maandag, maart 30, 2009

Nederland als sociale werkplaats

De essentie van economie is dit: de één heeft wat aan te bieden, de ander wil dat product of die dienst afnemen en heeft ook zelf iets in de aanbieding wat de behoefte van de eerste bevredigt. Heb ik met mijn spaargeld, intelligentie, werkkracht en wat grondstoffen bijv. een pracht van een krulschoen ontwikkeld en heeft iemand iets waartegen ik deze schoen wil ruilen, wel dan is dat een transactie in de reële economie. Het is een (fysiocratisch) misverstand te menen, dat economie alleen met in de aarde wroeten en overalls heeft te maken.
Kom ik zo aan de kost dan schuiven mensen (in een geldeconomie) hun geld door naar mij. Zij ervaren mijn product als een verhoging van hun welvaart en/of welzijn en ik word er zelf ook beter van en ben van de straat. Zelfs met de productie van de grootst mogelijke onzin vindt dus op deze wijze -via de markt- spreiding van welvaart en geld plaats.

Geld is niet het probleem. De vraag is alleen, hoe geld aan de rol te krijgen. De overheid heeft zichzelf de rol van Robin Hood toebedeeld met een collectieve lastendruk van om en nabij de 55 %. De verdere verdeling wordt overgelaten aan het vrij ondernemerschap. Dat mag resulteren in rommel als oranje puntmutsen voor Heineken-liefhebbers, rondleidingen langs bekende misdaadplekken, weer een nieuw type auto*. Want eigenlijk doet het er niet toe, als maar vraag wordt gecreëerd.

Je kunt dus zeggen, dat minstens een deel van de vrije markt voor pure werkverschaffing zorgt en dat in die zin Nederland een sociale werkplaats is, maar wel één met deelname op basis van vrijwilligheid. Het geld stroomt weer, de mensen zijn van de straat en dat zonder tussenkomst van de overheid. Dus waar praten we over?

rkh, 29-03-2009


* Idee: Bedenk een fietsslot dat tegelijkertijd ook de fietspomp vergrendelt.

zaterdag, maart 28, 2009

Wilders, de Al Gore van de lage landen

De film van Wilders is samengesteld uit bestaande beelden van misdragingen en draagt duidelijk de boodschap uit dat het Westen dergelijke rauwe taferelen staat te wachten bij ongewijzigd beleid. Een promo –zou je kunnen zeggen- voor de gewelddadige Islam. Velen in Iran en Pakistan en zij die een islamisering van Europa voorstaan, zullen er geen aanstoot aannemen en zelfs blij mee zijn.
Weldenkend Nederland stond na verschijnen meteen klaar met etiketten: knip- en plakwerk (wat voor alle films geldt), een powerpoint-presentatie (wat onzin is), een bange man (vreemd om dit te zeggen van iemand die dag en nacht moet worden bewaakt). De boodschapper had het weer gedaan. De politie was zo vriendelijk vast voorgedrukte klachtenformulieren klaar te leggen. De ingetogen reactie van de (subsidie)Moslims alhier werd geprezen. Maar eigenlijk is het beledigend om iemand te prijzen voor wat hij niet behoort te doen, bijv. auto’s in brand steken.
Met zijn film Fitna geeft Wilders een duidelijk statement af, waarover een brede maatschappelijk discussie (BMD) mogelijk is. Maar men vreest de geest die aan de fles ontsnapt. Daarom gaat (gods)vrede vóór waarheid. Daarom wordt vrijheid ondergeschikt gemaakt aan het voorkomen van maatschappelijk onrust. Daarom gaat het in dit land om “de boel bij elkaar houden”. Wat precies die “boel” is, doet er nu (en later) even niet toe. Elite en parlement reflecteren en discussiëren niet, maar plakken etiketten.

