vrijdag, januari 30, 2015

Normen zonder waarden

Een integratie-debat onder het hoofdje “normen en waarden” heeft geen zin. Het debat zou alleen over normen moeten gaan. Of beter nog: er zou helemaal geen debat moeten zijn. Want een debat aangaan, veronderstelt gelijkheid tussen de partijen, waar de facto ongelijkheid is.

Een jongeman met Marokkaanse wortelen kijkt een oudere of een boven-hem-gestelde niet aan. De norm is: “Niet aankijken!”. In onze cultuur ben je juist opgegroeid met: “Kijk me aan!”. Respect betonen aan de ander is in beide gevallen een onderliggende waarde. Dus heeft het geen zin om over deze waarde te discussiëren. Het eigenlijke probleem hier is dat beide normen niet verenigbaar zijn.

Hetzelfde met het dragen van islamitische kledij. Het heeft geen zin het verwijt van onderdrukking te onderbouwen met waarden als ‘autonomie’ en ‘gelijkwaardigheid’. Want een beetje muzelman of muzelvrouw zal met graagte en met veel woorden deze waarden onderschrijven. Dus ben je uitgepraat.

Het kiezen van waarden als in- en aanvalshoek is geen vruchtbare. Het gaat om gedrag, om genormeerd gedrag. Elke samenleving heeft normen waaraan je je hebt te houden op straffe van uitsluiting. Wat norm (en wat taboe) is, bepaalt –of je het nu leuk vindt of niet- de dominante cultuur. Daarin zou Nederland wat duidelijker en arroganter mogen zijn: “Zo doen wij dat hier! Basta!”.
Wie links wil rijden, moet niet voor Nederland kiezen.

rkh, 29-01-2015


woensdag, januari 28, 2015

Een dubbele standaard hoort erbij

Er zijn mensen die zeggen, dat als je aan moslims vraagt zich uit te spreken tegen moslimterreur, je ook aan joden mag vragen zich uit te spreken tegen de politiek van Israël. In beide gevallen is er immers sprake van wantrouwen dat om tegenspraak vraagt: de autochtoon wantrouwt de moslim, de moslim wantrouwt de jood. Je bekennen geeft vertrouwen in elkaar en dat komt de samenleving als samenleving ten goede. De ander weet dan waar je loyaliteit ligt, d.w.z. of je ook tegen de politiek van Israël bent.
Wie daarentegen de jood buiten schot laat, hanteert een dubbele standaard en verdeelt. Zo is de redenering.

Geen speld tussen te krijgen. De kwestie is alleen, dat een natie als natie altijd dubbele standaarden hanteert. Natuurlijk wil je niet dat Iran een kernmacht wordt, ook al heeft de VS wel kernwapens. Voor Nederland zijn Iran en de VS niet gelijk. Er is een standaard voor goede zaken en er is een standaard voor slechte zaken. Wat goed is en wat slecht, bepaalt de Leitkultur. Dus wordt joden hier niets gevraagd.

Dat het meten met twee maten steeds vaker en steeds heviger tot verwijt wordt, illustreert dat “extended” Nederland als samenleving uiteenvalt.
Nederland ware beter af geweest zonder Dieudonné’s en Abou JahJah’s. Diversiteit kent grenzen. Maar dat is een constatering achteraf.

n.b.: Persoonlijk vind ik het absurd dat Abou JahJah weer terug in België is en niet het land wordt uitgegooid.
Fiat justitia pereat mundus (ook al vergaat de wereld, het recht moet zegevieren).

rkh, 27-01-2015


dinsdag, januari 27, 2015

Pesten op niveau

Pesten beperkt zich niet tot het schoolplein. Ook politici kunnen er wat van. Het pesten vangt aan, wanneer ontkennen, negeren, verhullen, ridiculiseren en relativeren niet meer helpt. Doel is de andersdenkende op een controversieel onderwerp voorgoed monddood te maken.

In 2009 waren er in Duitsland landelijke verkiezingen. Integratie en migratie waren geen thema. Kort daarop verscheen het boek van Thilo Sarrazin (“Deutschland schafft sich ab”) en bleek dit onderwerp wel degelijk te leven. Sarrazin werd in de rechtse hoek gezet. Een topfunctie bij de Bundesbank moest hij (op aanwijzing van Merkel) opgeven. Hij hield de eer aan zichzelf.  Er werden pogingen ondernomen hem het lidmaatschap van de SPD te ontnemen.

