinsdag, februari 14, 2006
De twee maten de maat genomen
Dat door het Westen wordt gemeten met twee maten is in de discussie over de Deense cartoons een vaak gehoord argument: Wij, moslims, hebben een taboe, maar het Westen heeft ook zijn taboes. Als het Westen het taboe op het afbeelden resp. het bespotten van Mohammed niet accepteert dan moet het Westen ook accepteren dat Westerse taboes (bijv. m.b.t. het uitgeven van Mein Kampf en het ontkennen van de Holocaust) worden doorbroken. Oog om oog, tand om tand. De logica van het woestijnvolk en zijn dhimmies.
Je voelt aan je water dat de Holocaust er wordt bijgesleept om de discussie kapot te maken en op zich geen argumentatieve waarde heeft. Ga je er op in dan neem je het argument serieus en dreigt het gevaar dat je volledig vastloopt, want wie overziet het schaakspel? Cheppih bracht in Nova Politiek ook het “meten met twee maten” argument naar voren. Paul Scheffer “argumenteerde” dat dit argument onzin is: ElMounni zei de vreselijkste dingen over homo’s en werd door de Nederlandse rechter vrijgesproken. Cheppih probeerde te interrumperen (zoals in de politiek gebruikelijk), maar Scheffer wist dat te voorkomen en de lijn vast te houden. Cheppih had niet terug van de attack. Het argument had ook gewoon genegeerd kunnen worden. Het komt trouwens pas op in reactie op de Westerse reactie op de reactie van moslims op de Deense cartoons. Alle reden dus om terug te gaan naar de bron: Waarom zijn die cartoons geplaatst?! Zie mijn verhaal “Genoeg is genoeg”.
Laten we hier toch eens nader ingaan op het argument van het meten met twee maten. Je zou eigenlijk verwachten dat de redenering zou zijn: “Het Westen eist meningsvrijheid, wel dan mogen ook moslims hun mening geven over de cartoons. Gelijke monniken, gelijke kappen ”. Welnu, dat betwist natuurlijk niemand, tenzij het gepaard gaat met aanvallen van razernij en geweld. Dus niets Holocaust.
Moet de Holocaust er toch bijgehaald worden, dan zou ik zeggen dat in het Westen het bespotten van Mohammed (of beter gezegd: bespotten van het gedachtegoed van de Mohammed B.’s) geen taboe is evenmin als in de Islamwereld het bespotten van joden, christenen en andere ongelovigen taboe is. “We” lijken dus quitte te staan, alleen met dat verschil dat in de moslimlanden andersdenkenden soms het leven behoorlijk onmogelijk wordt gemaakt en op godslastering de doodstraf staat. Dus wat “meten met twee maten”? De schijnheiligheid wordt zo zijn masker afgerukt. Een sterk argument -lijkt me-, maar ik zou het niet ter plekke hebben bedacht.
Abu JahJah zei in een uitzending van NOVA te kiezen voor de rechtstaat, voor een absolute vrijheid van meningsuiting en voor het slechten van alle taboes. Maar m.i. kan een samenleving niet zonder taboes (die rationeel niet te verdedigen en uiteindelijk ook niet uit te leggen zijn op straffe van detaboeïsering) en niet zonder een minimaal cluster van waarden en normen die door iedereen worden aanvaard. Het alternatief is: burgeroorlog.
Ik denk overigens dat Abu JahJah zo’n dubbelspreker is die als de sharia praktijk is nog steeds zal zeggen dat hij de rechtstaat i.c. de sharia verdedigt.
rkh, 14-02-2006
Je voelt aan je water dat de Holocaust er wordt bijgesleept om de discussie kapot te maken en op zich geen argumentatieve waarde heeft. Ga je er op in dan neem je het argument serieus en dreigt het gevaar dat je volledig vastloopt, want wie overziet het schaakspel? Cheppih bracht in Nova Politiek ook het “meten met twee maten” argument naar voren. Paul Scheffer “argumenteerde” dat dit argument onzin is: ElMounni zei de vreselijkste dingen over homo’s en werd door de Nederlandse rechter vrijgesproken. Cheppih probeerde te interrumperen (zoals in de politiek gebruikelijk), maar Scheffer wist dat te voorkomen en de lijn vast te houden. Cheppih had niet terug van de attack. Het argument had ook gewoon genegeerd kunnen worden. Het komt trouwens pas op in reactie op de Westerse reactie op de reactie van moslims op de Deense cartoons. Alle reden dus om terug te gaan naar de bron: Waarom zijn die cartoons geplaatst?! Zie mijn verhaal “Genoeg is genoeg”.