Er zou een Meta-Fitna moeten komen, die de vele, vaak overspannen reacties in retrospectief vastlegt en analyseert. Die reacties zelf –hun snelheid en hevigheid- zouden te denken moeten geven. “De elite” wil al te gauw en graag vergeten waarom ze reageert zoals ze reageert, dat we echt reële problemen hebben, dat -behalve Wilders en Hirsi Ali- ook Ellian, Aboutaleb en Cohen moeten worden beveiligd. Het was natuurlijk niet voor niets dat Brinkhorst na de dood van Van Gogh sprak over de samenleving als een kruithuis waar niemand een lucifer aan moest strijken. De angsthazerij van de overheden bevestigt het angstig volk in zijn angst en is een directe bedreiging voor een open samenleving. Deze angsthazerij die in wezen angst voor de woede van moslims is, behoeft analyse. Men zegt die woede en razernij te begrijpen als reactie op krenking, maar eigenlijk begrijpt men zichzelf niet.
Kortom, Balkenende zal moeten begrijpen waarom hij het weekblad Opinio –vanwege een fraaie pastiche van Jaffe Vink- met grove rechtsmiddelen en belastinggeld de nek om wilde draaien.

Hoe anders was de ontvangst van de film van Al Gore. Nu geen heilige verontwaardiging over gesjoemel met cijfers en grafieken of het misbruiken en aanjagen van angstgevoelens.

Gore en Wilders zijn eigenlijk twee maten, die echter wel met hun onheilsprofetieën langs verschillende meetlatten worden gelegd.

rkh, 27 maart 2009

post scriptum:
Een column moet naast kort, goed en helder geschreven met duidelijke stellingname, ook origineel zijn. Ik heb achteraf (na 4-5 uur werken) eens met google gezocht in hoeverre ik originaliteit kan claimen.
Anderen (o.a. Bas Blokker) hebben al die vergelijking met Al Gore getrokken.
Ook met de term "onheilsprofeet" ben ik niet origineel.
Blijft over als eigen het voorstel om een Meta-Fitna te maken.

vrijdag, maart 27, 2009

Ah Oh Wee

Het lijkt logisch: de mensen worden steeds ouder en kosten de gemeenschap handenvol geld. De oude Drees kon dat niet weten met zijn grens van 65! Maar de arbeidsproductiviteit is toch ook enorm toegenomen. Weet de nieuwe Drees dat dan niet?
Het lijkt logisch: na 40 dienstjaren zijn de mensen op. Het is zielig de mensen nog langer door te laten werken! Maar wat is 5 jaar extra op 40? Na 40 km lopen, kan 5 km extra veel uitmaken. Is dit de analogie?

woensdag, maart 25, 2009

Exit Verdonk. Leve het volk!

Ik vermoed dat het met Verdonk is gedaan en dat ze de gang van Jack Spijkerman gaat. Niet zozeer vanwege een slechte pers of problemen met medewerkers, maar simpel om de reden dat zij tegen een elementaire waarde en een elementaire norm heeft gezondigd. Zij heeft namelijk haar strijdmakker Sinke valselijk beschuldigd van fraude. De norm “geen valse getuigenis afleggen” en de waarde “eerlijkheid” heeft Verdonk daarmee geschonden. Dat ze dat zelf uiteindelijk heeft toegegeven, doet daar niet aan af.

Mijn bewering is dat “het volk” oordeelt vanuit waarheden van eeuwen (en kiest in geval van tegenstrijdigheden), daarbij niet gehinderd door politieke spelletjes of de wens tot politieke correctheid. Die waarheden zijn neergeslagen in verhalen, spreuken, cartoons, clichés, oneliners, moppen, tegelwijsheden, slogans, gewoontes en gebaren en daardoor overdraagbaar. Bij het volk zijn de waarden en normen in goede handen. Verreweg de meeste mensen deugen (zoals Maurice de Hond vaak zegt) en spreken tenminste zonder meel in de mond. Aan de morele intuïtie van de gemiddelde burger mankeert niets.

Nog een illustratie van deze bewering, dat de moraal bij het volk geborgd is. Maar nu pakt het positief uit.
Als lid van de tweedekamer stelde Rouvoet (het jongetje dat niet wilde onderdoen op het schoolplein en eindelijk mee begon te schoppen) in een debat minister Verdonk alvast aansprakelijk voor het verlies van het kampioenschap als de voetballer Kalou niet werd “genationaliseerd”*. Maar zeer veel mensen oordeelden, dat niemand mag worden voorgetrokken; een simpele kwestie van gelijke behandeling. “Gelijkheid” is een waarde die diep verankerd ligt met als norm “Gelijke monniken, gelijke kappen” en “Niet meten met twee maten” . Daarbij zullen velen ook nog hebben gemeend dat het uitreiken van een paspoort een ernstige zaak is, die zich niet leent voor goedkoop, politiek stuntwerk.
Kijk, zoiets levert krediet (en kritiek) op.

rkh, 23-03-2009


* Achteraf vond Kalou zelf het ook een idioot idee. In eigen land zou hij voor landverrader worden uitgemaakt.

maandag, maart 23, 2009

De déconfiture van een wonderboy?

