Is er iets ergs gebeurd, waarbij (vooral) jongeren uit een bepaalde bevolkingsgroep zijn betrokken, dan hebben de Mainstream Media het over “jongeren”. Zogenaamd om de stigmatisering van die bepaalde bevolkingsgroep te voorkomen, maar wat vooral de maatschappelijke vrede moet dienen. De insteek is hier dus niet moreel, maar pragmatisch.
Zelfs De Telegraaf heeft zich onderworpen aan de zgn. Code van Bordeaux.
Een subgroep (“die het al zo moeilijk heeft”)
stigmatiseren door de etniciteit van de daders bekend te maken, mag dus niet.
Maar de rest (alle jongeren in Nederland minus bijv. Marokkaanse Nederlanders) stigmatiseren
door hen de schuld in de schoenen te schuiven, mag kennelijk wel. Waar dus
vooral andere subgroepen bijv. jongeren met Turkse roots last van hebben, want
die worden ten onrechte en onnodig van alles en nog wat verdacht. Dat is dan
collateral damage!
Van de omertà –het niet willen benoemen- hebben de
Marokkaanse Nederlanders zelf nog het meeste last. Want hoevelen zullen niet
aan juist die subgroep hebben gedacht bij het nieuws over Mallorca, waar een
Nederlander door andere Nederlanders in koelen bloede dood is getrapt?
“Sagen, was ist”.
Dat was de slogan van Rudolf Augstein als hoofdredacteur van het weekblad Der
Spiegel. Die slogan zou de code van Bordeaux over moeten nemen.
Nota bene: Het is een klein wonder dat de term
“Mocro Mafia” algemeen geaccepteerd is. Voor zolang als dat duurt natuurlijk.
r.k.h., 28-07-2021
