Mensen van ADO Den Haag zongen op een feestje uit volle borst "We gaan op jodenjacht" en "Hamas, Hamas, alle joden aan het gas". Reden voor Buitenhof om hier op 27/3 aandacht aan te besteden.
Simon Kuper* gooit het op wetgeving en strikte handhaving. Voor spelers en functionarissen ziet hij in dezen uitdrukkelijk geen taak; het is een taak van de overheid.
Dat is tegelijkertijd een misverstand en een gemiste kans. Want een cultuur, een mentaliteit verander je pas echt wanneer prominenten, iconen en idolen zich op het juiste moment in waarderende of afkeurende bewoordingen** uitspreken.
Waarden en normen sla je er niet in. Alleen een politiestaat kan de schijn van succes hooghouden.
Kuper claimt dat de remedie van wetgeving en handhaving in Groot-Brittannië succesvol is; in het stadion wordt niet meer met bananen gegooid. De vraag hoe het er dan buiten het stadion aan toe gaat, werd in Buitenhof niet gesteld, dus ook niet de vraag of we een politiestaat willen ja dan te nee. Kuper lijkt in ieder geval voor de politiestaat te kiezen.
* Een Brit, die zijn jeugd in Nederland doorbracht.
** Zo had Balkenende -de man van waarden en normen- zich over het Nederlands voetbal in Zuid-Afrika moeten uitlaten. Met name over Nigel de Jong (een Antilliaanse Nederlander) die er geen been inziet een ander letterlijk de poten te breken.
p.s.: Heeft er al eens iemand opgewezen dat "Balkende" een mooi voorbeeld is van het inslikken van lettergrepen?
rkh, 31-03-2011
donderdag, maart 31, 2011
maandag, maart 28, 2011
Pechtold en de dissonanten
Tegenstrijdige informatie geeft cognitieve dissonantie. Tegenstrijdigheden moeten worden opgeheven op straffe van kortsluiting in het hoofd. De strategie is daarbij om wat niet uit komt klein te maken, wat positief is uit te vergroten en vol op het orgel te gaan jegens andersdenkenden.
Hoe gaat bijv. een Pechtold om met stuitende berichten uit de multiculturele samenleving? Bloeme Evers (moeder van de rabbijn) die het voor de Joden in Amsterdam somber inziet (Trouw). Twee psychiaters van Turkse komaf die de samenleving voor miljoenen tillen (Telegraaf). Goudse jongeren die hun minachting (?) voor Hollandse meisjes botvieren (Powned). Enthousiaste, witte leraressen die het klimaat op het pas opgerichte Islamitisch college Amsterdam al na één jaar zien veranderen, die zich vernederd en geïntimideerd voelen en begrijpen waarom de AIVD belangstelling heeft voor de school (Argos). Hafid Bouazza die geen moskee er meer bij wil (HP).
De integratieproblematiek reduceert Pechtold tot een ruzie over vreemde etensgeurtjes in een gemeenschappelijk trapportaal. Bij incidenten gaat het steeds om kleine aantallen, om puberende jongens die gediscrimineerd worden en sowieso altijd om incidenten. En zo redeneert Pechtold wat niet uit komt, klein.
Ons wordt erop gewezen hoe goed allochtonen -met name de meisjes- het doen op universiteiten en hogescholen en hoe schrijvers van Marokkaanse afkomst Nederland verrijken.
De opstand in het Midden-Oosten zien mensen als Pechtold als bewijs daarvoor dat alle mensen uiteindelijk allemaal hetzelfde willen en dat democratie en Islam samengaan.
Wat positief is/lijkt, wordt naar voren gehaald en uitvergroot.