Plasterk lijkt overal mee weg te komen. Dat bevreemdt. Hij doet soms goedbedoelde, maar in wezen kwetsende uitspraken. Maar zijn imago blijft onaangetast. Dat verbaast te meer daar het notoir moeilijk is lang een belofte te blijven.
Zo noemde hij op dag 1 zijn staatssecretarissen “kanjers”. Duidelijk is dan wie wie duwt. En wat moeten de beide dames daarop terugzeggen?
Tegen een boze onderwijsbond zei hij, dat ze nog maar een nachtje over een voorstel moesten slapen. Dat is uit de hoogte.
Plasterk prees de ChristenUnie om het vernieuwde homostandpunt (geen aspirant homoraadslid zomaar afwijzen, lokaal in dialoog gaan en elkaar vooral ontmoeten) en prees het homorapport van een zeer gereformeerd schoolbestuur. Volgens Plasterk is de club van Rouvoet op de goede weg en is het voor de rest een kwestie van tijd. Ook dat is uit de hoogte, in wezen neem je de mensen en hun geloof niet serieus.
Maar Plasterk is ontwapenend, straalt uit geen dubbele agenda te hebben, en communiceert goed. Hij zaait ongetwijfeld ergernis, haat en afgunst, maar oogst is er niet. Nog niet.

Ook uit de links-liberale tak van de PvdA klinkt weinig gemor. In de affaire van de cartoonist Nekschot, in de zaak Opinio versus Balkenende(die een kortgeding aanspant vanwege een pastiche van Jaffe Vink) en de cancelling van het Life Science project in Venlo heb ik Plasterk niet gehoord, althans ik kan het mij niet herinneren (ook nog het verleden via google geprobeerd te achterhalen).
De LUW (De BoerenUniversiteit waarover columnist Plasterk ooit negatief heeft geschreven met als gevolg dat een uitnodiging werd ingetrokken) liet dit weekend weten zich door het dierenactivisme bedreigd te voelen. Ben benieuwd of we wat van Plasterk gaan horen.

Jeroen Brouwers heeft nu met een nog te verschijnen pamflet (voorpublicatie in Volkskrant van 21 maart) de afdichtklep van het riool opengezet. Hij beschrijft de arme Plasterk als “hopman”, “windvlaag”, “fruitvlieg beam”, “pedante vlerk”, “ijdele flapdrol”, “feestcondoom”, als iemand die helemaal niets klaarmaakt. In de beste tradities van de agitprop worden zelf hoed, gitaar en de fotografiehobby tot “argumenten”.

De tot nu toe stille critici van Plasterk krijgen gratis en voor niets woorden -gereedschap- aangereikt om met de zegen van Brouwers te slaan of terug te slaan. Eén moet de eerste zijn.

De media zullen er op inspringen en de woorden verspreiden. Of niet; dat kan namelijk ook in Nederland.

rkh, 22-03-2009

zaterdag, maart 21, 2009

Hamvraag

Kan Boris van der Ham wel moslim worden?

vrijdag, maart 20, 2009

Van kleine dingen

Een man verkocht op tijd zijn aandelen in Albert Hein. Hij zag de veel geprezen Ahold-voorman Cees van der Hoeven -met zijn nieuwe en jongere vrouw- naar zijn zin te vaak in het Stan Huygens Journaal van de Telegraaf. Hij vermoedde een opkomende megalomanie en deed zijn aandelen maar vast van de hand.

