Filosofen van het goede leven

De vraag naar wat goed leven is, lijkt onschuldig. Maar is het niet. Waarom is deze vraag niet onschuldig?

Bij de vraag "Sla je je vrouw nog steeds?" is vrijwel meteen duidelijk dat er iets niet klopt. Met een simpel "nee" bevestig je immers impliciet, dat je vroeger wel geslagen hebt (en dat je getrouwd bent). Hetzelfde met "ja".

Zo'n meervoudige vraag moet eerst ontleed worden alvorens te antwoorden.

Stel dat in het parlement de volgende, eenvoudige vraag gesteld wordt: "Mag in eigen huis gerookt worden?".  Ik denk, hoop en bid, dat menigeen bij het aanhoren daarvan -thuis en in de kamer- in woede zal ontsteken. Want de vraag vooronderstelt, dat de tentakels van de staat tot in de huiskamer kunnen en mogen reiken. Iets waar ik principieel op tegen ben (uitzonderingen daargelaten). Meegaan met de vraag, betekent dat je de optie van een vergaande staatsinmenging serieus neemt. Wat je moet doen, is de vraag radicaal afwijzen. Gewoon niet in discussie gaan.

Politieke filosofen stellen de basale vraag "Wat is een goed leven?" of "Wat is een goede en rechtvaardige samenleving?". Die vragen vooronderstellen, dat alles onderhandelbaar is, dat er één uitkomst is ("one size fits all") en dat anderen over mij mogen beslissen. Kortom, er wordt gedaan alsof ik geen grondrechten heb en alsof gemeenschap boven individu gaat. Achter de vragen zelf zit dus een bepaalde niet-liberale ideologie -misschien zelfs een totalitaire- en daarom zijn die vragen niet onschuldig.

rkh, 01-11-2013

De natuur als argument

Wie nu zegt dat het homohuwelijk tegennatuurlijk is, wordt bijkans gelyncht. Tegen fysiek en verbaal geweld kan geen argument op. Maar het bijzondere hier is, dat de spreker er zelf ook niet meer helemaal in gelooft; hij is onzeker geworden. Dat was vroeger wel anders.

Zeggen dat pedofilie tegennatuurlijk is, kan weer wel. Althans hier zal het naturalistische denken geen reuring geven. Pedofilie keuren we allemaal af, basta! Dat was twintig jaar terug wel anders.

Termen als "natuurlijke orde", "natuurlijk" en "tegennatuurlijk" horen bij de wereld van de vanzelfsprekendheden en hebben alleen daar als argument kracht. Het is een argumentatie die kinderen en de enkele (potentiële) afvallige tot de orde roept. Met een beroep op de natuur zeg je dat bepaalde waarden en normen boven de tijd uitstijgen en als in beton gegoten zitten. Cultuur wordt als het ware natuur en ethiek metafysiek*.

Er is ook een natuur tegenover de cultuur; een natuur die goed noch slecht is. Je kunt nog zo beschaafd zijn; iemand die je onverhoeds in je oor schreeuwt, krijgt automatisch een elleboogstoot. Voor politici, beleidsmakers en Gutmenschen moeilijk te verteren, omdat dit tegen hun maakbaarheids­gedachte ingaat en deze zelfs ter discussie stelt.

Feit is, dat die natuur zich steeds weer opdringt. Erkennen dat er aanleg is, dat er instincten zijn en dat slechte ervaringen worden gegeneraliseerd, maakt de omgang met verschillen minder onwaarachtig en krampachtig. Simpele feiten die als argumenten kunnen worden ingebracht**.

Het blijft paradoxaal dat we enerzijds leren dat de mens van de aap afstamt, maar dat we anderzijds moeten doen alsof we daar niets aan hebben overgehouden.

* Dat is de reden waarom hier van een naturalistic fallacy (het is een drogreden om van Zijn naar Moeten te besluiten) geen sprake is: de werkelijkheid voor ons is altijd een gewaardeerd Zijn.

** Het gedicht "Voor eigen erf" is niet in het verzameld werk van Reve als dichter opgenomen. Zo gaan die zaken.

rkh, 30-10-2013

Appels & peren (bis): Het Marokkanendebat.

Allochtonen voeren de verkeerde lijstjes aan (qua overlast, criminaliteit, schooluitval en beroep op verzorgingsstaat). Het lukte types als Ed van Tijn jarenlang deze gegevens onder tafel te houden of onderzoeken te belemmeren. Wat trouwens dom is, omdat je oproept wat je wilt bestrijden. Maar goed, de gegevens liggen al enige tijd op tafel.

De hoogste tijd dus voor de migratie-industrie om de resultaten om te duiden en de tijdbom te demonteren. "Het is appels met peren vergelijken", is de reactie van die kant. Marokkanen/Antillianen/Turken kun je niet zomaar vergelijken met autochtonen.  Als je dat al wilt dan moet je allochtonen vergelijken met de sociaaleconomische onderlaag van autochtonen. En dan blijken er helemaal geen verschillen te zijn! Etniciteit is dus helemaal geen verklaringsgrond voor slecht gedrag.

Wat hierop te antwoorden?

Om te beginnen: Zou etniciteit/cultuur toch niet iets te maken kunnen hebben met de sociaal­economische positie? Denk aan de zigeuners. Hun cultuur zit duidelijk hun ontwikkeling in de weg. Volgens mij, zijn de geleerden het daar wel over eens.

Ik wantrouw -en dat vervolgens- op voorhand de analyse en conclusie van de lobbyclub, want teveel ingegeven door de gelijkheidsideologie en teveel erop gericht minderheden te behagen en de meerderheid te belast(er)en.

Maar je kunt je ook afvragen of migratie-wetenschappers in hun analyse niet zelf appels met peren vergelijken. Precies wat ze anderen dus verwijten. Een jij-bak van jewelste, maar wel één van het verfijnde soort.

De autochtone "onderlaag" is tamelijk homogeen qua intelligentie, ambitie en mentaliteit. Daarentegen is de groep allochtonen heterogeen, althans heterogener dan de geviseerde groep autochtonen. De eerste groep heeft potentie; daar is nog niet uitgesorteerd. Dus allochtonen vergelijken met de autochtone "sociaaleconomische onderlaag" is appels met peren vergelijken.

In dit licht klinkt de conclusie van de lobbyisten, dat beide groepen even hoog of laag scoren op de foute lijstjes, ineens zorgelijk. Je had immers van de allochtonen beter verwacht! En hoe is dan weer dit deficit te verklaren? Dat moet wel racisme en discriminatie zijn!

rkh, 23-10-2013

Het verdriet van Trui

De PvdA is de laatste tijd vaak in het nieuws met berichten over schaamteloos graaigedrag van zijn mandatarissen. Het programma 1-Vandaag heeft de partijvoorzitter om commentaar gevraagd, maar deze weigerde. Naar mijn mening onterecht en niet verstandig. Kennelijk is Hans Spekman bang in een vlek te wrijven.