Merkel mag graag zeggen dat iets “alternativlos” is. Enkele maanden voor de verkiezingen van 2013 werd het Alternativ für Deutschland (AfD) opgericht, dat met 4.7% net niet de kiesdrempel van 5% haalde. Een partij van mensen die de CDU te links vinden en euro-kritisch zijn, begonnen met 100 professoren economie. De partij werd in de extreemrechtse hoek gezet en besmet verklaard. De minister van financiën Schauble vond de AfD een schande voor Duitsland.

En dan nu de Patriotische Europaër gegen die Islamisierung des Abendlandes (Pegida). Fahimi, secretaris-generaal van de SPD, riep politici, kerken, vakbonden etc. op zich tegen Pegida te keren. Schröder wenste zich een opstand van de “Änstandigen”. Merkel liet weten: “Der Islam gehört zu Deutschland”*. Bundespräsident Gauck liet weten dat het begrip “Lügenpresse” ook door de nazi’s werd gebruikt.

Mijn conclusie is dat Duitsland in staat van ontkenning is.

* 48% eens, 48% oneens.
Op de vraag “Is de Islam een bedreiging voor de westerse democratie?” antwoorden 35% ja en 58% nee.
17% vindt Pegida eerder goed, 74% vinden Pegida eerder slecht.
Bron: ZDF-politbarometer van 20/1. Dat is na aanslagen in Parijs.



rkh, 26-01-2015

dinsdag, januari 20, 2015

Doublethink bij Trouw

Trouw is de krant van de Gutmenschen, van de mensen die het met zichzelf getroffen hebben en het met de wereld goed voor hebben. Het is de krant die Doekle Terpstra liet zeggen dat Wilders het kwaad is en die –in roerige tijden- Harry de Winter advertentieruimte bood om tegen Wilders te hetzen*.

Des te opvallender dat verslaggever Perdiep Ramesar van Trouw jarenlang carte blanche kreeg, maar als racisme te begrijpen. Hij muntte de term “sharia-driehoek”.

Ramesar fabuleerde. Maar interessanter is, dat de redactie zijn verhaal over een verregaande islamisering van de schilderswijk geloofde. Ja, dat toenmalig hoofdredacteur Willem Schoonen (ex-CPN) zelfs bereid was keihard te liegen. Na (interne) kritiek op brongebruik bij dat stuk over de “sharia-driehoek”, schreef hij in de krant: “Alle namen zijn bij de redactie bekend”.

Dat betekent dat de redactie in elk geval toen in twee werelden leefde, zonder te beseffen dat die niet samengaan. Enerzijds zag men met de ogen van Ramesar islamisering, anderzijds zag men in tegenstelling tot Wilders geen islamisering. Orwell noemde dat “doublethink”**. Het zal op  de redactie nu niet anders zijn.

* ,,Als Wilders hetzelfde over Joden (en het Oude Testament) gezegd zou hebben als wat hij nu over Moslims (en de Koran) uitkraamt, dan was hij allang afgeserveerd en veroordeeld wegens antisemitisme'', luidde de tekst van de advertentie breed op de voorpagina.
Harry wist toen nog niet dat holocaust-onderwijs op sommige scholen niet meer mogelijk was.

** Dubbeldenk (Engels: doublethink) is een activiteit van gewone mensen waarbij zij gelijktijdig twee elkaar uitsluitende gedachten als correct accepteren (Wiki).


rkh, 19-01-2015

zaterdag, januari 17, 2015

Kuzu ziet de Islam als het kwaad

Kamerlid Tunahan Kuzu van de fractie Kuzu/Öztürk vraagt -in het debat van 14/1- aan Wilders of hij de Islam als het kwaad ziet. Wilders wil niet antwoorden op een ja/nee-vraag. Vervolgens wordt het manifest van Breivik getoond, waarin Wilders 30 keer zou zijn genoemd. Kuzu concludeert: “Daarmee bent u ook de oorzaak van het kwaad. En als U consequent en consistent bent dan zou u ook moeten zeggen dat u uzelf moet bestrijden”.
Wat gaat er voor Kuzu mis in deze analogieredenering?

