zaterdag, juli 29, 2006

Nix aan de handa*

De lof van de multiculturele samenleving wordt nog steeds alom bezongen. Hoe mooi het is om samen naar de zwarte school te gaan (hoewel Wouter Bos dit even aan zich voorbij laat gaan). Hoe mooi het is om samen straatfestivals, muziek of films te maken of samen toneel te spelen (subsidies zijn aanwezig). Is de tijd er niet na (er is iets vervelends gebeurd, bijv. dat éne Murat om zich heen heeft rondgestoken of een gevalletje eerwraak) dan klinkt de loftrompet indirect via een aanval op Verdonk, door vertoning van mooie plaatjes met zielige gevallen, door erop te wijzen dat steeds meer allochtonen naar de Universiteit gaan, door de waarde van het artikel “Het multicultureel drama” van Paul Scheffer voorzichtig in twijfel te trekken (ik meen mij te herinneren dat Bas Heijne dat deed in de NRC)** .

Dat er problemen zijn, kan niet meer ontkend worden en wordt niet meer ontkend, althans niet door de blanke autochtoon (hoewel de buurvrouw van Bert en Marja –die van de Diamantbuurt- voor de radio keihard ontkende dat er problemen waren met Marokkanen. Altijd interessant zo’n dissonantie.).
Maar nog altijd volop aanwezig is het bagatelliseren van de problemen qua omvang (Mak: maar 0.04% is radicaal), duur (Van Dam: Wetenschappelijk onderzoek maakt duidelijk dat de tweede generatie voor problemen zorgt, maar met de derde generatie komt alles weer in orde. Voor de radio zei Van Dam dat de Afro-Amerikanen de grote uitzondering op de regel zijn. In zijn column liet hij dit weer weg) en uniciteit (Het is een gewoon sociaal-economisch probleem van mensen die van het platteland naar de grote stad gaan).
Het irritantst is de voortdurende verdraaiingen vanuit de Weg-met-ons-Mentaliteit; dat racisme en discriminatie van de witte Nederlander de bron van het kwaad is. Pechtold wond zich erover op dat -volgens een recent onderzoekje- 10% van de Nederlanders racist is. Wat is zijn analyse? Of stopt het denken bij zo’n conclusie?

In het AD van 2 juli stond (verder nergens gelezen) dat in Maassluis een buitenspeeldag was georganiseerd, waarbij de vrijwilligers door 50 Marokkaantjes in de leeftijd van 8 tot 12 jaar zijn bekogeld en uitgescholden (kankerhoer, kankerjood, christenhond). Er stond nog bij dat later op de dag ook nog het voetballen werd verziekt en dat het toen Marokkaanse vrijwilligers waren. Een analyse zou met zo’n verhaal moet beginnen. Wel graag met een onderscheid tussen de kleine jihad (invaliden pesten, oude witte vrouwtjes beroven etc.) en de grote jihad.


* Deze regel komt uit het gedicht “De blijde boodschap” van Gerard Reve.

27 juli 2006, rkh

Update:

** Dat de “ontmaskering” van Paul Scheffer is begonnen, heb ik goed opgepikt. In zijn column van 29 juli haalt Ephimenco Rick van der Ploeg aan: “Echt, de Scheffers en Ephimenco’s moeten het land worden uitgeschopt, vind ik”. Typisch staaltje van “de boodschapper heeft het gedaan”.

donderdag, juli 27, 2006

Argumenteren met een verborgen agenda

Soms wordt een argument gebruikt dat goed in het gehoor ligt, warm aanvoelt of redelijk lijkt, maar waaraan door de spreker zelf geen argumentatieve waarde kan worden toegekend, omdat het geheel zijn punt niet is.

Voorbeeld:

P: Israël moet nu stoppen met bombarderen, want Israël gebruikt disproportioneel geweld tegen Libanon (Hezbollah) en de Palestijnen (Hamas)!
O: Gebruik van proportioneel geweld mag dan wel?
P: Israël heeft helemaal geen geweld te gebruiken. Israël heeft in die regio niets te zoeken.
O: Dus de stelling is, dat Israël als staat (in die regio) geen bestaansrecht heeft.