Had Spekman wel gereageerd, dan zou hij ongetwijfeld hebben gezegd: "Ik vind dat heel erg!". Hij zal niet beginnen met: "Ja, verschrikkelijk" of "Slecht voor de partij en voor de politiek in het algemeen". Nee, hij zal zeggen: "IK vind dat heel erg!". Ik erger me daaraan. Maar waarom eigenlijk?

Het ergerlijke is -volgens mij- dat Spekman uiting geeft aan een persoonlijke emotie, waar een afstandelijk oordeel is gevraagd. Maar vooral ergerlijk is, dat Spekman aan zelffelicitatie doet. Hij rekent zichzelf immers tot de Gutmenschen, die aan de wereld lijden en daarom sowieso applaus verdienen.

Het is overigens wel slim van Spekman, omdat hij zo criticasters de wapenen uit handen slaat. In de grond van de zaak zijn "we" het immers met elkaar eens.

ps.:  Spekman zat zondag bij Jinek. Zijn eerste reactie was: "IK vind het vreselijk als men iets doet wat niet deugt".

rkh, 20-10-2013

De natuur is ons vreemd geworden

Stel Geer en Goor trouwen en nemen een kind. Wat komt er bij je op, als je zoiets leest?

Enerzijds weet je, dat je daarover blij en enthousiast moet zijn en doen. Want dat wil nu eenmaal de dominante cultuur. Groepsdenken en de neiging tot conformisme doen de rest.

Maar anderzijds en desondanks heb je toch de sterke overtuiging dat er iets niet in orde is. Je vindt dat kinderen gewoon door hun biologische ouders moeten worden grootgebracht (als norm). Kennelijk heb je een idee van wat natuurlijk is, een idee van hoe het leven bedoeld is, een idee van een natuurlijke ordening.

Hier botsen cultuur en natuur, waarbij cultuur het wint. De gelijkheidsideologie en de cultuur van "vrijheid, blijheid" -met onderliggend het idee van de maakbare mens- zijn in Nederland dominant. Ook, omdat wie een beroep doet op de natuur geen verweer heeft. Daarbij komt nog dat ten onzent de homo bijkans heilig* is verklaard. En dan is intuïtie algauw onderbuik en zijn termen als "tegennatuurlijk" en "abnormaal" taboe.

Gevolg -van deze clash tussen natuur en cultuur en de overwinning van cultuur - is, dat je aan de eigen intuïtie gaat twijfelen en dat de eigen natuur je vreemd wordt. Wat dan rest is onverschilligheid of gelijkmoedigheid (ataraxia) en een mening voor alleen binnen.

Toch is dit naturalistische denken meer verbreid dan je voor waarschijnlijk houdt. Iedereen vindt immers de combinatie van een oude vrouw (cougar) met een jonge minnaar raar of de combinatie: vrouw met klein mannetje. Alleen moet je hier niet mee aankomen in een publiek debat, want dan maak je jezelf belachelijk.

*  Er is al een verzetsmonument. Maar -naar ik begrijp- is in WOII geen homo om zijn homo-zijn vervolgd. Nu willen ze ook nog monument voor de aids-slachtoffers. Ik zou zeggen: "richt dan ook een monument op voor de omgekomen formuleI-coureurs".

rkh, 12-10-2013

Het geval Swaab

Volgens Dick Swaab is de vrije wil een illusie. Je denkt zelf je vinger te bewegen, maar hersenscans laten zien dat enkele milliseconden daarvóór en onbewust al tot die daad is "besloten". Wie zegt "Ik beslis", die liegt. Er wordt beslist.

Een illusoire vrije wil is contra-intuïtief  en stuit tegen de borst vanwege de maatschappelijke consequenties. Een moordenaar kan -volgens Swaab- niet anders, gegeven moment en situatie. Hij is dan ook niet verantwoordelijk voor de daad. Geldt dit ook voor Swaab zelf?

Had hij het boek "We zijn ons Brein" ook niet kunnen schrijven? Is hij niet verantwoordelijk voor de inhoud van zijn boek?

Een leuke binnenkomer, maar de vragen zijn meer dan retorisch.

Ik stel mij voor dat in het experiment met de hersenscan de motorneuronen (die de spieren aansturen) eerder oplichten dan de neuronen van het besliscentrum*. Het "IK" van Swaab verwijst naar dit beslis- en delibereercentrum.

Stel iemand krijgt de regels van het schaakspel voor het eerst uitgelegd en begint daarna te schaken. Ik ben sceptisch t.a.v. dat hersenscan-experiment, maar ik kan mij al helemaal niet voorstellen dat er geen schaakstelling is, waarbij het delibereer- en besliscentrum eerder oplicht dan de motorneuronen. Daarmee zou Swaab's bewering dat er nooit sprake is van een bewuste keus, wetenschappelijk zijn gefalsifieerd.

Filosofisch gezien, heeft Swaab wel een heel beperkte opvatting van IK. Een geoefende schaker weet wat hij moet doen. De neuronen van het besliscentrum zullen dan niet als eerste oplichten. Hij vaart immers op zijn intuïtie. Oefening en studie hebben de schaker gemaakt tot wie hij is. De zetten die hij doet, zijn hem aan te rekenen ook al gebeuren ze op de ruggengraat.

"IK" verwijst dus niet alleen naar het besliscentrum, maar ook naar het karakter dat je hebt gevormd, naar de intuïtie die je hebt ontwikkeld. Ook dat zijn zaken die mijn daad tot mijn persoonlijke daad maken.

Swaab wil overigens de niet-schuldige moordenaar wel straffen, opdat hij bijleert en een beter mens wordt. Terugkoppeling dus. Cybernetica! Voor Swaab is de mens een cyborg.

Ik spreek van "De Swalbe van Swaab"**,  maar dat is wel retoriek.

* Ik neem aan dat het hier niet om zelfrapportage  ("Ik besluit nu ...") gaat, want dat kost ook weer millisecondes.

** De voetbalspeler gaat op het veld liggen schreeuwen, terwijl er later niets aan de hand blijkt te zijn.

rkh, 30-09-2013

Ebru Umar islamiseert

Onder Islamisering versta ik: Een sluipend proces waarin opiniemakers, beleidmakers, politici en uitvoerders van wet en regel niet in de eerste plaats opkomen voor de Nederlandse waarden en normen, maar steeds meer hun oren laten hangen naar wat (men vermoedt) de moslimgemeenschap zegt te denken, te voelen en te willen.

Mijn bewering is, dat Ebru Umar daaraan meedoet door niet op te komen voor bepaalde Nederlandse waarden en normen. In die zin islamiseert ze.

Een column in de Metro over zelfcensuur heeft in Turkse kring veel stof doen opwaaien. Jonge NederTurken bedreigen haar vervolgens op twitter met de dood.

Bij K&vdB (2/8) zegt Umar zich te verbazen over de sterke betrokkenheid van de NederTurken op Turkije en over hun afkeer van Nederland. Zij vindt dat Nederland in rap tempo islamiseert door bijv. gescheiden zwemmen, Islamitisch onderwijs en de ondergeschikte rol van de vrouw te tolereren. Dus Wilders is niet de enige die een islamisering van Nederland ziet.