Hoe zal het Rouvoet vergaan? Net na zijn benoeming verscheen op TV een profiel. Naar bleek een overambitieus man. Rouvoet verhuisde speciaal naar een bepaalde gemeente, omdat daar kans was op een plaats in de gemeenteraad. Aldus Egbert Schuurman, eerste kamerlid en geestelijk mentor van groenteboerenzoon Rouvoet. Schuurman vroeg zich in de uitzending ook hardop af of André voor de fiets zou gaan (zoals Donner) of zou kiezen voor auto met chauffeur. IJdelheid en hoogmoed is Rouvoet dus niet vreemd, want André laat zich rijden. Haast nog gemener was Van Middelkoop. Die had het over wollig taalgebruik en lange teksten en dat men bij vergaderingen onder het voorzitterschap van Rouvoet niet tot besluiten komt en dat na afloop niemand meer weet waar het over ging. Kortom, Rouvoet zou niet een echte leider zijn. Opmerkingen die weinig goeds beloven voor het ministerschap.

En hoe zal het verder gaan met de carrière van paradepaardje Plasterk? Toen er in Utrecht mot was over het oorlogsverleden van de naamgever van het “Debije Instituut”, toen zweeg de columnist Plasterk. En ook perikelen in Utrecht rondom de afscheidsrede van judaïst Pieter van der Horst (de rector magnificus vreesde bezwaren en fysieke inbreng van de kant van Moslims) brachten de columnist niet in de benen. Hij gooide ook –volgens de mode van die tijd- lustig modder naar Hirsi Ali, Ephimenco en Ellian (later heeft hij publiekelijk zijn excuus gemaakt).
Dat roept wel de vraag op of Plasterk de vrijdenker is, die men graag in hem wil zien.
Het Life Science project in Venlo is afgeblazen onder druk van dierenactivisme. Maar minister Plasterk heb ik er niet over gehoord. Dat had zeker in de rede gelegen. Het ging hier nota bene om wetenschappelijk onderzoek!


Pars pro toto. Kleine gebeurtenissen, die toch iets zeggen over heel de mens en zijn toekomst.

rkh,.17-03-2009

donderdag, maart 19, 2009

Vrolijk antisemitisme

In een Belgisch praatprogramma werd een foto uit Engeland getoond met daarop een moslim met “no juice” op een protestbord.
Er werd ontspannen en smakelijk om gelachen.

woensdag, maart 18, 2009

Zelfverrijking oudjes

Een moderne dierentuin biedt de dieren een verrijkte omgeving. Het voedsel wordt her en der neergelegd of zelfs verborgen. Dit alles tegen de verveling en indolentie
Onze oudjes zorgen zelf voor verrijking van hun omgeving. Ze raken herhaaldelijk dingen kwijt en zoeken zich de verveling weg.

dinsdag, maart 17, 2009

De inkoppers van Ploumen

Afgelopen weekend hield de PvdA een congres. Volgens partijvoorzitter Liliane Ploumen gaan Wilders en Verdonk voor “oprotten of aanpassen”. Bos wil “zijn” Wilders-kiezers terug. Maar met zo’n verwijt richting Wilders en Verdonk is het verloren electoraat niet terug te halen, want dat wil juist de nieuwe Nederlanders een keuze voorleggen. Ploumen heeft de vertwijfelde afhaker een frame geboden om weer volop zijn ongenoegen te uiten. Afhakers hebben niets met praatjes als “integratie moet van twee kanten komen”. Curieus allemaal: In de eerste, officiële versie van de Integratienota stond dat “onvoorwaardelijk voor Nederland” moet worden gekozen.
De voorzitter komt in haar toespraak met Gouda en Ede aan. Maar de verweesde kiezer kan zich nu juist wel vinden in de oproep van Wilders om het leger uit Afghanistan terug te halen en naar Gouda te sturen. Een overdrijving weliswaar, maar de onderliggende boodschap wil Ploumen kennelijk niet begrijpen. In ieder geval heeft ze die niet begrepen. Helaas weer iemand die met symboolblindheid is geslagen, die –als het zo uitkomt- de dingen letterlijk neemt.
Ploumen noemt Wilders n.a.v. zijn Goudse gedachten een “dom blondje” (deze overdrijving is kennelijk wel halal) en daarmee zet ze veel kiezers weg als dom en niet alleen de blonden. De media kunnen met de toch enigszins goedkope diskwalificatie van de kiezer aan de haal gaan, zodat ze elke keer weer daarover dezelfde vragen zal moeten beantwoorden.

