Kun je ook zinnige en interessante vragen stellen zonder
te weten waar je het over hebt? Ja, dan kan. Bijv. wanneer iemand ergens TEGEN
is én dat brengt als principezaak.
De vraag kan dan namelijk altijd gesteld worden of dit TEGEN toch niet pragmatisch van aard is*. Is het
inderdaad een niet-principieel TEGEN dan is de logische vervolgvraag waarom de "TEGENstander"
dan toch in zekere mate VOOR is, want immers niet principieel TEGEN.
De SP is tegen verhoging van het eigen risico in de zorg. Dat gaat gepaard met veel gelamenteer en
opwinding. De SP suggereert daarmee dat het hier om een principiële zaak gaat. Maar
de discussie gaat gewoon over maatvoering, over een onsje meer (of minder). Uitersten
worden niet verdedigd. Een vraag naar de aard van het TEGEN is dus terecht.
In feite accepteert de SP (stilzwijgend) het eigen risico.
De vervolgvraag is dus waarom de partij dat doet.
Een goede vraag, omdat de vraag verwart en terugvoert
naar de discussie over nut en noodzaak van een eigen risico. En dan gaat het
trouwens weer over principes.
Het verwijt van Roemer in een discussie met Pechtold is,
dat het project EUROPA te snel gaat en de mensen niet meeneemt.
Roemer stapt in het frame van Pechtold! Een eerste signaal dat
prinzipienreiterei omslaat in pragmatisme en opportunisme. Maar dat moet dan
natuurlijk wel opgepikt worden door de media en gesprekpartners.
ps.: Dezelfde strategie werd aanbevolen in "Omgaan met complexiteit: Aanslaan op TE". Ook daar ging het om de waardering van overmaat.
* Het TEGEN kan ook uit
bijv. rancune voortkomen. Maar het is niet verstandig dit te noemen, want dat
geeft alleen maar discussie en dat moet nu juist vermeden worden.
rkh, 17-06-2012