Het voorstel van Umar is art. 1 zo aan te passen, dat geloof geen grond meer is om vrouwen te discrimineren. En ook art. 23 moet er aan geloven, want die faciliteert Islamitisch onderwijs. Ten diepste de wens van elke -zichzelf respecterende- progressief/liberaal die het zgn. hyperindividualisme aanhangt.

Ik zou zeggen, dat de beide artikelen horen tot "het Geesteskenmerk" van het Nederland met zijn soevereiniteit in eigen kring en subsidiariteitsbeginsel. Ebru Umar had die artikelen -als Nederlandse- onverkort moeten verdedigen! Maar nee, zij wil onze  grondwet aanpassen vanwege problemen met Turken. Alsof dat de Turk uit de NederTurk haalt!

rkh, 03-08-2013

Het oude wiegelied

"Ik ben toevallig hier geboren" zeg je dan in van vlaag van solidariteit met de Afrikaan, geheel conform de gelijkheidsgedachte en geheel vrijblijvend.

Had mijn wieg in Afrika kunnen staan? Maar wat voor voorstelling heb je dan van dat "IK"! Een "freischwebende Intelligenz" dat nu toevallig hier is geïncarneerd, maar net zo goed in Afrika had kunnen incarneren? Ik dacht het niet.

rkh, 02-08-2013

De afkomst tikt wel

"Niet de afkomst, maar de toekomst telt!" zeggen politici elkaar na en zijn er zelf in gaan geloven. Het is dan ook geen totale onzin, want het is simpel de verwoording van het meritocratisch ideaal.

Maar "Afkomst telt niet!" is ook de verwoording van de liberale idee, dat een individu als individu geen verleden en omgeving kent. Dit liberale paradigma maakt blind voor de donkere kanten van immigratie. Dit paradigma klopt dan ook niet, want iedereen wil zijn wortels kennen en in een traditie staan, een enkele uitzondering daargelaten. Een fundamentele vraag voor een ieder is: "What makes me tick?". Waar het "persoonlijke"  politiek wordt, kan het onaangenaam dan wel gevaarlijk worden.

Nieuwkomers hebben een eigen verleden en een eigen omgeving. Dat maakt, dat zij over fundamentele zaken veelal heel anders denken en op bepaalde zaken heel anders reageren dan autochtone Nederlanders. Zoals men wel zegt: "Je haalt eerder een Marokkaan uit Marokko dan Marokko uit de Nederlandse Marokkaan".  Die confrontatie moeten we uithouden, maar het wordt echt een probleem als de massa kritisch wordt. Steden en wijken met meer dan 50% niet-westerse allochtonen*, dat lijkt mij een tikkende tijdbom. Bolkestein voorspelt weinig goeds, maar Cohen -de Chamberlain van onze tijd- voorziet daarentegen geen problemen.

Een tweede kritiekpunt is dat in "Niet de afkomst, maar de toekomst telt!" het heden ontbreekt, alsof in AZC's moslims geen christenen en ex-moslims molesteren en alsof in de vluchtkerk asielzoekers elkaar niet naar het leven staan. Alle reden dus om ook het heden mee te laten tellen.

* Amsterdam en Rotterdam zijn al zo ver, maar dat was kennelijk geen reden voor een feestje en dat geeft te denken.

rkh, 28-07-2013

Zelf problemen maken: de boycot

Spreekwoorden die wijsheden van eeuwen in zich bergen, kun je niet ongestraft negeren. De moderne mens heeft een broertje dood aan vermaningen en gemoraliseer en hem klinkt een spreekwoord algauw oubollig in de oren. Maar het blijft verstandig de "best practices" -die de levenswijsheden verwoorden- bij keuzes in het achterhoofd te houden, zo niet leidend te laten zijn*.

Neem deze praktische waarheid: "Schoenmaker blijf bij je leest!".

Jumbo kiest er voor producten uit de door Israel bezette gebieden te weren, waarschijnlijk onder het mom van "duurzaam ondernemen" of  "maatschappelijk verantwoord ondernemen".  Maar door deze keuze doet de supermarktketen -gewild of ongewild- aan politiek en verlaat dus deze schoenmaker zijn leest. Meteen zijn er problemen. Want waarom mogen klanten niet zelf kiezen, moeten dan ook niet andere producten (bijv. uit Marokko) uit de schappen en moeten niet alle producten en halffabricaten (ook de technisch geavanceerde) uit Israel worden geweerd?

Met zijn boycot schendt Jumbo de autonomie van klanten en het gelijkheidsbeginsel. Ofwel Jumbo neemt zijn klanten niet serieus, is selectief verontwaardigd en niet consequent.

Jumbo probeert zich nu weer uit de nesten te werken. Maar had de firma het simpele "Schoenmaker blijf bij je leest!" serieus genomen (i.p.v. luisteren naar modieuze praat) dan was er helemaal geen probleem geweest.

* Ik mag hopen, dat het onderwijs veel aandacht besteed aan spreekwoorden, gezegdes en uitdrukkingen. Het zijn krachtige communicatiemiddelen en de zgn. levenswijsheden dragen normen en waarden over.

rkh, 24-07-2013

De aap in ons

Wie ontkent van de apen af te stammen, wordt in onze cultuur voor gek versleten. Wie in idealen, beleid en kritiek de menselijke natuur negeert, wordt voor progressief en liberaal gehouden. Maar wat evengoed een ontkenning van de evolutietheorie inhoudt.

Mijn diepe overtuiging is, dat de natuur zich niet laat negeren en dat het van wijsheid getuigt dat als uitgangspunt te nemen. Wie enkel inzet op beschaving houde er rekening mee, dat bij anderen het laagje vernis uiterst dun is.

Iedereen zal trouwens eerst zijn eigen kinderen redden en dan pas die van de buren. Dat bedoel ik.

rkh, 19-07-2013

Voor sommige apen zijn de druiven zuur

Een hilarisch filmpje op youtube: Twee kapucijnapen zitten elk in een eigen hok en zijn goed zichtbaar voor elkaar. De taak is een steentje te geven aan de experimentator en als beloning krijgen ze telkens een schijfje komkommer. In de volgende sessie krijgt de ene aap een druif als beloning en de andere nog steeds komkommer. De laatste kapucijn ontsteekt daarover in woede.

Volgens Frans de Waal toont dit aan dat apen weet hebben van fairness.

Op de fiets overweeg ik dat dit een typisch voorbeeld is van het halve verhaal vertellen. Want de aap die druiven krijgt, gaat niet uit solidariteit in staking. Dus die druif heeft geen idee van rechtvaardigheid, althans handelt er niet naar.

De vraag is ook of de woedende aap wel weet wat fairness is. Want wat gebeurt er bijvoorbeeld als hij met zijn ervaring van onrecht in een derde sessie druiven als beloning krijgt en de ander komkommer? Ik vrees dat de bekommernis om de ander niet groot zal zijn. Eigenlijk geloof ik dus dat Frans maar een kwart van het verhaal vertelt.

Thuis gekomen, bekijk ik nog eens goed de TedTalk. Aan het eind vertelt De Waal -helaas voor mij- dat iemand al eerder kritiek had op het gedrag van de aap die de druiven krijgt. Maar -zegt hij- in een ander experiment met chimpansees gaat een chimp wel degelijk in staking vanwege het onrecht de ander aangedaan.