Laten we hier toch eens nader ingaan op het argument van het meten met twee maten. Je zou eigenlijk verwachten dat de redenering zou zijn: “Het Westen eist meningsvrijheid, wel dan mogen ook moslims hun mening geven over de cartoons. Gelijke monniken, gelijke kappen ”. Welnu, dat betwist natuurlijk niemand, tenzij het gepaard gaat met aanvallen van razernij en geweld. Dus niets Holocaust.
Moet de Holocaust er toch bijgehaald worden, dan zou ik zeggen dat in het Westen het bespotten van Mohammed (of beter gezegd: bespotten van het gedachtegoed van de Mohammed B.’s) geen taboe is evenmin als in de Islamwereld het bespotten van joden, christenen en andere ongelovigen taboe is. “We” lijken dus quitte te staan, alleen met dat verschil dat in de moslimlanden andersdenkenden soms het leven behoorlijk onmogelijk wordt gemaakt en op godslastering de doodstraf staat. Dus wat “meten met twee maten”? De schijnheiligheid wordt zo zijn masker afgerukt. Een sterk argument -lijkt me-, maar ik zou het niet ter plekke hebben bedacht.
Abu JahJah zei in een uitzending van NOVA te kiezen voor de rechtstaat, voor een absolute vrijheid van meningsuiting en voor het slechten van alle taboes. Maar m.i. kan een samenleving niet zonder taboes (die rationeel niet te verdedigen en uiteindelijk ook niet uit te leggen zijn op straffe van detaboeïsering) en niet zonder een minimaal cluster van waarden en normen die door iedereen worden aanvaard. Het alternatief is: burgeroorlog.
Ik denk overigens dat Abu JahJah zo’n dubbelspreker is die als de sharia praktijk is nog steeds zal zeggen dat hij de rechtstaat i.c. de sharia verdedigt.
rkh, 14-02-2006
zondag, februari 12, 2006
De contra aanvals- en verdedigingsstrategieën in “de moeder aller cartoon-oorlogen”
De Deense cartoons die de profeet Mohammed verbeelden en een link leggen met geweld, hebben een waaier aan argumenten opgeleverd. Sleuteltermen daarin zijn: “gekwetst”, “vernederd”, “woedend”, “Wilders”, “sgp”, “reisbureau Rita”, “arrogantie”, “hypocrisie”, “Irak”, “Amerika”, “niet grappig”. Alles weer zeer verwarrend. Het is zaak daar eens orde in aan te brengen. Ik onderscheid de cartoons zelf, de reactie van de moslims daarop en de reactie van “het Westen” op de reactie van de moslims.
De cartoons zelf
Er zijn drie type argumenten om deze cartoons te verwerpen.
Een principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat religieuze gevoelens van (1 miljard) moslims worden gekwetst.
Een pragmatische en dus weinig principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat het olie op het vuur gooien is en je daarmee het onheil (bijv. in de vorm van een economische boycot) over jezelf en anderen afroept. Het gaat hier dus om de gevolgen.
Ad hominem argumenten proberen de makers in discrediet te brengen: “ze zijn niet grappig”, “ze kunnen niet tekenen”, “ze werken bij een rechts blaadje”(Günther Grass), “ze doen mee met de jacht op de moslims”(Piet Grijs in VN). Soms wordt Wilders erbij gehaald alsof hij de cartoons persoonlijk heeft gemaakt(, maar hij heeft ze alleen maar op zijn eigen website gezet). Volgens Günther Grass delen de tekenaars in de algehele arrogantie van het Westen. Er wordt meegesurft op de anti-Islam gevoelens.