Ploumen herinnert kiezers er aan, waarom ze ook alweer zijn weggelopen. De conclusie moet dan ook zijn dat over de rede van de voorzitter weinig is nagedacht, want het effect zal eerder averechts zijn. Het was een preek voor eigen parochie zonder enige werfkracht richting kerkverlaters.


Ongeloofwaardig is Ploumen ook in de opmerking dat zij in Slotervaart woont en Pechtold in een villawijk te Wageningen. Niemand die haar (3 of 4 keer modaal) met Slotervaart identificeert. De ontboezeming zal eerder gezien worden als koketteren met het leed van anderen. Pechtold kan simpel antwoorden: “Ik wist niet, dat er ook villa’s in Slotervaart staan”.
Zelfs ook hierover is dus niet goed nagedacht. Dat verbaast.

rkh, 16-03-09

maandag, maart 16, 2009

Wijsheid, een aanvulling

Alles is ijdelheid, maar ijdelheid is niet alles.

zondag, maart 15, 2009

Argumentatie: Van concreet naar abstract en weer terug

In zijn laatste boek biechtte Günter Grass zijn eigen, weinig frisse verleden op. Jarenlang had hij op hoge toon anderen de maat genomen en opgeroepen het verleden niet te ontkennen.
De commentator van Trouw prees Grass en noemde hem met deze onthulling “moreel integer”. Een “argumentatie” met geen enkel moment van algemeenheid.

We blijven vaak hangen in concrete gevallen. Terwijl in een argumentatie juist gegeneraliseerd moet worden door van het concrete te abstraheren. Er moet naar de essentie worden gezocht en vandaar uit naar ondersteuning en/of tegenvoorbeelden.

Een voorbeeld van zo’n abstraheerproces:
Deelnemers aan een Marokko reis stuurden mij achteraf per e-mail hun foto’s. Mooie gelegenheid om eens na te gaan hoe de fotografen naar de wereld kijken, wat hun wereldbeeld is. Ik vond dat een hoogst interessante inval tot ik bedacht dat ook buurthuizen soms moeilijk opvoedbare jongeren met camera op pad sturen. Misschien wel met de diepe gedachte om via zelfexpressie tot zelfbegrip te komen. Dat was een eerste generalisatie: via foto’s de kijk van de fotograaf op de wereld achterhalen.
Na een verdere aandachtconcentratie kwam ik bij de rohrschach-test uit. Mijn oorspronkelijke inval bleek nog minder origineel.
En wat is het gemeenschappelijke, het essentiële in dat idee van mij, dat van het buurthuis en de rohrschach-test? Zelfprojectie. Uiteindelijk gaat het in al die concrete gevallen om zelfprojectie en reflectie op wat voor ligt.
Wat je zegt, ben je zelf” is een volkse variatie daarop.

En wat met Grass? Wel, de commentator had daar los van moeten komen. De essentie van het bericht is deze: een moralist die anderen altijd op hoge toon verweet over het verleden te zwijgen, blijkt zelf lang te hebben gezwegen.
De positieve waardering van Trouw is gemakkelijk te falsifiëren en dat gaat weer van algemeen naar concreet. Een dominee bijv. die na jaren ontucht met een catechisant(e) opbiecht, zullen we nimmer “moreel integer” noemen.


rkh, 9-11-2008

zaterdag, maart 14, 2009

Een wonderbaarlijke vermenigvuldiging

Je gaat naar een vreemd land. Je ruilt euro’s in voor vreemde valuta. De koopkracht die je had is nu omgezet in koopkracht in een vreemd land (minus transferkosten).
Het vreemde land heeft de euro’s. Dat betekent koopkracht van die natie richting euro-landen.

Summa summarum (rara): jouw oorspronkelijke koopkracht verdubbelt en de ene helft gaat naar jou, de andere helft gaat naar de vreemde mogendheid.

vrijdag, maart 13, 2009

SMN

Er wordt fraai in de integratie nota van de PvdA van "nieuwe Nederlanders" gesproken.

Mogelijke aanslag op Amsterdam verijdelt. Mooi, dat men spreekt van Nederlanders met Marokkaanse achtergrond.