Het bestaan van de Idee van fairness lijkt dus af te hangen van het experiment (het soort dier en de stemming). Dat is vreemd, als de bewering is dat de dierenwereld morele concepten kent.

rkh, 10-07-2013

Mannelijkheid

Mannelijkheid is weer in. Althans, de tekenen zijn er. Een paar jaar terug stond in de Volkskrant (als ik mij goed herinner) een briefwisseling tussen Andreas Kinneging en Naema Tahir over dit thema. We hadden een Leon de Winter die een paar maanden terug zijn liefde verklaarde aan de kickbokser Badr Hari. En sinds kort vraagt Angela Crott aandacht voor de Pietje Bell in de man en voor de speciale rol van de vader in de opvoeding. Al langer zijn er vragen bij de oververtegenwoordiging van vrouwen in het lager onderwijs.

Dit zoeken naar evenwicht tussen mannelijk en vrouwelijk staat dwars op de hedendaagse verheerlijking van het homohuwelijk, waarin per definitie en de facto de gelijke verdeling van mannelijkheid en vrouwelijkheid ontbreekt. In weerwil van praatjes over vrienden en vriendinnen die mee opvoeden en van praatjes over gender, los dus van het fysiek.

Het verbaast, dat men zó in twee werelden kan leven. Dat verraadt een chronische vorm van schizofrenie; cognitieve dissonantie die niet als zodanig wordt herkend.

rkh, 08-07-2013

Homogeniteit is ons aller streven

Er is niets tegen diversiteit. Dat bijv. in een medisch team ook de psychologie en het maatschappelijk werk zijn vertegenwoordigd, is alleen maar goed voor de patiënt. Maar streven naar diversiteit als doel op zich is tegennatuurlijk. Het ideaal van de multiculturaliteit bijv. is daarop stuk geslagen. De natuur kan niet ongestraft genegeerd worden. Streven naar homogeniteit is des mensen, dat is evolutionair bepaald. De politiek zou dit als gegeven moeten nemen.

Wie in diversiteit als doel op zich gelooft -of beter: zegt te geloven-, kent zichzelve (d.i. de eigen natuur) niet of beter: wil zichzelf niet kennen. Het is juist dit soort fanatieke gelovigen dat -in naam van diversiteit- anderen uitsluit en daardoor in tegenspraak met zichzelf komt, zonder overigens daarin een probleem te zien.

Dit homogeniseren gaat via kwinkslagen, grapjes en kleine pesterijen, maar kan ook ontaarden in verketteren, demoniseren, ontslaan, wettelijk verbieden. Thilo Sarrazin schreef "Deutschland schafft sich ab". Merkel viel Sarrazin openlijk af zonder het boek te hebben gelezen. Sarrazin moest zijn hoge functie in de bankenwereld opgeven (en werd uit de SPD gezet?). Rick van der Ploeg wilde Paul Scheffer het land uittrappen. De criminologe Marion van San onderzocht de criminaliteit onder Antillianen. Is nu hoogleraar in Nederland, maar kon in België moeilijk aan werk komen.

Uitsluiten dus om de neuzen één kant op te krijgen. Daarmee onderschrijven de gelovigen in Diversiteit de facto mijn stelling dat het streven naar homogeniteit diep zit.

Dit is de diversiteitsparadox: in naam van diversiteit anderen je wil opleggen. Die paradox ontstaat, doordat men wensdenkt zonder te achten op de natuur in het algemeen en de eigen in het bijzonder die zich uiteindelijk toch roert.

R.K.H, Täsch, 25-06-2013

Koester je vooroordelen

Baukje Prins -lector Burgerschap&Diversiteit aan de Haagse Hogeschool- vertelde in het radioprogramma ObaLive van 11 juni dit verhaal:

Prins zat in de trein. In het gangpad stond een "Marokkaans uitziende jongen" de metro te lezen. Toen de trein stopte deed deze man een greep in de tas van haar overbuurvrouw en ging er met de beurs vandoor. Prins zag een tweede "Marokkaans uitziende jongen" eveneens wegsnellen en floepte eruit: "Hé, hoor jij er soms bij?!".  Zijn antwoord: "Teringwijf, ik probeer hem juist te pakken". Teruggekeerd bood hij zijn excuses aan voor het woordgebruik. En ook Prins betoonde spijt, want zij had vanuit een vooroordeel gereageerd en was primair op uiterlijk afgegaan.

Prins dacht en zei dus iets, wat zij -naar de morele standaard van de eigen peergroup- niet had mogen denken en zeggen. Daarom: Mea Culpa, weg met mij! Ze heeft van deze ervaring geleerd, dat vooroordelen hardnekkig zijn. De schuld legt Prins bij het "maatschappelijke discours" (lees Wilders), dat zelfs een onversneden Gutmensch sensibel maakt voor kwade inblazingen.

De dubbele boodschap van de filosofe is: vooroordelen zijn hardnekkig, maar ze mogen er niet zijn. Morele dissonantie is niet goed voor de "eigen volksgezondheid". Daarom kun je beter vooroordelen als gegeven nemen en vragen naar de zin en functie daarvan.

Prins heeft nog iets geleerd, alleen wordt dat niet benoemd. En dat is, dat een "Marokkaans uitziende  jongen" in het gangpad de metro leest en vervolgens zich aan andermans eigendommen vergrijpt. Een leermomentje, dat meer beklijft dan een avondje kijken naar "Opsporing verzocht". Wat doet dus Prins de volgende keer in een vergelijkbare situatie? Ze onderzoekt zo onopvallend mogelijk of haar portemonnee en mobieltje veilig zijn (voor het boek in haar hand vreest ze niet). Waarom zo'n natuurlijke reactie veroordelen? Het is immers een kwestie van gezond verstand om in situaties van onzekerheid te kiezen voor zekerheid. Je discrimineert, omdat je niet kunt discrimineren. Dat hadden Baukje Prins en ook haar tegenspeler moeten begrijpen, dan waren excuses over en weer niet nodig geweest en was de omgang minder krampachtig gegaan.

rkh, 12-06-2013

De paus moet op zijn woorden letten

Paus Franciscus laat de wereld weten: "Voedsel weggooien is stelen van de armen". Hoeveel onzin kun je debiteren zonder aan geloofwaardigheid in te boeten? En hoeveel pathetiek kan de toehoorder verdragen?

Dat de heilige vader onzin praat is duidelijk. Want waarom zou het tegen heug en meug zelf opeten van restjes dan geen stelen zijn? En waar haalt de arme het recht op mijn voedsel vandaan?

Dergelijke onzin verkopen, is ook niet verstandig. Want kan als een boemerang terugkeren, wanneer bijv. gezegd wordt: "Kerken bouwen is stelen van de armen" of "Condooms verbieden is genocide en infanticide" (de laatste oneliner is meer voor de intellectuelen).

De Paus maakt de kerk met zijn onzin kwetsbaar voor aanvallen.