De reactie van de moslims
Een reactie met veel “hearsay” en met de nodige vertraging, kon niet uitblijven. Schreeuwende imams, schreeuwende menigtes, brandende vlaggen, brandende ambassades en de onnodige doden en gewonden. Hoe deze beeldvervuiling ten overstaan van westerse ogen te verdedigen? Een verdedigingslijn is natuurlijk om begrip te vragen voor de moslims die tot in het diepst van hun ziel zouden zijn gekwetst. Maar er is ook het niet-principiële “laatste druppel”-argument: moslims worden al jaren door “het Westen” vernederd en dit kan er echt niet meer bij.
De reactie van “het Westen” op de reactie van de moslims
Het Westen schrok bij het zien van zoveel agressie en primitief geweld en keurde de reactie af. Kernbegrippen in de aanvalsstrategie zijn: hypocriet en meten met twee maten. Het Westen zou alleen voor zichzelf meningsvrijheid opeisen en moslims dit recht ontzeggen. In dit argument-type wordt bijv. gerefereerd aan het verbod om in het Westen met de holocaust te spotten, aan de actie van justitie t.a.v. het beledigen van Verdonk (“reisbureau Rita”) en aan het verbod Hirsi Ali te dissen.
rkh, 11-02-2006
De cartoons zelf
Er zijn drie type argumenten om deze cartoons te verwerpen.
Een principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat religieuze gevoelens van (1 miljard) moslims worden gekwetst.
Een pragmatische en dus weinig principiële argumentatielijn is dat deze cartoons niet kunnen, omdat het olie op het vuur gooien is en je daarmee het onheil (bijv. in de vorm van een economische boycot) over jezelf en anderen afroept. Het gaat hier dus om de gevolgen.
Ad hominem argumenten proberen de makers in discrediet te brengen: “ze zijn niet grappig”, “ze kunnen niet tekenen”, “ze werken bij een rechts blaadje”(Günther Grass), “ze doen mee met de jacht op de moslims”(Piet Grijs in VN). Soms wordt Wilders erbij gehaald alsof hij de cartoons persoonlijk heeft gemaakt(, maar hij heeft ze alleen maar op zijn eigen website gezet). Volgens Günther Grass delen de tekenaars in de algehele arrogantie van het Westen. Er wordt meegesurft op de anti-Islam gevoelens.
De reactie van de moslims
Een reactie met veel “hearsay” en met de nodige vertraging, kon niet uitblijven. Schreeuwende imams, schreeuwende menigtes, brandende vlaggen, brandende ambassades en de onnodige doden en gewonden. Hoe deze beeldvervuiling ten overstaan van westerse ogen te verdedigen? Een verdedigingslijn is natuurlijk om begrip te vragen voor de moslims die tot in het diepst van hun ziel zouden zijn gekwetst. Maar er is ook het niet-principiële “laatste druppel”-argument: moslims worden al jaren door “het Westen” vernederd en dit kan er echt niet meer bij.
De reactie van “het Westen” op de reactie van de moslims
Het Westen schrok bij het zien van zoveel agressie en primitief geweld en keurde de reactie af. Kernbegrippen in de aanvalsstrategie zijn: hypocriet en meten met twee maten. Het Westen zou alleen voor zichzelf meningsvrijheid opeisen en moslims dit recht ontzeggen. In dit argument-type wordt bijv. gerefereerd aan het verbod om in het Westen met de holocaust te spotten, aan de actie van justitie t.a.v. het beledigen van Verdonk (“reisbureau Rita”) en aan het verbod Hirsi Ali te dissen.
rkh, 11-02-2006
vrijdag, februari 10, 2006
Genoeg is genoeg
De AEL-voorzitter Abou JahJah zet tegenover de Deense cartoons antisemitische cartoons. Hij wil daarmee duidelijk maken dat ook in het Westen sommige zaken heilig zijn en dat het Westen meet met twee maten. Het CIDI heeft al op de tamelijk kinderachtige AEL-actie gereageerd. Mohammed Benzakour, prominent AEL-lid, volgt JahJah in deze academische discussie. Wat de heren doen is een probleem onbespreekbaar maken door met gelijke munt terug te betalen: oog om oog, tand om tand. Ze denken daarmee een westerse reactie (“wat een achterlijke cultuur!”) op de reactie van de moslims op de cartoons te kunnen pareren. Aan een waardering van de oorspronkelijke daad komen ze niet toe.