Maar de subsidieclub van Farid Azarkan heet: Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland. Dat klinkt toch wel even iets anders!

Goed bericht

Volgens de advertenties in de Volkskrant van 12 maart 2009 zijn overleden: Vimala Thakar, Bert Kienhuis en Jippe Runia.
Mijn indruk is dat de mortaliteit bij de Volkrantlezers beduidend onder die van de lezers van de NRC ligt.
Er is dus nog hoop voor de Volkskrant.

donderdag, maart 12, 2009

Negatie als bewegingsprincipe

Soms ontwikkelt zich iets of iemand in reactie op veranderingen in de omgeving. Soms is verandering innerlijke noodzaak, zoals bij een rups die vlinder wordt of bij een dialectisch proces waar de these de antithese voortbrengt.

Maar soms ook lijkt iets enkel en alleen te bewegen, omdat de houdbaarheidsdatum zou zijn verstreken. Wat komt, ontkent wat was; zonder enig verband met het voorgaande, behalve dan dat het lang genoeg heeft geduurd. Het niet-zijn –het niet dit of dat zijn- staat voorop.

De buizen van een fietsframe zijn in diameter fors toegenomen. Waarom? Geen omgevingsfactor kan dit verklaren en ook een technische noodzaak is er niet. Het is kennelijk “time for change” (Obama). Ware het frame fors dan zou het nu nog forser of juist “lichter” worden.

Aan dit fenomeen ligt de behoefte van de mens ten grondslag om zich van anderen te onderscheiden qua schoonheid, leukheid of ander uiterlijk vertoon. De mode-industrie speelt hier op in, daarbij gebruikmakend van de behoefte om van elkaar te verschillen (én op elkaar te gelijken).

Het principe van negatie wordt ook gebruikt om macht tot gelding te brengen. Door uitvoering van bijv. een radicale vernieuwing –d.w.z. zonder wortels in het verleden- kan iemand laten zien de baas en anders dan anderen te zijn. Zie de vele onderwijsvernieuwingen. Wat was, mag niet meer zijn. Houdbaarheidsdatum, nieuwe bezems en zo (of juist gelijk willen zijn aan anderen).
Cynisch zou men kunnen zeggen dat ook onderwijs modegevoelig is. Is nu bruin de mode dan is deze het jaar daarop iets anders, in ieder geval niet-bruin. Niet omdat het moet, maar omdat het kan en iemand het verschil wil maken.


rkh, 10-03-2009

woensdag, maart 11, 2009

Jomanda

Het medium is de boodschapper.

dinsdag, maart 10, 2009

Over dooie mussen

Er zijn mensen die vinden dat je blij moet zijn, dat op een aantal Amsterdamse scholen de holocaust nog wel wordt onderwezen. Daar zou –volgens die mensen- eens meer over moeten worden gepraat en niet steeds over wat mis gaat!

maandag, maart 09, 2009

Vergeet de kijker niet

Is de omroep links? De vraag suggereert dat de omroep op zich gekend kan worden. Maar het is ook de kijker zelf die de omroep links maakt of –in ieder geval- kleurt. De waarnemer constitueert de waarneming.

De vraag kan daarom beter geherformuleerd worden als: “Is het imago van de omroep links, wat houdt dit in, hoe komt dat, is dat terecht en hoe kan die beeldvorming worden beïnvloed”? In het begrip “imago” komen object en subject, waargenomene en waarnemer, samen.
De vraag of iets klopt of terecht is, blijft –methodologisch gezien- altijd een moeilijke. Je kunt “de bril” immers niet afzetten om het object in al zijn naaktheid te aanschouwen.

Bovenstaande kentheoretische bedenking is bepaald geen onzin. In de jaren ’70 was er een experiment:
Ed van Thijn (PvdA) hield een verhaal voor studenten. Hans Wiegel (VVD) hield precies hetzelfde betoog voor een gelijke groep studenten. Van Thijn kwam er mee weg. Wiegel ondervond veel tegenwind.
Het beeld, de verwachting dat resp. die men heeft van –in dit geval- de spreker bepaalt mede wat men zoal ziet en hoort.

Of NOVA links is, hangt dus ook af van de kijker.

rkh, 8 maart 2009