Als het zo duidelijk onverstandig is en aperte nonsens, waarom zegt de paus dat dan? Ik denk dat de vreugde over zijn vondst  (een combinatie van welgekozen woorden) omgekeerd evenredig is met zijn kritische zin*.

En zo is een poging om de wereldproblematiek tot huiskamerproporties terug te brengen, mislukt. Althans bij mij.

* Op een bruiloft werd gevraagd iets aardigs op een lei te zetten. Ik was er mee verlegen, maar bedacht gelukkig iets origineels. Ik schreef  "HAHA" in spiegelschrift en was tevreden, zeer tevreden.

Pas geleden zag ik de foto terug van mezelf met op het leitje: "AHAH". Weg originaliteit.

rkh, 11-06-2013

De tijd van gaan

Ferry Mingelen moet weg van chef NOS, Gelauff. De cabaretier en columnist Johan Fretz maakt zich daarover vrolijk (Volkskrant, 4/7/13). Fretz vindt zelf, dat Mingelen bij "goede gezondheid en onverminderde bevlogenheid" gewoon door moet kunnen gaan.

Fretz maakt de beslissing van de NOS belachelijk, in de stille hoop dat daardoor zijn eigen voorstel aan waarde wint. Dat is een denkfout. Uit NIET DIT, volgt niet noodzakelijkerwijs DUS DAT. Als de beslissing van de NOS belachelijk is dan volgt daaruit niet dat het voorstel om door te gaan niet belachelijk is.

Ook in het voorstel van Fretz heeft Mingelen natuurlijk niet het eeuwige leven. Als hij niet uit zichzelf stopt, op grond waarvan wordt hem dan de wacht aangezegd? Stoppen gebeurt zelden op tijd. De kans op een bloedbad is groot. Zie de huilbuien van Paul de Leeuw die van Sonja Barend het advies kreeg een poosje rust te nemen. Inderdaad, een lachwekkend voorbeeld.

Met een regel als "met 66 jaar eruit" maak je het gedwongen vertrek onpersoonlijk en voorkom je verbittering , persoonlijke averij en pijnlijke situaties*.

Zo'n best practice regel is op zich niet goed te verdedigen, want gebaseerd op willekeur, er zijn altijd uitzonderingen en het is -hoe je het ook wendt of keert- (leeftijds)discriminatie. Omwille van de eer en rust is veel geoorloofd en houden we de schijn op dat de regel niet alleen onpersoonlijk is, maar ook nog objectief. 

* Dit gaat echter alleen op als de regel geen uitzondering kent!

rkh, 08-06-2013

Het argument van Wederkerigheid en dan nog de rest

Paul Scheffer mag de Moslim en Wilders graag voorhouden, dat het verstandig en voordeling is ook de ander zijn vrijheid te gunnen. Want men kan dan zelf met recht vrijheid opeisen. Het is een concretisering van de regel "En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen zullen, doet gij hen ook des gelijks". Zeg maar: de gulden regel plus.

Net als bij de (negatief geformuleerde) gulden regel wordt hier op wederkerigheid beroep gedaan. Wederkerigheid is: Als jij iets (niet) doet, dan doe ik dat ook (niet) en omgekeerd. De regel heeft de charme van de eenvoud en lijkt logisch, omdat impliciet een beroep wordt gedaan op gelijkheid. Wederkerigheid als prima facie norm.

Maar wederkerigheid vooronderstelt empathie, redelijkheid en tolerantie. Dat is nogal wat. Zijn die "gaven" afwezig dan moeten er belangen tegen elkaar zijn te ruilen en moet er sprake zijn van machtsevenwicht tussen de partijen. En ook dat is niet vanzelfsprekend.

rkh, 1/2/10

Rechtvaardigheid en rechtvaardiging

Wat is een rechtvaardig loon? Wat mag de baas verdienen? Volgens Oskar Lafontaine van Die Linke niet meer dan 20 (twintig) keer de minst verdienende in zijn bedrijf*. Die Lafontaine die roept natuurlijk maar wat, zonder enige onderbouwing. Dat zou trouwens ook niet lukken, want rechtvaardigheid verdraagt geen willekeur.

Aristoteles mijdt willekeur. Hij ziet twee soorten rechtvaardigheid: de geometrische (bijv. loon naar behoefte) en de aritmetische (iedereen hetzelfde loon).

Rawls meent dat de baas alleen meer mag gaan verdienen, wanneer ook de minstbedeelden in het bedrijf financieel profiteren van de ingrepen van de baas.

Dit zijn inderdaad vrij unieke, niet-willekeurige posities; principes waarover je heel principieel kunt doen. Maar de vraag blijft altijd wat nu precies rechtvaardig is aan bijv. het principe van "loon naar behoefte en werken naar vermogen".

De vraag naar de rechtvaardigheid van dit of dat kan ad infinitum worden gesteld. Ik denk, omdat het fundament van een moraal niet moreel, maar altijd amoreel is. Het goede kan immers zelf niet gedefinieerd worden in termen van goed, want dan definieer je circulair.

Dat alles betekent dat rechtvaardigheid geen rechtvaardiging kent.

* In Zwitserland is een "1;12 Initiative für Gerechte Löhne". Als dit wet wordt dan mag de baas niet meer dan 12 keer verdienen.

rkh, 26-05-2013  

Een absoluut belastingplafond

Ik beschouw -met Rousseau- de Staat als produkt van een contrat social tussen individuen. De instituties van de Staat zorgen voor handhaving van het recht en bieden bescherming. Verder zorgt de Staat voor infrastructuur (wegen, bruggen, onderwijs...). Dat alles heeft een prijs en daarom mag de overheid belasting heffen op geleverde en nog te leveren diensten. Wat moet de Rijke hieraan bijdragen? Veel, is de communis opinio en vaak vindt de Rijke dat zelf ook.

Dat de Rijke meer betaalt, ligt in de rede. De Rijke heeft bijv. meer belang bij bescherming dan de Sloeber, want de eerste wordt eerder beroofd en heeft meer te verliezen*. Maar er moet wel een relatie zijn tussen de prijs die je betaalt en wat je daarvoor terugkrijgt!

Het enkele feit dat de inkomstenbelasting geen plafond kent, laat zien dat de prijs/prestatie-verhouding op niets berust.

AWBZ en AOW kennen wel een plafond; boven een bepaald inkomen wordt niet meer geheven. Waarom ook niet zo'n plafond in de inkomstenbelasting? Anders is het heffen van belasting gelegaliseerde diefstal.

* Dit argument vervalt, wanneer de Rijke zelf beveiliging moet organiseren omdat de overheid faalt.

rkh, 24-05-2013

Invalshoeken

Voor de verdediging van of de aanval op een stelling kan gekozen worden uit zes invalshoeken:

1. De ludieke.
    Als we burka's toestaan dan toch ook naaktloperij!

2. De principiële (ideologische).
    Ik ben voor vrijheid van Godsdienst.

3. De pragmatische.
    Hoeveel dragen er nu een burka?

4. De feitelijke (wetenschappelijke).
    Wie de burka draagt, krijgt vitaminegebrek.

5. De (pseudo)logische.
    Wie het Westen afwijst, accepteert ook geen bijstand.

6. De "bevindelijke" (proefondervindelijke).
    Ik heb jaren in Caïro gewoond en ...

rkh, 20-05-2013

Het dikke IK van Sander Terphuis

Een vreemde snuiter, die Terphuis. De PvdA'er eist van ons -Nederlanders- op hoge toon dat we illegaliteit faciliteren op straffe van verloochening van sociaaldemocratische principes. Want geen mens is illegaal en dat mag wat kosten.