Kuzu vindt dus dat Wilders de oorzaak is van het kwaad dat Breivik heet. Dat is het analogon, dat normaliter de these verheldert en ondersteunt. De bijbehorende these moet hier logischerwijs zijn: “De Islam is het probleem”. De volledige redenering luidt: “De Islam is de oorzaak van terreur, zoals Wilders (mede) de oorzaak is van de terreurdaden van Breivik”.
Daarmee bevestigt Kuzu dus –ongewild- het gelijk van Wilders. Deze consequentie heeft Wilders niet gezien.

Kuzu is geen domme jongen; hij heeft gymnasium en heeft bestuurskunde gestudeerd. Dus is de vraag ook: Waarom gaat het mis? Ik denk dat Kuzu gebiologeerd is geweest door de leuk gevonden jij-bak van u-moet-uzelf-bestrijden. Daardoor is bij hem in de analogieredenering bijzaak (het analogon) hoofdzaak geworden en het wezenlijke verband tussen these en analogon op de achtergrond geraakt.
Deze aanval op Wilders keert zich dus tegen Kuzu zelf.

rkh, 16-01-2015

vrijdag, januari 16, 2015

Studentenhaat

Hoe het verwijt van vreemdelingenhaat te tacklen? Je blijft in het frame hangen, wanneer je –als fatsoenlijk mens- ontkent. Beter is, het haatframe zelf ter discussie te stellen.

Stel de vraag of er soms ook sprake is van studentenhaat, wanneer bezwaar wordt gemaakt tegen studenten als buren. De meeste mensen zullen het bezwaar begrijpen. Alleen wanneer het politiek wordt, vallen woorden als “studentenhaat” en dan zijn we de zakelijkheid voorbij.

Dat is mijn punt: “Vreemdelingenhaat” wordt gebruikt in een ideologische strijd en in de strijd om de kiezers. Om wat redelijk is, gaat het dan allang niet meer.


rkh, 15-01-2015 

dinsdag, januari 13, 2015

Gezond verstand is een schaars goed

In Nieuwsuur van 7/1 zei Achmed Aboutaleb n.a.v. de aanslagen in Parijs: “Als je het hier niet ziet zitten, rot je maar op!”. Duidelijke taal aan het adres van moslims die het Westen haten, maar ondertussen hier wel zijn. Hier spreekt het gezond verstand, zou ik zeggen.

Hoe was in de media de receptie van Aboutaleb’s woorden? Op 8/1 en 9/1 heb ik op internet gezocht op “Aboutaleb + nieuwsuur + rot” over een periode van 24 uur. De Telegraaf (!), Trouw, het Parool, nd, rd, lc, de Stentor en de Gelderlander citeerden zijn woorden NIET, bang als ze zijn voor polarisatie. AD, NRC en FD haalden Aboutaleb wel aan.
Wrang en racistisch is, dat als Wilders het had gezegd, dat dan ongetwijfeld alle kranten “kruisig hem!” hadden geroepen en had Wilders een proces aan zijn broek gehad. Of op zijn minst zou zijn gejammerd over de toon.

Volgens Descartes is gezond verstand het best verdeelde goed ter wereld, omdat iedereen er genoeg van zegt te hebben. Duidelijk is, dat in tijden van onzekerheid gezond verstand het aflegt tegen islamofilie, fatsoen of angst voor de ongemakkelijke waarheid, nl. dat wat onverenigbaar is zich niet laat verenigen.


rkh, 13-01-2015


De Breivik-analogie

Hassnae Bouazza vindt niet dat moslims zich hoeven uit te spreken tegen moslims die in naam van Allah terreurdaden begaan. Want –zo is de redenering- waar waren de (rechtse) demonstraties tegen het geweld van Anders Breivik? (Volkskrant, 12 januari).
De analogie gaat mank.

In het éne geval wordt beroep gedaan op de Islam, in het andere geval op het Christendom. Dat is de analogie, maar verder gaat die vergelijking niet.
Een wezenlijk verschil is, dat veel autochtonen moslims wantrouwen, maar dat geen enkel mens Wiegel of Plaisier (de scriba van de PKN) ervan verdenkt in het geheim te sympathiseren met Breivik en dat dus ook niemand verwacht dat zij ter wille van de godsvrede gaan demonstreren.
Dit wantrouwen jegens de moslims en de Islam is er gewoon of je het nu leuk vindt of niet en  wordt ook nog eens dagelijks gevoed. Dat wantrouwen jegens mensen aan de rechter kant of jegens christenen is er in Nederland inzake Breivik niet. Daarom gaat de analogie niet op en versluiert deze eerder dan dat die iets verduidelijkt.

rkh, 13-01-2015