Pechtold wrijft Wilders persoonlijk de tweespalt in de samenleving aan en het vertrek van hoogopgeleiden Turkse Nederlanders. Wilders-bashen is het unique selling point geworden van D66.
rkh
Hoe gaat bijv. een Pechtold om met stuitende berichten uit de multiculturele samenleving? Bloeme Evers (moeder van de rabbijn) die het voor de Joden in Amsterdam somber inziet (Trouw). Twee psychiaters van Turkse komaf die de samenleving voor miljoenen tillen (Telegraaf). Goudse jongeren die hun minachting (?) voor Hollandse meisjes botvieren (Powned). Enthousiaste, witte leraressen die het klimaat op het pas opgerichte Islamitisch college Amsterdam al na één jaar zien veranderen, die zich vernederd en geïntimideerd voelen en begrijpen waarom de AIVD belangstelling heeft voor de school (Argos). Hafid Bouazza die geen moskee er meer bij wil (HP).
De integratieproblematiek reduceert Pechtold tot een ruzie over vreemde etensgeurtjes in een gemeenschappelijk trapportaal. Bij incidenten gaat het steeds om kleine aantallen, om puberende jongens die gediscrimineerd worden en sowieso altijd om incidenten. En zo redeneert Pechtold wat niet uit komt, klein.
Ons wordt erop gewezen hoe goed allochtonen -met name de meisjes- het doen op universiteiten en hogescholen en hoe schrijvers van Marokkaanse afkomst Nederland verrijken.
De opstand in het Midden-Oosten zien mensen als Pechtold als bewijs daarvoor dat alle mensen uiteindelijk allemaal hetzelfde willen en dat democratie en Islam samengaan.
Wat positief is/lijkt, wordt naar voren gehaald en uitvergroot.
Pechtold wrijft Wilders persoonlijk de tweespalt in de samenleving aan en het vertrek van hoogopgeleiden Turkse Nederlanders. Wilders-bashen is het unique selling point geworden van D66.
rkh
vrijdag, maart 25, 2011
Margriet en Omama. Over morele dissonantie.
Casus: Een alleenstaande Harlingse van 63 bevalt van een dochter. De biologische vader en moeder zijn onbekend. De vrouw is bij haar project geholpen door Severino Antinori.
Iedereen heeft over het geval een mening. Maar of iedereen ook zijn eigen mening geeft, is een tweede. Want de druk van de peers is groot.
In Stand.nl van 23/3 maakt Margriet van der linden er in elk geval een potje van.
Ik noteer*:
"Het aantal gevallen is niet hoog, dus geen reden voor ophef."
"Knappe koppen hebben hier tot een leeftijdsgrens van 45 jaar besloten. Maar het is wel discriminatie."
"Oude mannen krijgen ook kinderen en daar heeft niemand het over."
"Het kan, dus waarom niet?"
"Medische deskundigen hebben 45 jaar als grens gesteld, maar in hun rapport niets gezegd over de zieligheid van het kind." (2x)
"Er zijn medische risico's, maar kennelijk is het hier goed gegaan".
"Ik geloof niet dat ik dit tegennatuurlijk vind. In vitro bevruchting en invriezen is ook niet natuurlijk."
Ik wijt dit gestuntel aan morele dissonantie. Als hoofdredacteur van Opzij, als feministe en als praktiserend lesbienne -en dus "progressief"- mag ze Tineke Geessink niet afvallen. Maar anderzijds draagt ze haar zwaar christelijke achtergrond mee. Een broer van haar is zelfs dominee.
n.b.: "Omama" heb ik niet zelf bedacht.
* Het is voor een deel mijn vertaling, maar de inhoud klopt wel.
rkh, 24-03-2011
Iedereen heeft over het geval een mening. Maar of iedereen ook zijn eigen mening geeft, is een tweede. Want de druk van de peers is groot.
In Stand.nl van 23/3 maakt Margriet van der linden er in elk geval een potje van.
Ik noteer*:
"Het aantal gevallen is niet hoog, dus geen reden voor ophef."
"Knappe koppen hebben hier tot een leeftijdsgrens van 45 jaar besloten. Maar het is wel discriminatie."