Terphuis verwacht dus van ons solidariteit met alles en iedereen, maar was zelf als Iraniër niet solidair met de Iraniërs.

Op zijn website schrijft Terphuis: "Ik heb tot mijn achttiende in Iran gewoond. Het verlangen naar de vrijheid was sterk bij mij en het werd gaandeweg steeds sterker. Ik kon niet accepteren dat ik door de autoriteiten steeds in keurslijf werd gejaagd. Ik wilde zelf kunnen kiezen en dus geen opgelegde keuzes van bovenaf. Ik moest een weg vinden om te vluchten naar de vrijheid. Uiteindelijk koos ik voor de weg van topsport."

Dit zijn de woorden van een egoïst die alleen aan zichzelf denkt en aan het eigen Iraanse volk geen boodschap heeft.

Op een evenement in Assen nam Terphuis de benen. Hij vindt dat zelf dapper: "De prijs voor mijn vrijheid was heel hoog. Familie, vrienden, iedereen en alles liet ik achter om naar vrijheid te vluchten. Maar het was wel waard.".

Ik vind het laf. Hij liet mensen in de steek om hier -in een veilige en geordende omgeving- "het goede heertje" uit te kunnen hangen, dat mogelijk straks de dood van uitgeprocedeerde asielzoekers op zijn geweten heeft. Welkom in Nederland!

rkh, 19-05-2013

Leve het plastic geld!

De chipknip wordt binnenkort ten grave gedragen. Ik snap dat niet. Er is immers nog volop leven na de dood!

Het aantal geldautomaten slinkt. En dat zal in de toekomst niet anders zijn, want geldautomaten blijven aantrekkelijk voor  mensen met slechte bedoelingen. Deze krimp is weinig klantvriendelijk, omdat voor contant geld meer gelopen en/of geschuifeld moet worden.

Ik zou willen dat de chip thuis kan worden opgeladen. Je maakt achter de pc gewoon een bedrag over van je bankrekening naar de chipknip die gestoken in een dockingstation aan een usb-poort hangt. Dit alles  lijkt mij technisch niet zo moeilijk en trouwens ook niet duur.

Wie plastic geld heeft, kan afrekenen ook als -vanwege een technische storing- pinnen niet mogelijk is. De middenstand heeft behoefte aan een stabiel systeem en daarin voorziet de chipknip.

De chipknip is de parallelbeurs van een (voor mij onzichtbare) bankrekening. Afrekeningen worden meteen op de chipknip verwerkt en bij de middenstander geregistreerd. Meteen of later -dus niet realtime- legt de middenstander verbinding met zijn bank en dan pas wordt geld afgeboekt van mijn (niet zichtbare) rekening. De chipknip en die rekening worden dan gesynchroniseerd. Dus ligt het betaalsysteem plat dan werkt het chipknip nog, mits er natuurlijk voldoende geld op staat.

rkh, 02-04-2013

Multipliers

In de formule f(x)= -a.x(x -1) (met a>0) is x de variabele en a de parameter. Hiermee lijkt alles benoemd.

Maar zo vroeg ik mij eerder af: Waar komt dat kwadraat vandaan? Ik ging nog verder door provocerend te stellen, dat de enig juiste beschrijving van een "gesloten systeem" met een ingang en een uitgang is: f(x)= x. Dit vanwege de "wet van behoud van energie". Een hoeveelheid water gaat het systeem in en dezelfde hoeveelheid komt er weer uit.

In een gesloten vijver zwemt in het jaar tn een hoeveelheid vis: q_tn. Hoe groot is de populatie in het jaar daarop: q_tn+1?

Een simpele groeiformule is: q_tn+1 = -a. q_tn (q_tn -1) (genormaliseerd tot een vierkant van 1 bij 1, punten te projecteren op een omgekeerde parabool).

De parameter a is een maat voor de toegevoerde hoeveelheid voedsel. Dat is de externe inbreng. Een knop waarmee kan worden gespeeld.

En nu komt het: het kwadraat* staat voor fertiliteit. En dat is de interne kracht die de "wet van behoud van energie" tart.

Ook bijv. spaargeld kent een multiplier.

* Zou de groeiformule adequaat zijn, zoals bijv. de zwaartekrachtwet van Newton, dan is ook nog de vraag hoe de 2 te verklaren. Waarom niet x/ q_tn tot de macht 2.31?

rkh, 10-05-2013

Zelf problemen maken: het homohuwelijk

Wie ongelijke gevallen gelijk behandelt, vraagt om problemen en krijgt die vroeg of laat dan ook. Het huwelijk was een verbintenis tussen man en vrouw, maar is nu een verbintenis tussen twee individuen. Daarmee is op dit niveau het verschil tussen man en vrouw weg verklaard en zijn de monniken weer gelijk. Maar velen maken die abstractie -dit afzien- van geslacht niet mee. Een prudente overheid heeft daar rekening mee te houden.

De politiek -altijd bereid tot accommodatie- ging echter door de knieën, omdat het homohuwelijk de lakmoesproef voor progressiviteit werd en dan wordt abnormaal wat normaal is en omgekeerd. Normalisering van polygamie zal wel het volgende project zijn.

Jeugdzorg doet haar werk blind en onbevooroordeeld en heeft de negenjarige Turkse jongen Yunus ondergebracht bij een lesbisch stel van Nederlandse komaf en daar is hij al 8 jaar. Jeugdzorg ziet dus niet alleen de vrouw als individu, maar ook de Turkse jongen. Dat deze abstractie van verleden en gemeenschap door de Turken niet wordt gepikt daar heb ik alle begrip voor. Ik zou zeggen: 'we' hadden het kunnen weten.

We zien ons eigen kind ook niet graag ondergebracht bij een pleeggezin dat bijv. bij de Hell Angels zit. Dus we kennen niet alleen de Turkse gevoeligheden niet, maar ook niet die van onszelf. Kinderen offeren we niet op het aambeeld van de grote Gelijkheid. Het maakbaarheids-ideaal kent grenzen.

n.b.: De Turken pakken het wel slim aan door niet het lesbisch-zijn van het stel tot het springende punt te verklaren.

rkh, 17-03-2013

Trilocatie

Op quantum-niveau kan een deeltje op twee plaatsen tegelijkertijd zijn. Om eerlijk te zijn: ik geloof dat niet echt, hoewel het is aangetoond. Ik vermoed in het geniep een truc, een lang uitgerekte pr-stunt.

Een stip op een sneldraaiend wiel, maakt dat "de stip" voor ons oog op oneindig veel plaatsen tegelijktijd zit. Zoiets. Een kwestie van interpretatie, verbeelding en een niet al te snel recupererend oog.