Wat aanvankelijk lijkt te gaan over proportionaliteit in geweld, blijkt dus –in de bedachte dialoog- te gaan over de legitimiteit van de staat Israël. Het is weer niet wat het lijkt.

Door principes te veralgemenen kan een stellingname als schijn worden ontmaskerd en de verborgen agenda worden vastgesteld.

Een ander voorbeeld:
Een proponent zegt: “Dit kind moet blijven, want het spreekt goed Nederlands, is hier geboren, heeft hier zijn vriendjes, is hier geworteld …… Het zou onmenselijk zijn hem uit te zetten…..”. Over elk van de onderdelen kan worden gediscussieerd, maar misschien is de verborgen bewering wel: “Geen mens is illegaal”. Ja, dan wordt de discussie wel een andere.
Een bewering als “Geen kind mag vóór het eind van het schooljaar het land worden uitgezet” staat waarschijnlijk ook weer voor iets geheel anders.

p.s.: Een mooi voorbeeld van een verschuiving (zonder agenda) geeft Reve. Op het verwijt dat hij zichzelf herhaalt, antwoordde hij met de vraag wie hij dan wel moet herhalen.

rkh, 25 juli

donderdag, juli 20, 2006

Omkering als hermeneutisch principe

Op een kaartje voor de GreyHound (de snelbus van de VS) stond (in 1994) dat het verboden is in het gangpad te liggen of zo op banken te liggen dat het gangpad geblokkeerd wordt. Uit zo’n verbod kun je afleiden wat het feitelijk gedrag (soms) is. Zou iedereen zich automatisch fatsoenlijk gedragen dan was zo’n verbod immers niet nodig.
De simpele gedachte hier is: wil je de feitelijke stand van zaken weten dan moet je wat beweerd wordt, omkeren. Dus stuur een kind vooral niet naar een zgn. veilige school met cameratoezicht en detectiepoorten! Wie over liefde of intimiteit schrijft of zich opvoeder of ontwikkelingsconsulent noemt, verdient ons diepste wantrouwen. En niet voor niets had de voormalige DDR “democratisch” in haar naam staan. Het lijkt soms wat het niet is.
Bij ironie wordt bewust iets anders gezegd dan bedoeld, maar bij de hier bedoelde omkering zijn verhaal en werkelijkheid incongruent zonder dat men dat in de gaten heeft of in de gaten zegt te hebben.
Natuurlijk weet ik ook wel dat een zwarte school niet wit is. Er zijn altijd uitzonderingen op de regel.

Gent, 18 juli

maandag, juli 10, 2006

“Ik zeg wat ik niet denk”. Over zelfcensuur en kleurenblindheid.

Een tijd geleden waste Paul Scheffer de bekende complotdenker Geert Mak op TV met vaste hand de oren over zijn pamflet “Gedoemd tot kwetsbaarheid”. Een verwijt van Scheffer was dat Mak maar wat beweerde bijv. over de “kelders die opengingen”. Mak liet daarna HP/De TIJD weten dat pamflet niet als historicus, maar als bezorgde Amsterdammer (sic) te hebben geschreven. Een media-instituut heeft de media na de moord op Theo van Gogh systematisch onderzocht en kwam tot de slotsom dat de media zeer terughoudend hebben geïnformeerd en zeker niet het vuurtje van de islamofobie hebben opgestookt, integendeel zelfs.