"Oude mannen krijgen ook kinderen en daar heeft niemand het over."
"Het kan, dus waarom niet?"
"Medische deskundigen hebben 45 jaar als grens gesteld, maar in hun rapport niets gezegd over de zieligheid van het kind." (2x)
"Er zijn medische risico's, maar kennelijk is het hier goed gegaan".
"Ik geloof niet dat ik dit tegennatuurlijk vind. In vitro bevruchting en invriezen is ook niet natuurlijk."
Ik wijt dit gestuntel aan morele dissonantie. Als hoofdredacteur van Opzij, als feministe en als praktiserend lesbienne -en dus "progressief"- mag ze Tineke Geessink niet afvallen. Maar anderzijds draagt ze haar zwaar christelijke achtergrond mee. Een broer van haar is zelfs dominee.
n.b.: "Omama" heb ik niet zelf bedacht.
* Het is voor een deel mijn vertaling, maar de inhoud klopt wel.
rkh, 24-03-2011
woensdag, maart 23, 2011
Meningenrelativisme
Je hebt meningen en onderbouwde meningen. Maar tussen beiden is weinig verschil. Want waarom iets wordt weggelaten en een ander iets de nadruk krijgt, dat alles vind je niet terug in de onderbouwing zelf. In die zin is een onderbouwing geen argumentatie, maar toelichting. Dus blijft onverklaard, waarom voor deze en niet voor een andere mening is gekozen. Dat is althans mijn mening.
De verklaring moet elders worden gezocht. Welke mening je kiest, hangt af van de gekozen lifestyle. Je wilt ergens bijhoren én niet voor ouderwets, conservatief of erger worden uitgemaakt. Je denkt wat je denkt dat anderen denken en je voelt je er wel bij. Kwestie van gewoon aanhaken bij een bepaald discours.
Kudo's voor wie met een eigen mening komt. Alleen, hij wordt niet gehoord.
De paradigmashift in de waardering van de pedofiele praktijk is illustratief. Wat tot voor kort "argument" ten faveure was, komt ons nu voor als loze praat, zwaar achterhaald en volkomen belachelijk en abject. "Iedereen vond dat toen" is nu het laffe verweer.
Mohammed Rabbae wilde in 1995 geen vervolging van bezitters van (een kleine hoeveelheid) kinderporno, want -zo rationaliseerde hij- er kan kunst tussen zitten. Zelfs een Hirsch Ballin stelde in 1992 voor een verbod op seks met 12 jarigen en iets ouder uit het wetboek van strafrecht te halen.
Femke Halsema -die altijd voor de rechtsstaat zegt te staan- heb ik (bij mijn weten) niet gehoord toen de pedofiele student Norbert de Jonge in 2006 de toegang tot de studie Pedagogiek werd ontzegd. Maar dan is het alweer jaren later.
Het kan verkeren.
rkh, 22-03-2011
De verklaring moet elders worden gezocht. Welke mening je kiest, hangt af van de gekozen lifestyle. Je wilt ergens bijhoren én niet voor ouderwets, conservatief of erger worden uitgemaakt. Je denkt wat je denkt dat anderen denken en je voelt je er wel bij. Kwestie van gewoon aanhaken bij een bepaald discours.
Kudo's voor wie met een eigen mening komt. Alleen, hij wordt niet gehoord.
De paradigmashift in de waardering van de pedofiele praktijk is illustratief. Wat tot voor kort "argument" ten faveure was, komt ons nu voor als loze praat, zwaar achterhaald en volkomen belachelijk en abject. "Iedereen vond dat toen" is nu het laffe verweer.
Mohammed Rabbae wilde in 1995 geen vervolging van bezitters van (een kleine hoeveelheid) kinderporno, want -zo rationaliseerde hij- er kan kunst tussen zitten. Zelfs een Hirsch Ballin stelde in 1992 voor een verbod op seks met 12 jarigen en iets ouder uit het wetboek van strafrecht te halen.
