Wie het op een bepaald punt met Wilders blijkt eens te zijn, zegt er meteen bij geen aanhanger van Wilders te zijn. Dat hoeft niet te worden gezegd. Maar het wordt wel gezegd.
Er is moed voor nodig om je niet te verontschuldigen.
Ontkennen helpt overigens weinig, want de verdenking van racisme en islamofobie kleeft je aan.
De behoefte te ontkennen toont de verstikkende macht van de moraal van Ons Soort Mensen; niet vereend door politiek, kleur, geloof, opleiding of inkomen, maar door de ferme wil het multiculturisme te verdedigen. Op straffe van uitsluiting voegen we ons naar de -in de media en politiek- dominante cultuur. In zoverre is de hetze tegen Wilders gelukt. Wilders is een sjibbolet geworden en wij gedragen ons als kuddedieren.
Waar ideologieën botsen, rest de kwinkslag. Wie in de gegeven setting zegt geen aanhanger van Wilders te zijn, is te ontregelen met: "Laat Wilders er buiten. Direct zeg je ook nog dat je géén homo bent!".
rkh, 26-10-2010
woensdag, oktober 27, 2010
zondag, oktober 24, 2010
Zalig de onwetenden
Ik erger mij vaak aan de Nederlandse TV en eigenlijk geldt de ergernis de media in het algemeen. Dat is natuurlijk niet goed voor de eigen volksgezondheid.
Ik weet teveel en dan is de onwetendheid van de ander algauw een ergernis.
Het irriteert dat de oproep van Gül aan de Duitse Turken om te integreren en de taal te leren op journaal komt zonder de eerdere uitspraken van Erdogan (bijv.: assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid, de Turkse identiteit staat voorop, sticht Turkse Universiteiten in Duitsland). Dat geeft context en relativeert. De redactie heeft kennelijk geen weet van de uitspraken van Erdogan. Ik weet dat wel, leg verbanden en erger me*.
In het Wilders-proces wraakt Moszkowicz de rechtbank. De aanleiding is een etentje van een rechtsheer van het gerechtshof met getuige van de tegenpartij: Hans Jansen. Diezelfde Schalken had de rechtbank gedwongen Wilders te vervolgen. Dat etentje verraadt een losse moraal.
Een Leeuwarder ex-rechter, Ton Derksen (van de zaak Ina Post) en Theodor Holman schreven al eerder over de moraal van rechters en officieren van justitie. Maar dat is kennelijk P&W, Twan Huys en Peter van Ingen ontgaan. Daaraan erger ik mij. De informatie had het punt van Moszkowicz kunnen versterken.
Wie kennis vermeerdert, vermeerdert smart. Hoe smart tegen te gaan? Ik zoek troost bij gelijkgezinden op internet en kijk naar discussieprogramma's op de Duitse TV (Hart aber Fair, Maybritt Illner, Sandra Maischberger, Anne Will). Ik leer dan woordjes bij en aan Duitsers erger ik mij niet. Dat laatste komt, omdat ik nog weinig van Duitsland weet.
* Wie weet trouwens nog dat De Gaulle in Canada opriep tot separatisme?
rkh, 23-10-2010
Ik weet teveel en dan is de onwetendheid van de ander algauw een ergernis.
Het irriteert dat de oproep van Gül aan de Duitse Turken om te integreren en de taal te leren op journaal komt zonder de eerdere uitspraken van Erdogan (bijv.: assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid, de Turkse identiteit staat voorop, sticht Turkse Universiteiten in Duitsland). Dat geeft context en relativeert. De redactie heeft kennelijk geen weet van de uitspraken van Erdogan. Ik weet dat wel, leg verbanden en erger me*.
In het Wilders-proces wraakt Moszkowicz de rechtbank. De aanleiding is een etentje van een rechtsheer van het gerechtshof met getuige van de tegenpartij: Hans Jansen. Diezelfde Schalken had de rechtbank gedwongen Wilders te vervolgen. Dat etentje verraadt een losse moraal.