Maar het gaat ten diepste helemaal niet over taboe’s. Het gaat er om dat in het Westen veel van de oorspronkelijke bewoners zich geïntimideerd voelen en geïntimideerd worden door islamitische nieuwkomers die soms al jaren onder ons zijn. Vrouwen die voor “hoer” worden uitgemaakt, meisjes die in zwembaden lastig gevallen worden, oude vrouwtjes die hardhandig worden beroofd. Dat is de kleine Jihad in praktijk gevoed door anti-westers sentiment dat ten dele ook een geloofszaak is onder meer in die zin dat een “onlovige” als inferieur wordt beschouwd. Cabaretiers die zich inhouden, cartoonisten die zich beperken, journalisten die niet alles meer schrijven, leraren die onderdelen van de geschiedenis overslaan. We hebben Rushdie gehad, TwinTowers, afgelasting van de uitvoering van Aïsa, de moord op Van Gogh, een jonge columniste van de NRC die stopt , Marokkanen die woedend zijn als mannen in djellaba’s en met rugzakken die gezamenlijk het toilet bezoeken, uit de trein worden gehaald en dan nu de cartoons. Er zijn dhimmies die bang zijn voor olie op het vuur of voor de vlam in het kruithuis. Er zijn er die de “Marokkaanse vaders” een prijs geven voor hun inzet. Er zijn politici en opinieleiders die bewaakt moet worden. Bij Barend en Van Dorp mocht vanwege een gast aan tafel geen wijn geschonken worden. Hoe gaat dit verder? Westers geklede vrouwen de wijk uit of de burka in treiteren? Joden de wijk uitpesten? Reclamezuilen met afbeeldingen van sloggi-slips neerhalen? Drank- en lingeriezaken leegplunderen? Ongemengd naar school? Geen onderwijzeressen voor een klas met jongens? Vrouwelijke artsen die geen man willen of mogen behandelen? Biologie-onderwijs dat onder curatele wordt gesteld? Alles kwetst voor wie wil zien. Uitzending van soldaten naar Afghanistan of een erkenning van de polisario-strijders door Nederland of een beperking aan de hoogte van de moskee zal ook wel kwetsen.
Hoe moet dat als binnenkort in de grote steden meer dan de helft van de bevolking allochtoon is? Cohen ziet in tegenstelling tot Bolkestein geen enkel probleem (Buitenhof uitzending). Hij ziet in Aboutaleb een waardig opvolger. Waarschijnlijk vooral omdat die Marokkaan is en dat geeft meteen al een probleem aan. In een uitzending van “Rondom Tien” vroeg een Marokkaans student aan ex-wethouder Pastors of het geen consequentie moet hebben, als de meerderheid van een wijk uit allochtonen bestaat. De vraag werd helaas niet beantwoord. Maar de vraag zelf is veelzeggend en bedreigend.
Ik juich de provocatie van de deense cartoonisten toe. Er moet een daad gesteld worden in dit klimaat van intimidatie. De reactie bewijst wat te bewijzen was, namelijk dat DE Islam wel degelijk bestaat (ze scharen zich onafhankelijk van plaats en opleiding snel onder één banier) en nog gewelddadig kan zijn ook en dat we een vijfde colonne in huis hebben, niet gering in omvang (zelfs veel “hoogopgeleiden” zijn gekwetst), met een kort lontje (“Behead those who say Islam is violent”, aldus een opschrift in Londen) en weinig loyaal aan het gastland (Een Deense imam riep zelf op tot een handelsboycot, maar hij sprak met twee monden. Denk ook aan de AIVD-tolk en dat voor Marokkanen een Marokkaanse politieagent een verrader is). De filosofie van “de boel bij elkaar houden” en “met elkaar blijven praten” is één van zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het is nu de tijd om niet pragmatisch, maar om principieel te handelen. “Love it or leave it”.