Femke Halsema -die altijd voor de rechtsstaat zegt te staan- heb ik (bij mijn weten) niet gehoord toen de pedofiele student Norbert de Jonge in 2006 de toegang tot de studie Pedagogiek werd ontzegd. Maar dan is het alweer jaren later.
Het kan verkeren.
rkh, 22-03-2011
maandag, maart 21, 2011
We pikken het niet meer
De Hogeschool van Amsterdam heeft erkend handweigeraar Nourdin Belhadi ontslagen. Na een bezoek aan Mekka werd het de docent bedrijfseconomie duidelijk dat het haram is een vrouw de hand te schudden. "Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald" zullen we maar zeggen.
Toch curieus dat ontslag, want meestal wordt naar een maatschappelijk probleem met een juridische, rechtsstatelijke blik gekeken. Dat is een benadering waarin het individu en de gelijkheidsidee centraal staan. De conclusie is dan dat een verbod op handweigeren onmogelijk en onwenselijk is, en vervolgens blijft alles hetzelfde. Met een zekere graagte mag men daarbij naar internationale verdragen verwijzen. Maar nu staat ineens de (waarden)gemeenschap centraal en is het: "Waar een wil is, is een weg".
Bestuurders houden niet van problemen en kijken daarom weg. Alleen onder druk wordt bewogen en wordt zelfs de Rechtsstaat vloeibaar. Die druk kwam er en wel van de kant van de media (met name de schoolkrant, Powned en GeenStijl), van collega's van de weigeraar, de ondernemingsraad, burgemeester Van der Laan en natuurlijk van Wilders en zijn aanhang.
De affaire liep zo uit de hand dat de bestuurders kozen voor het gemeenschapsdenken i.p.v. het liberale denken. Dat werd tijd ook, want het liberale denken verstoort al heel lang het natuurlijke proces van enculturatie.
Het bijzondere aan deze case is dus, dat iemand wordt ontslagen, omdat anderen hem niet (meer) echt leuk vinden en zijn waarden, normen en gedrag niet pikken. Dat mag met recht een paradigmashift genoemd worden. Misschien dat eindelijk het besef doordringt dat wat een gemeenschap tot gemeenschap maakt, meer is dan de taal spreken en je aan de wetten houden.
Maar het rechtsstatelijk denken blijft opspelen, want men begeleidt de jongen wel naar een nieuwe baan.
n.b.: Het wachten is op een school die de handweigeraar ostentatief een baan aanbiedt.
rkh, 17-03-2011
Toch curieus dat ontslag, want meestal wordt naar een maatschappelijk probleem met een juridische, rechtsstatelijke blik gekeken. Dat is een benadering waarin het individu en de gelijkheidsidee centraal staan. De conclusie is dan dat een verbod op handweigeren onmogelijk en onwenselijk is, en vervolgens blijft alles hetzelfde. Met een zekere graagte mag men daarbij naar internationale verdragen verwijzen. Maar nu staat ineens de (waarden)gemeenschap centraal en is het: "Waar een wil is, is een weg".
Bestuurders houden niet van problemen en kijken daarom weg. Alleen onder druk wordt bewogen en wordt zelfs de Rechtsstaat vloeibaar. Die druk kwam er en wel van de kant van de media (met name de schoolkrant, Powned en GeenStijl), van collega's van de weigeraar, de ondernemingsraad, burgemeester Van der Laan en natuurlijk van Wilders en zijn aanhang.
De affaire liep zo uit de hand dat de bestuurders kozen voor het gemeenschapsdenken i.p.v. het liberale denken. Dat werd tijd ook, want het liberale denken verstoort al heel lang het natuurlijke proces van enculturatie.
Het bijzondere aan deze case is dus, dat iemand wordt ontslagen, omdat anderen hem niet (meer) echt leuk vinden en zijn waarden, normen en gedrag niet pikken. Dat mag met recht een paradigmashift genoemd worden. Misschien dat eindelijk het besef doordringt dat wat een gemeenschap tot gemeenschap maakt, meer is dan de taal spreken en je aan de wetten houden.