Exit Mak, zou je zeggen. Maar nog steeds is de bewering dat media ruimte bieden aan islamofobie of zelf aanzetten tot haat en polarisatie. Het adagium van Fortuin “Ik zeg wat ik denk en doe wat ik zeg” wordt daarbij dan vaak aangehaald.
Op basis van de bestudering van enkele cases kom ik zelf tot de conclusie:

- dat waar het multiculturele drama’s betreft, geen onderscheid is tussen de linkse en rechtse pers,
- dat media etniciteit zolang mogelijk verzwijgen,
- dat media als ze er echt niet meer onderuit kunnen het probleem met het verstrijken van de tijd weer proberen te ontkleuren,
- dat media hun hoofdtaak namelijk het verschaffen van correcte informatie niet naar behoren uitvoeren en de lezer als kleuter zien die voorgedacht moet worden,
- dat geïnterviewden en ook veel deelnemers aan een internet-forum zelfcensuur toepassen en dat er op elk internetforum moraalridders zijn die de blijde boodschap van het multiculturele samenleven actief uitdragen.

p.s.: Burgerjournalistiek is nog niet tot wasdom gekomen.

rkh, 10-07-2006

Over zelfcensuur en kleurenblindheid

Weer zo’n geval: Zondagavond, 2 juli, is een ambulance in 7 minuten ter plekke. Personeel en wagen worden door de daar aanwezige familie en vrienden gemolesteerd. Politie en brandweer moeten assistentie verlenen. Ook in het ziekenhuis wordt stennis gemaakt. Patiënt overlijdt uiteindelijk.
De nieuwssite van AT5 (Amsterdam) bericht op maandag hierover. De Volkskrant en fok!frontpage berichten hierover op dinsdag. De etniciteit van familie en vrienden is niet te achterhalen, ook niet via de fora. In een artikel van de Telegraaf op donderdag, 6 juli, wordt dit incident gekoppeld aan het incident bij en in het De Miranda-bad, maar de “kleur” ontbreekt.
Ik volg de gratis editie van Parool op internet. Pas op vrijdag wordt (voor mij) de etniciteit bekend gemaakt. Op het forum van AT5 wordt nu ook de kleur genoemd. Ook vind ik een link naar RTV-NH. Het blijkt dat dit tv-station al op maandag of dinsdag een uitzending had waarin de al dan niet gehoofddoekte familie en vrienden uitgebreid hun gram uitschreeuwen. Ze zien veel discriminatie en racisme in Nederland, zoveel is duidelijk.
Op zaterdag, 8 juli, is dit incident ook voor NOVA een item. Jeroen Pauw heeft Youp van ’t Hek als sidekick. Veel hulpverleners komen aan het woord. Men ziet de mentaliteit veranderen, niet alleen in de stad maar ook op het platteland. De ongebreidelde aanvoer vanuit het Rif en Anatolië als grond voor veel ellende blijft verzwegen. Het woord “Turk”of “Marokkaan” valt in de uitzending niet. De tucht van Cohen heeft kennelijk tot zelfcensuur geleid.
Ook de nar weet geen verklaring voor deze toename van hufterigheid. Het zou –probeert Youp- verveling kunnen zijn; ze hebben alles al. Hij had ook kunnen wijzen op het mooie weer van afgelopen week.


p.s.: De hulpverleners willen de mogelijkheid van het doen van anonieme aangifte. Hoe denken de rechtstatelijken (bij groenlinks) hierover?

Is nu ook al Canada racistisch?

In Canada zijn 17 jongemannen, burgers van dat land en allen van moslim huize, opgepakt. Ze waren van plan her en der wat bommen af te laten gaan; onder andere het parlement was doelwit.
De reacties waren standaard: “Ze komen uit brede lagen van de gemeenschap”, heette het na de arrestatie (over kleurenblindheid gesproken). Toen de islamitische achtergrond niet meer te ontkennen viel, werden van officiële zijde de mantra’s: 1. we moeten Islam & Terreur uit elkaar houden en 2. we moeten anti-islam geweld voorkomen. Het parlement wijdde er in het vragenuurtje geen woord aan. Dat “homegrown” moslims het land het liefst willen opblazen, is kennelijk niet de eerste zorg.

Ziet ook hier de politieke elite het verborgen en onverholen racisme van de rancuneuze kleinburgerij (Dorien Pessers) als oorzaak van het antiwesters sentiment? In ieder geval had het Canadese volk zich al eerder uitgesproken voor het stellen van integratie-eisen aan de nieuwkomer.

rkh, 15-06-06