Met ongeloof moet je niet te koop lopen in een wereld waar wetenschap dominant is. Het is slimmer om een simpele vraag te stellen en wel deze: Als een deeltje op twee plaatsen tegelijkertijd kan zijn, waarom dan niet op drie of meer plaatsen?

Dat een cel -via insnoering- aan tweedeling doet, brengt mij niet automatisch tot de vraag of driedeling ook voorkomt. Driedeling ligt niet in het verlengde van tweedeling. Tussen bilocatie en bijv. trilocatie zie ik geen kloof.

nota bene :  Zie ook mijn Omgaan met complexiteit: Scoren op getallen.

rkh, 13-03-2013

Min of meer

In het NTR-programma Onbevoegd Gezag van 17/2 laten Turks-Nederlandse jongeren zich negatief uit over joden. Volgens hen had Hitler zijn karwei gewoon af moeten maken.

Wat is hier nu de bewering? Die lijkt in eerste instantie duidelijk: "Joden moeten dood!".

Maar als het MO-conflict de bron is van hun onvrede -en dat beweren velen- dan zou toch de bewering moeten zijn: "Israëliërs moeten dood!". De verzameling dood gewensten wordt dan dus ingeperkt. Dat is de min-kant.

Misschien vinden onze Turkse jongeren ook wel dat alle christenen dood moeten. De verzameling dood gewensten wordt dan groter. Dat is de meer-kant.

Zelf vragen bedenken is moeilijk. De heuristiek van min of meer kan daarbij helpen.

rkh, 08-03-2013

Zelf problemen maken: het dubbele paspoort

Wie -onder het mom van gelijkheid en ander fraais- dubbele paspoorten invoert, creëert daarmee zelf ongelijkheid. Je krijgt immers twee soorten burgers: zij die alleen de Nederlandse nationaliteit hebben en zij die daarnaast nog één of meer andere nationaliteiten bezitten. Dat is vragen om problemen en die zijn er dan ook.

Ik kan zeggen wat ik wil over bijv. de Armeense genocide, Atatürk of Erdogan. Een Turkse Nederlander niet, die kan op vakantie in Turkije (of een ander land met uitleveringsverdrag met Turkije) voor zijn mening worden opgepakt.

Ik kan bij mijn adoptie-ouders blijven wonen. Een Turks Nederlands kind kan door Turkije worden opgeëist, althans zo lijkt het.

Ik word in het gevang gezet voor een misdaad hier gepleegd en zo nodig en zo mogelijk via een uitleveringsverdrag teruggehaald. Een Saban Baran niet, die zit als vrij man in Turkije ondanks dat hem een gevangenisstraf van 7 jaar en 9 maanden is opgelegd. Turkije levert geen burgers uit.

Een Nederlandse Turk kan in Turkije eigendom verwerven. Ik niet.

Een Nederlandse Turk moet in het Turkse leger*. Ik niet.

Een Nederlandse Turk kan stemmen voor het Turkse parlement. Ik niet.

Het is bon ton om te zeggen dat nationaliteit los staat van loyaliteit. Maar het is de vraag of bijv. Turkse Nederlanders dat zelf geloven. Ik denk dat kiezers de Bijbelse waarheid van "Gij zult geen twee Heren dienen" beter begrijpen dan politici. De meeste kiezers waren en zijn tegen  het dubbele paspoort.

* 1. Vogelaar vond dat als minister prachtig: "dan kunnen ze iets terug doen voor het land". 2. Een Nederlander mag niet in vreemde krijgsdienst treden. Men gedoogt en lapt de eigen grondwet aan zijn laars.

rkh, 25-02-2013

De paus van de zwartkijkers

"Nederland is er al uit: Het wordt die Afrikaan" is de titel van een stuk van Vaticaanwatcher Stijn Fens (Trouw, 15/2). Waarom kiest Nederland voor de zwarte Ghanees Peter Turkson?

"Waarom" vraagt naar argumentatie. Maar er is hier helemaal niet sprake van een afgewogen oordeel. Zou men het homo-standpunt van Turkson kennen, men zou minder enthousiast zijn.

De vraag had dan ook net zo goed of zelfs beter kunnen luiden: Waarom niet gekozen voor één van de andere kandidaten? Overigens geldt ook hier, dat we niets van hen weten.

De keus voor zwart is negatief. Vernieuwen, progressiviteit is op zich goed -zo is de gedachte- en daarom moet gebroken worden met traditie, met het verleden. De keus voor zwart symboliseert deze behoefte aan change. Ten tweede worden we gedreven door zelfhaat. Het "Weg met ons!" is een kapstok waarover een verhaal kan worden gehangen.

Zo'n "eigen" mening is dus fact-free en gratuit, en om dat te verbergen wordt gerationaliseerd. Men zal zeggen, dat Afrika aan de beurt is of dat de Europese achterban van de paus slinkt en relatief klein is. Onzin allemaal. Je zegt toch ook niet dat de Nobelprijs voor medicijnen nu eindelijk eens naar Afrika moet. Het is denken in groepen en niet in individuen. Het is eigenlijk racisme.

rkh, 21-02-2013 

ONS tegen IK

De PvdA wil van IK naar ONS. Deze kleutertaal was en is in alle media te horen en te lezen. De formulering wordt kennelijk gedachteloos overgenomen, want onzin. "Van IK naar ONS" is even onzinnig als "Van MIJ naar WIJ".

Tegenover Ik staat WE of WIJ, niet ONS. WE valt sowieso af, vanwege gebrek aan retorische uitstraling. WIJ is -in tegenstelling tot WE- exclusief. WIJ (bijv. in "Wij, Nederlanders ....") sluit uit en dat moeten "we" niet willen. Zo ongeveer zal de redenering zijn, als je er tenminste vanuit gaat dat de denktank van de PvdA uit verstandige mensen bestaat. En met als slotconclusie: Niet WE, niet WIJ, dus ons. Wat (niet dit, dus dat) op zich ook al weer onzin is.

Dat 'iedereen' (behalve ik dus) zo gemakkelijk een onzinnige formulering overneemt, laat zien dat we al in het ONS-tijdperk leven.

Individualisme in denken, voelen, willen is en blijft een mythe.

rkh, 20-02-2013

The survival of the fittest

Wie zijn die "fittests"? Dat zijn de overlevers.

Wie zijn de overlevers? Dat zijn de "fittests".

Onder de bekende formulering zit dus een cirkelredenering.

Dat geldt niet voor:  "Dat de beste moge winnen!".

Ik hoorde eens een collega zeggen: "De besten vertrekken!" (om even later zelf te vertrekken). Daar zit ook weer circulariteit in.

rkh, 20-02-2013

Wie is probleemeigenaar?

Vragen bedenken is een kunst. Bij het bedenken van vragen voor een politicus is verstandig het doel waarvoor zijn partij is opgericht, voor ogen te houden. Helaas worden fundamentele vragen zelden gesteld.

Voor D66 zijn de staatsrechthervormingen de raison d'être. Het referendum is daarvan onderdeel.

Cameron had zijn rede over Europa gehouden. En dus stelde Rutger Castricum van Pownews aan Pechtold de vraag of het ook in Nederland weer niet tijd wordt voor een referendum over Europa. Een goede vraag dus.