Maar het rechtsstatelijk denken blijft opspelen, want men begeleidt de jongen wel naar een nieuwe baan.
n.b.: Het wachten is op een school die de handweigeraar ostentatief een baan aanbiedt.
rkh, 17-03-2011
vrijdag, maart 18, 2011
De cultuur wegverklaard
Cultuur als verklaring voor gedrag wordt steeds minder geaccepteerd. Want iedereen is tegenwoordig individu, d.w.z. dat iedereen uniek is en zonder verleden of verbanden. Verwijzen naar cultuur maakt iemand lid van een groep en dat is in dit tijdsgewricht not done.
Met deze laatste opmerking is cultuur als verklaringsgrond wegverklaard. Maar dat blijkt toch niet altijd te lukken. Er blijven vragen.
Volgens Ype Poortinga, hoogleraar crossmediale psychologie te Tilburg, is de kans op massahysterie in Japan klein, maar heeft dat niets met cultuur te maken (VK, 17/03/2011). De situatie is bepalend. Japanners gaan daarvan uit en zijn dus op rampen voorbereid.
Maar de vraag blijft natuurlijk, waarom Japanners zich voorbereiden en zich gedisciplineerd gedragen. Hoe anders was dat in New Orleans en Haïti.
Eerder schreef ik over de criminoloog Frank Bovenkerk. Het systematisch liegen door Marokkanen voor de rechter had -volgens hem- niet met cultuur van doen, maar met berekening.
Maar onverklaard blijft dan toch waarom nu juist Marokkanen berekenend zijn.
Ook kan in dit verband Cohen worden genoemd, die als burgemeester in elke Marokkaan een gewone Amsterdammer zag, maar toch een integratie via de moskee voorstond. Daar klopt dus iets niet. Cohen islamiseerde immers daarmee de problemen met en van Marokkanen.
rkh, 17-03-2011
Met deze laatste opmerking is cultuur als verklaringsgrond wegverklaard. Maar dat blijkt toch niet altijd te lukken. Er blijven vragen.
Volgens Ype Poortinga, hoogleraar crossmediale psychologie te Tilburg, is de kans op massahysterie in Japan klein, maar heeft dat niets met cultuur te maken (VK, 17/03/2011). De situatie is bepalend. Japanners gaan daarvan uit en zijn dus op rampen voorbereid.
Maar de vraag blijft natuurlijk, waarom Japanners zich voorbereiden en zich gedisciplineerd gedragen. Hoe anders was dat in New Orleans en Haïti.
Eerder schreef ik over de criminoloog Frank Bovenkerk. Het systematisch liegen door Marokkanen voor de rechter had -volgens hem- niet met cultuur van doen, maar met berekening.
Maar onverklaard blijft dan toch waarom nu juist Marokkanen berekenend zijn.
Ook kan in dit verband Cohen worden genoemd, die als burgemeester in elke Marokkaan een gewone Amsterdammer zag, maar toch een integratie via de moskee voorstond. Daar klopt dus iets niet. Cohen islamiseerde immers daarmee de problemen met en van Marokkanen.
rkh, 17-03-2011
donderdag, maart 17, 2011
Wilders in de overdrive en hoe als tegenstander te reageren
Wilders grossiert in hyperbolen en daar is niets op tegen. De overlast van Marokkanen heeft hij met zijn Goudse Rede geagendeerd, hoewel eigenlijk niemand hem daarvoor de credits geeft. Nu wil hij weer dat rechters niet meer voor het leven worden benoemd en dat hun herbenoeming afhankelijk wordt van de strengheid in straffen.
Goed beschouwd, onzinnige ideeën.
Maar wie gehoord wil worden, moet soms schreeuwen. De onderliggende boodschap van Wilders is in elk geval helder: "Het is goed mis met de rechtspraak". En zo'n statement is al minder onzinnig.