Een Leeuwarder ex-rechter, Ton Derksen (van de zaak Ina Post) en Theodor Holman schreven al eerder over de moraal van rechters en officieren van justitie. Maar dat is kennelijk P&W, Twan Huys en Peter van Ingen ontgaan. Daaraan erger ik mij. De informatie had het punt van Moszkowicz kunnen versterken.
Wie kennis vermeerdert, vermeerdert smart. Hoe smart tegen te gaan? Ik zoek troost bij gelijkgezinden op internet en kijk naar discussieprogramma's op de Duitse TV (Hart aber Fair, Maybritt Illner, Sandra Maischberger, Anne Will). Ik leer dan woordjes bij en aan Duitsers erger ik mij niet. Dat laatste komt, omdat ik nog weinig van Duitsland weet.
* Wie weet trouwens nog dat De Gaulle in Canada opriep tot separatisme?
rkh, 23-10-2010
dinsdag, oktober 19, 2010
Alles is politiek
Vogelaar werd door Wilders "knettergek*" genoemd, Bleker een "zeurpiet" en Erdogan een "total freak". Reuring alom. Niet in de laatste plaats bij Twan Huys die voor the sake of the argument vergeet er context bij te geven. Ik deel niet in de verontwaardiging. Ik begrijp die opwinding niet.
Klink vindt de Islam een religie en niet een politieke ideologie. Het kabinet heeft dit standpunt overgenomen. Mij komt dit alles als evidente onzin voor. Elke religie wenst zich een "civitas dei". Er is weinig piëtisme. Ben ik nu gek?
Al die meningen en meninkjes geven ongemak. Ik voel mij buitengesloten, zoals bij een grap** die ik -als enige- niet lijk te begrijpen.
Ik krijg greep op de werkelijkheid door ook alle reacties op Wilders als politiek te zien. Het besef dringt door dat alles politiek is, waardoor zelfs leugens, halve waarheden en emoties begrijpelijk worden. Het gaat dus helemaal niet om fatsoen of waarheid, maar om de kiezersgunst. Wie vindt dat Wilders een gevaar is voor de rechtsstaat, doet gewoon aan ordinaire politiek met een hoogethisch sausje.
Politiek is oorlog met andere middelen.
* Wilders zei: "Wat mij betreft, ben u knettergek".
** Grap van leraar Engels in de eerste klas van de HBS.
Vraag: "Tuinman, hoe komt dat grasveld bij dat landhuis zo mooi?"
Antwoord van tuinman: "Dat komt door 100 jaar maaien."
rkh, 16-10-2010
Klink vindt de Islam een religie en niet een politieke ideologie. Het kabinet heeft dit standpunt overgenomen. Mij komt dit alles als evidente onzin voor. Elke religie wenst zich een "civitas dei". Er is weinig piëtisme. Ben ik nu gek?
Al die meningen en meninkjes geven ongemak. Ik voel mij buitengesloten, zoals bij een grap** die ik -als enige- niet lijk te begrijpen.
Ik krijg greep op de werkelijkheid door ook alle reacties op Wilders als politiek te zien. Het besef dringt door dat alles politiek is, waardoor zelfs leugens, halve waarheden en emoties begrijpelijk worden. Het gaat dus helemaal niet om fatsoen of waarheid, maar om de kiezersgunst. Wie vindt dat Wilders een gevaar is voor de rechtsstaat, doet gewoon aan ordinaire politiek met een hoogethisch sausje.
Politiek is oorlog met andere middelen.
* Wilders zei: "Wat mij betreft, ben u knettergek".
** Grap van leraar Engels in de eerste klas van de HBS.
Vraag: "Tuinman, hoe komt dat grasveld bij dat landhuis zo mooi?"