Pechtold vroeg op zijn beurt wat dan precies de vraag moet zijn. Wat natuurlijk een probleem is. Meestal is dan het quasi-brutale antwoord van de journalist -bang als hij is voor verlies van regie: "Hoho, ik stel hier de vragen!". Maar nu ging de journalist er op in. Hij had natuurlijk moeten zeggen: "Mijn antwoord interesseert niemand. D66 is toch vóór referenda. Dus waarom nu niet? Dat is de vraag!".

Door met Pechtold mee te gaan werd de journalist plots probleemeigenaar. Dat had natuurlijk nooit mogen gebeuren.

  

p.s.:  Van de D66-stemmers is - volgens De Hond - 5% vóór een referendum over de EU en 89% tegen. Landelijk: 52% voor, 45% tegen.

rkh, 27-01-2013

Het Wilde Westen is om de hoek

Wij begrijpen niet het verzet tegen Obama's plan om wapenbezit aan banden te leggen. Wij vinden het juist een teken van beschaving om als burger ongewapend door het leven te gaan. Wij voelen ons daarom moreel superieur t.o.v. Amerikanen en protesterende Amerikanen in het bijzonder.

Het zijn verschillende werelden. In onze visie op de wereld is de mens in wezen goed, de staat geen bedreiging en is de overheid bereid en in staat om te beschermen, mocht het kwaad zich onverhoopt toch manifesteren. Dat zijn allemaal vooronderstellingen.

Maar de juweliers hier in Nederland weten ongetwijfeld beter: "de" mens is geneigd tot alle kwaad en de overheid biedt geen bescherming en doet geen recht. Steeds meer mensen ervaren aan den lijve dat het Wilde Westen om de hoek is. En eigenlijk beseffen we dat zelf ook wel.

SP-voorman Roemer mag dan over Europa zwijmelen hoe mooi het is om ongecontroleerd de grens over te trekken. Maar de vraag is wie de tegenliggers zijn en wat we allemaal al hebben binnengehaald.

rkh, 19-01-2013

Laatste kans

Er is altijd een laatste kans.
Alleen weet je niet of die al is geweest.

rkh, 19-01-2013

Niet dit, dus dat. Over wapengeklets

Obama wil de verkoop van wapens aan banden leggen. Er zijn al te veel onschuldigen gedood. Hij pleitte gisteren voor "ontwapening" met naast hem vier schattige kinderen die hem brieven schreven n.a.v. het schietincident op een school in Newtown en met in de zaal ouders die daarbij een kind verloren. Een indrukwekkende speech en een indrukwekkende setting. Maar het betoog overtuigt uiteindelijk niet.

Obama zegt impliciet: met al die wapens is het niets en wordt het niets, dus minder is beter. "Niet dit, dus dat". Dat is een redenering van niets. Want waarom zal het met minder beter gaan? Wapens zorgen voor ellende, maar hoeveel ellende is met wapens voorkomen? Mister President, How many kids are not killed? Een goede vraag zou ik zeggen en nog rationeel bovendien.

n.b.: Het inzicht dat "Niet dit, dus dat" een drogredenering is, vind je ook terug in: "Van de regen in de drup komen", "Het kind met het badwater weggooien".

rkh, 17-01-2013  

De andere kant van het eerlijke verhaal

Diederik Samsom zegt "het eerlijke verhaal" te vertellen*. Hij maakt zichzelf hiermee kwetsbaar voor aanvallen. Want de suggestie is toch dat anderen niet eerlijk zijn en daar maak je vijanden mee, die vroeg of laat terugslaan. En ook op een andere manier maakt Samsom zich kwetsbaar. Met zijn focus op eerlijkheid, daagt Samsom webloggers, journalisten en politici uit hem op zijn eerlijkheid te bevragen.

Samsom organiseert zo -bij wijze van spreken- ongewild zijn eigen tegenspraak.

Samsom heeft op dit moment nog geen moreel gezag (ethos), d.w.z. dat hij niet zonder meer op zijn woord wordt geloofd. Zoals voor velen Kok wel gezag had, voordat hij bij de ING ging werken. Ook weet Samsom niet hele volksstammen te begeisteren (pathos), zoals bijv. Den Uyl en Cohen. Hij roept geen warme gevoelens op. Samsom moet het hebben van de weetjes en cijfertjes (logos).

Ik vind het dus van overmoed (hybris) -zo niet hoogmoed-  getuigen en ook van onverstand (gebrek aan prudentia) om zo de morele trom te roeren. Dat is een derde kwetsbaarheid. Mensen houden niet zo van dat tromgeroffel en van borstklopperij.

Maar wat Samsom propageert, is ook gewoon onzin. "Eerlijkheid" is geen politieke categorie. Wie -nota bene als kandidaat voor het minister presidentschap- zegt dat meer geld naar Griekenland moet, is vooral dom bezig. Net zoals iemand die bij de aankoop van een huis zijn budget prijs geeft. Eerlijk, maar vooral dom. Je verzwakt immers je onderhandelingspositie.

Eerlijkheid, daar koop je niets voor!

* Samsom zegt ook een "moreel kompas" te bezitten.

rkh, 09-01-2013

Tussen Ideaal en Werkelijkheid

In Buitenhof van 30 dec. 2012 vertelt Jelle Brandt Corstius, dat hij in Amsterdam vol in het gezicht is gespuugd. Marokkanen kwamen hem op een scooter luid toeterend tegemoet. Met de hand gaf JBC aan dat ze beter aan de overkant konden gaan rijden. Daarna en vandaar die fluim. Woedend heeft JBC zijn fiets gekeerd en is er achteraan gegaan. Zonder resultaat.

De presentator van dienst, de VARA-coryfee Kees Driehuis, vraagt JBC vervolgens: "Waar ben je precies kwaad over?".

Driehuis gelooft in de multiculturele samenleving. Geconfronteerd met de harde werkelijkheid van alledag moet hij zich dus wel van de domme houden en dan wordt het een slap: "Waar ben je precies kwaad over?".  Veinzen dat er geen ècht probleem kan zijn, is een manier om met cognitieve dissonantie om te gaan.

Maar Driehuis komt er niet mee weg. "Wat is dit voor vraag??!! .....", bitst JBC. Driehuis kiest daarna ongemerkt en onaangekondigd het perspectief van het multiculturele drama en vraagt zich terloops ook nog af of de burgemeester wel weet heeft van al die multiculturele ellende, waarvan hij -Driehuis- kennelijk toch wel weet heeft. Driehuis, bij wijze van antwoord: "Ik vraag het, omdat natuurlijk heel veel Amsterdammers maken dingen mee in de stad, zoals Jelle dat nu heeft omschreven. Die verhalen moet u toch kennen meneer Van der Laan?".

Driehuis doet nu aan Doublethink, waarbij Werkelijk en Ideaal gewoon naast elkaar staan. Dus helemaal geen intellectuele nood om geheel of gedeeltelijk op te heffen wat dissoneert, zoals bij cognitieve dissonantie. Na de uitzending zit Driehuis weer gewoon in de multiculti-modus.

rkh, 07-01-2013