Wilders zet het disfunctioneren van de rechterlijke macht op de agenda. En zelfs wie hier niet van wil weten, ziet daarna allerlei vreemde rechterlijke uitspraken. Criminele illegalen en oorlogsmisdadigers die niet het land uit mogen worden gezet. Lage straffen. Krakers die je niet zo maar het huis uit mag slaan. Hier geboren kinderen, die alleen om die reden de Nederlandse nationaliteit krijgen en mogen blijven. "Nederland is vol" mocht niet.
De werkelijkheid/waarheid staat vaak aan de kant van Wilders. Zou Wilders zich uitspreken tegen bijv. kernenergie -terwijl iedereen vóór is- dan komt er binnen nu en een maand een meltdown in Japan. Op die manier is de werkelijkheid vaak Wilders' bondgenoot.
Wil je als politicus niet reageren (1) of kies je voor de aanval (2) dan laad je de verdenking op je niet geïnteresseerd te zijn in problemen van mensen of hen zelfs te minachten.
Ga je in debat (3) dan geef je toe dat wat Wilders zegt niet helemaal onzin is en om die reden verlies je al een beetje. Ga je discussiëren over de scheiding der machten dan verlies je helemaal, want dat gaat weer voorbij aan de problemen. Wilders zal zo'n discussie natuurlijk mijden, want ook hij kan die niet winnen, dus zal hij alleen zijn mantra herhalen.
Opstelten gaf in P&W een regentesk en amoreel antwoord (4): "Ik ben het er niet mee eens". Punt. Geen discussie. Geen moralisme. Geen toelichting. Opstelten neemt Wilders gewoon serieus, alleen hij vindt zijn oplossing niets.
Sonja Barend vroeg om wat meer verontwaardiging . Een domme reactie.
rkh, 16-03-2011
Goed beschouwd, onzinnige ideeën.
Maar wie gehoord wil worden, moet soms schreeuwen. De onderliggende boodschap van Wilders is in elk geval helder: "Het is goed mis met de rechtspraak". En zo'n statement is al minder onzinnig.
Wilders zet het disfunctioneren van de rechterlijke macht op de agenda. En zelfs wie hier niet van wil weten, ziet daarna allerlei vreemde rechterlijke uitspraken. Criminele illegalen en oorlogsmisdadigers die niet het land uit mogen worden gezet. Lage straffen. Krakers die je niet zo maar het huis uit mag slaan. Hier geboren kinderen, die alleen om die reden de Nederlandse nationaliteit krijgen en mogen blijven. "Nederland is vol" mocht niet.
De werkelijkheid/waarheid staat vaak aan de kant van Wilders. Zou Wilders zich uitspreken tegen bijv. kernenergie -terwijl iedereen vóór is- dan komt er binnen nu en een maand een meltdown in Japan. Op die manier is de werkelijkheid vaak Wilders' bondgenoot.
Wil je als politicus niet reageren (1) of kies je voor de aanval (2) dan laad je de verdenking op je niet geïnteresseerd te zijn in problemen van mensen of hen zelfs te minachten.
Ga je in debat (3) dan geef je toe dat wat Wilders zegt niet helemaal onzin is en om die reden verlies je al een beetje. Ga je discussiëren over de scheiding der machten dan verlies je helemaal, want dat gaat weer voorbij aan de problemen. Wilders zal zo'n discussie natuurlijk mijden, want ook hij kan die niet winnen, dus zal hij alleen zijn mantra herhalen.
Opstelten gaf in P&W een regentesk en amoreel antwoord (4): "Ik ben het er niet mee eens". Punt. Geen discussie. Geen moralisme. Geen toelichting. Opstelten neemt Wilders gewoon serieus, alleen hij vindt zijn oplossing niets.
Sonja Barend vroeg om wat meer verontwaardiging . Een domme reactie.
rkh, 16-03-2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
