Spreken in conjunctief

John F. Kennedy is vermoord (indicatief). Dat is de communis opinio. We kijken dan ook terecht vreemd op, wanneer iemand zegt: “Kennedy zou zijn vermoord”. Want wie hier spreekt in conjunctief, ontkent feiten of zaait op z’n minst twijfel.

De komst van vele vluchtelingen/immigranten heeft Duitsland ingrijpend veranderd en niet altijd ten goede. Politici zouden daarover eerlijk moeten zijn. Maar in plaats daarvan wordt mist verspreid of beter gezegd: wordt gelogen en bedrogen. De mensen worden voor dom gehouden.

Hun zorgen worden weliswaar benoemd, maar de legitimiteit van die zorgen wordt meteen ontkend of op z’n minst betwijfeld. Er wordt –over de hoofden van de bezorgde burgers heen- gehoond: “Asielzoekers zouden onze huizen en banen innemen” en “De onveiligheid zou toenemen”. Alsof burgers geen enkele grond voor klagen hebben. Alsof feiten en logica er niet toedoen.

rkh, 27-08-2018

Bij bitcoins speelt saldo geen rol

Op mijn bankrekening staan mutaties; wat er in de loop van de tijd bij is gekomen en af is gegaan. Ook is mijn saldo te zien en het vorige saldo en het voorvorige saldo etc. Een database-record bevat tenminste de velden: reknr, datum/tijd, omschr, bedrag, aard mutatie, van/naar en (nieuw) saldo. Niet de hele historie van af’s en bij’s is op de rekening terug te vinden. Dat is ook niet nodig, want het verleden is a.h.w. in het laatste saldo verdisconteerd.

Bekijk je de bitcoin-rekening dan wordt elke keer opnieuw het saldo (“balance”) berekend op basis van het verleden. Dus alles moet bewaard blijven en dat geldt voor alle transacties van alle rekeninghouders. Dat komt onnozel over en kost ook onnodig veel processortijd.

Op basis van dat saldo (dat altijd positief moet zijn!) is te bepalen of er voldoende geld is voor een overschrijving. Maar nee, bij elke overboeking moet ik aangeven welke “resources” ik wil gebruiken, bijv. mijn laatste aow en/of het geld van tante betje mits nog niet eerder besteed (“unspent”). Is mijn aow al eerder gebruikt dan is dat “hoger” in de database terug te vinden. Daar staat (als output) het volledige aow-bedrag met een terugverwijzing naar het transactie-blok en de precieze datum en tijd (op de seconde) waarop de binnenkomende aow is verwerkt.

Ook hier geldt weer dat telkens bepaald wordt wat spent en unspent is. Want dat in de database vastleggen is onmogelijk. Wanneer een blok (een verzameling transacties van meerdere personen) is gevalideerd en goed gekeurd, wordt dat blok a.h.w. verzegeld.

Bijzonder is ook, dat steeds de hele resource (bijv. het hele aow-bedrag) wordt gebruikt. Wat na betaling overblijft, wordt geboekt als change en is zo bron voor een volgende afschrijving.

Met duurzaamheid heeft dit alles niets te maken. Zoveel is mij duidelijk.

Zie voor de afwisseling ook: https://www.blockchain.com/explorer

rkh, 10-08-2018

Het keukentrapje als argument

Wanneer geweld dichtbij komt, is er altijd wel iemand die de ernst van dat geweld relativeert. Hetzij om gerust te stellen, hetzij om te de-escaleren, hetzij omwille van de Godsvrede, hetzij omdat die iemand als criminoloog is gevraagd.

Zo iemand zegt dan iets in de trant van “Er vallen in dit land jaarlijks meer doden door ondeugdelijke keukentrapjes dan door terreuraanslagen” of verwijst simpel naar het aantal verkeersdoden.

Zulke vergelijkingen gaan mank, omdat appels met peren worden vergeleken. Dat er in en om het huis meer doden vallen mag een feit zijn, maar dat feit heeft geen impact op de bevolking. Niemand slaapt er minder om. Omdat men zich in eigen huis over de keukentrap heer&meester waant en omdat men ervan uitgaat dat dit soort noodlot alleen anderen treft (een psychologisch beschermingsmechanisme).

Bij verkrachting op klaarlichte dag van een joggende vrouw of een terreuraanslag is de gemoedstoestand spiegelbeeldig. De eenvoudige burger wordt daar onzeker van, omdat deze geen heer&meester meer is over de situatie en omdat deze zich goed kan voorstellen het volgende slachtoffer te zijn dan wel dat zijn of haar kinderen dat zullen zijn. Een kans zegt immers –per definitie- niets over individuele gevallen, dus die mag je zelf invullen.

In de vergelijkingen gaat het over aantallen, waar het over impact zou moeten gaan.

De vraag blijft overigens staan wat uit zulke vergelijkingen volgt. Geen roadblocks op kerstmarkten (waarmee de autoriteiten zelf aangeven dat het gevaar reëel en dus de angst gegrond is)? Geen politiesurveillance in zwembaden?

rkh, 03-08-2018

Kans op kans

Idealiter is de kans om bij het dobbelen bijv. een zes te gooien 1/6 en is ook de kans op die kans 1/6. Maar in de echte wereld kan de kans op die kans daarvan afwijken, omdat de ideale dobbelsteen nu eenmaal niet bestaat. Dat de kansen gelijk zijn verdeeld, is een aanname.

Wanneer van een land bekend is, dat daar in een jaar op 100.000 inwoners één moord plaatsvindt dan is nog altijd de vraag wat dat voor mij persoonlijk betekent. Theoretisch is de kans, dat ik vermoord word dus 0.001%. Maar in praktijk kan de kans op die kans wel hoger liggen. Of lager natuurlijk. Afhankelijk van tot welke categorie ik behoor, bijv. die van “Jonge man (met migratie-achtergrond)” en dan nog is de vraag wat het voor mij betekent. Niet iedereen heeft een even grote kans.

De provocatieve vraag naar de kans op een kans verrast en dat is meegenomen. Maar is zo’n interventie niet klinkklare nonsens? Neen, omdat de vraag de criminologische abstracties confronteert met de praktijk van alle dag.

In Duitsland zijn de laatste 2-3 jaar verschillende malen joggers de bosjes ingetrokken en daar verkracht en/of vermoord*.  En dat op een bevolking van 80 miljoen. De kans verkracht en/of vermoord te worden, is dus ontzettend klein. Maar veel vrouwen zullen de kans op die onwaarschijnlijk kleine kans toch hoog inschatten en ook daarnaar handelen.

*De ARD deed het geval Freiburg af als regionaal nieuws en zweeg zolang als dat ging.

rkh, 30-07-2018