Antwoord van tuinman: "Dat komt door 100 jaar maaien."
rkh, 16-10-2010
vrijdag, oktober 15, 2010
Politieke logica: Rechts over links
Het kabinet van VVD en CDA (met gedoogsteun van de PVV) vertoont linkse trekjes. Dat lijkt vreemd, maar er zit logica in. In een tot op het bot verdeelde samenleving is het moeilijk regeren. Een rechtse regering met een echt rechts programma zal door verzet in politiek en maatschappij weinig kunnen uitrichten. Links heeft immers de sympathie van de media en van tout gesubsidieerd Nederland en krijgt -indien nodig- steun van de straat. Door naar links te hellen, wordt dit linkse verzet de argumenten uit handen geslagen. En rechts zal sowieso een rechtse regering niet snel laten vallen. Zo wordt het gros van de kiezers bediend. Dat is de logica van de politiek: rechts over links, links over rechts. Alleen een rechtse regering kan echt linkse maatregelen doorzetten, zoals omgekeerd alleen een linkse regering rechtse maatregelen kan nemen. Deze logica verklaart waarom de rechtse Begin met Sadat tot afspraken kwam, waarom Kok de AOW kon aanpassen en waarom Cohen de asielwet kon doordrukken. Gaat het werkelijk om vrede dan is Netanyahu de man. rkh, 14-10-2010
dinsdag, oktober 12, 2010
"Wir sind das Volk"
Uwe Arnhold verwijt Nederland gebrek aan democratie (Volkskrant, Opinie&Debat, 11/10/10). Hij stelt ons zijn Duitsland ten voorbeeld. Daar worden functionarissen tenminste bij geheime stemming verkozen. Een Duitse Rutte wordt daar door het parlement zo weggestemd.
De auteur lijkt overtuigd aanhanger van de "heerschappij van het volk". Maar in zijn democratie is voor SGP en PVV geen plaats, want soms tegen gelijke behandeling en/of voor het führerprinzip. Hij hoopt zelfs en verwacht ook dat de echte democratieën (Berlijn, Parijs, Londen, Washington) hun verantwoordelijkheid nemen t.a.v. het "kleine en onbelangrijke" Nederland (n.b.: in 2009 nummer 8 op de economische ranglijst van het World Economic Forum).
Een opmerkelijke draai in het betoog van de jurist Arnhold. Ingegeven door een puur juridische kijk op de werkelijkheid: mensen los zien van verbanden met daarbij een obsessie voor elke schijn van ongelijkheid. In het huidige maatschappelijke discours is het juridisch perspectief met zijn nadruk op individu en gelijkheid dominant. Enerzijds, omdat dit denken in wetten en regels is neergeslagen en juristen oververtegenwoordigd zijn in de relevante gremia, zie bijv. de Commissie Gelijke Behandeling. Anderzijds, omdat het nationale en internationale recht bij velen het aureool heeft onaantastbaar te zijn.
Maar recht is mensenwerk en geen metafysische entiteit. Wie zegt dat momenteel de rechtsstaat in gevaar is, bedrijft gewoon ordinaire politiek met een hoogethisch sausje.
Wie de rechtsstaat overbeklemtoont, vergeet dat voor een democratische rechtsstaat de democratie bepalend is, maakt van verkiezingen ("het feest van democratie") een schertsvertoning en heeft van de onvrede in de samenleving weinig begrepen.
rkh, 12-10-1949
De auteur lijkt overtuigd aanhanger van de "heerschappij van het volk". Maar in zijn democratie is voor SGP en PVV geen plaats, want soms tegen gelijke behandeling en/of voor het führerprinzip. Hij hoopt zelfs en verwacht ook dat de echte democratieën (Berlijn, Parijs, Londen, Washington) hun verantwoordelijkheid nemen t.a.v. het "kleine en onbelangrijke" Nederland (n.b.: in 2009 nummer 8 op de economische ranglijst van het World Economic Forum).