rkh, 9-2-2006
Maar het gaat ten diepste helemaal niet over taboe’s. Het gaat er om dat in het Westen veel van de oorspronkelijke bewoners zich geïntimideerd voelen en geïntimideerd worden door islamitische nieuwkomers die soms al jaren onder ons zijn. Vrouwen die voor “hoer” worden uitgemaakt, meisjes die in zwembaden lastig gevallen worden, oude vrouwtjes die hardhandig worden beroofd. Dat is de kleine Jihad in praktijk gevoed door anti-westers sentiment dat ten dele ook een geloofszaak is onder meer in die zin dat een “onlovige” als inferieur wordt beschouwd. Cabaretiers die zich inhouden, cartoonisten die zich beperken, journalisten die niet alles meer schrijven, leraren die onderdelen van de geschiedenis overslaan. We hebben Rushdie gehad, TwinTowers, afgelasting van de uitvoering van Aïsa, de moord op Van Gogh, een jonge columniste van de NRC die stopt , Marokkanen die woedend zijn als mannen in djellaba’s en met rugzakken die gezamenlijk het toilet bezoeken, uit de trein worden gehaald en dan nu de cartoons. Er zijn dhimmies die bang zijn voor olie op het vuur of voor de vlam in het kruithuis. Er zijn er die de “Marokkaanse vaders” een prijs geven voor hun inzet. Er zijn politici en opinieleiders die bewaakt moet worden. Bij Barend en Van Dorp mocht vanwege een gast aan tafel geen wijn geschonken worden. Hoe gaat dit verder? Westers geklede vrouwen de wijk uit of de burka in treiteren? Joden de wijk uitpesten? Reclamezuilen met afbeeldingen van sloggi-slips neerhalen? Drank- en lingeriezaken leegplunderen? Ongemengd naar school? Geen onderwijzeressen voor een klas met jongens? Vrouwelijke artsen die geen man willen of mogen behandelen? Biologie-onderwijs dat onder curatele wordt gesteld? Alles kwetst voor wie wil zien. Uitzending van soldaten naar Afghanistan of een erkenning van de polisario-strijders door Nederland of een beperking aan de hoogte van de moskee zal ook wel kwetsen.
Hoe moet dat als binnenkort in de grote steden meer dan de helft van de bevolking allochtoon is? Cohen ziet in tegenstelling tot Bolkestein geen enkel probleem (Buitenhof uitzending). Hij ziet in Aboutaleb een waardig opvolger. Waarschijnlijk vooral omdat die Marokkaan is en dat geeft meteen al een probleem aan. In een uitzending van “Rondom Tien” vroeg een Marokkaans student aan ex-wethouder Pastors of het geen consequentie moet hebben, als de meerderheid van een wijk uit allochtonen bestaat. De vraag werd helaas niet beantwoord. Maar de vraag zelf is veelzeggend en bedreigend.
Ik juich de provocatie van de deense cartoonisten toe. Er moet een daad gesteld worden in dit klimaat van intimidatie. De reactie bewijst wat te bewijzen was, namelijk dat DE Islam wel degelijk bestaat (ze scharen zich onafhankelijk van plaats en opleiding snel onder één banier) en nog gewelddadig kan zijn ook en dat we een vijfde colonne in huis hebben, niet gering in omvang (zelfs veel “hoogopgeleiden” zijn gekwetst), met een kort lontje (“Behead those who say Islam is violent”, aldus een opschrift in Londen) en weinig loyaal aan het gastland (Een Deense imam riep zelf op tot een handelsboycot, maar hij sprak met twee monden. Denk ook aan de AIVD-tolk en dat voor Marokkanen een Marokkaanse politieagent een verrader is). De filosofie van “de boel bij elkaar houden” en “met elkaar blijven praten” is één van zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het is nu de tijd om niet pragmatisch, maar om principieel te handelen. “Love it or leave it”.
rkh, 9-2-2006
Abonneren op:
Posts (Atom)