Een opmerkelijke draai in het betoog van de jurist Arnhold. Ingegeven door een puur juridische kijk op de werkelijkheid: mensen los zien van verbanden met daarbij een obsessie voor elke schijn van ongelijkheid. In het huidige maatschappelijke discours is het juridisch perspectief met zijn nadruk op individu en gelijkheid dominant. Enerzijds, omdat dit denken in wetten en regels is neergeslagen en juristen oververtegenwoordigd zijn in de relevante gremia, zie bijv. de Commissie Gelijke Behandeling. Anderzijds, omdat het nationale en internationale recht bij velen het aureool heeft onaantastbaar te zijn.
Maar recht is mensenwerk en geen metafysische entiteit. Wie zegt dat momenteel de rechtsstaat in gevaar is, bedrijft gewoon ordinaire politiek met een hoogethisch sausje.
Wie de rechtsstaat overbeklemtoont, vergeet dat voor een democratische rechtsstaat de democratie bepalend is, maakt van verkiezingen ("het feest van democratie") een schertsvertoning en heeft van de onvrede in de samenleving weinig begrepen.
rkh, 12-10-1949
zaterdag, oktober 02, 2010
Het nut van stigmata
Stigmatiseren is niet comme il faut. Maar in plaats van mee te gaan in de afkeuring en ontzetting, kan ook naar het waarom worden gevraagd. Alles wat is, is er niet voor niets en moet een bestaansgrond hebben. Dus: Waarom wordt gestigmatiseerd?
Ambtenaren heten "lui" te zijn. Belgen en blondjes krijgen het etiket opgeplakt dom te zijn. Dit stigmatiseren zegt vooral iets over degene die stigmatiseert. Maar het ontspant wel en geeft cohesie aan de eigen groep. Zoals een brand omstanders bindt.
Stigmatiseren slaat dus terug op de eigen groep, maar heeft ook gevolgen voor de ander. Vandaag de dag dragen bankiers en hun ondergeschikten het stigma van graaier met zich. Dat is ten eerste een nuttige waarschuwing richting spaarders en beleggers en dwingt ten tweede de beroepsgroep min of meer tot zelfreiniging. Niemand wordt immers graag voor "graaier" uitgemaakt en dus is er de groep veel aan gelegen van dit predicaat af te komen.
Dit stigmatiseren houdt de bankwereld als het ware een spiegel voor. Het proces van naming & shaming moet de bankwereld tot inkeer brengen, zodat het verstoorde evenwicht wordt hersteld.
Het is goed dat geen discriminatiemeldpunt dit natuurlijke proces frustreert. Hoewel de meldpunten stigmatisatie normaliter als opiniedelict zien, maken ze voor de financiële wereld graag een uitzondering.
rkh, 01-10-2010
Ambtenaren heten "lui" te zijn. Belgen en blondjes krijgen het etiket opgeplakt dom te zijn. Dit stigmatiseren zegt vooral iets over degene die stigmatiseert. Maar het ontspant wel en geeft cohesie aan de eigen groep. Zoals een brand omstanders bindt.
Stigmatiseren slaat dus terug op de eigen groep, maar heeft ook gevolgen voor de ander. Vandaag de dag dragen bankiers en hun ondergeschikten het stigma van graaier met zich. Dat is ten eerste een nuttige waarschuwing richting spaarders en beleggers en dwingt ten tweede de beroepsgroep min of meer tot zelfreiniging. Niemand wordt immers graag voor "graaier" uitgemaakt en dus is er de groep veel aan gelegen van dit predicaat af te komen.
Dit stigmatiseren houdt de bankwereld als het ware een spiegel voor. Het proces van naming & shaming moet de bankwereld tot inkeer brengen, zodat het verstoorde evenwicht wordt hersteld.
Het is goed dat geen discriminatiemeldpunt dit natuurlijke proces frustreert. Hoewel de meldpunten stigmatisatie normaliter als opiniedelict zien, maken ze voor de financiële wereld graag een uitzondering.
rkh, 01-10-2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
