Het is not done om publiekelijk aan iemands woord te twijfelen. "Je gelooft iemand op zijn woord" is de norm. De onderliggende waarden hier zijn: eerlijkheid aan de ene kant en vertrouwen aan de andere kant. Het is evident, dat norm en waarden essentieel zijn voor het functioneren van een samenleving als samenleving.
Het is dan ook begrijpelijk, dat wie de norm negeert iets heeft uit te leggen.
De andere kant is, dat deze moraal van "Iemand op zijn woord geloven" zich bij uitstek leent voor misbruik. In dat geval spreek ik van morele chantage.
Bos zei de politiek voor zijn gezin te verlaten. Weinigen durven zijn motieven te bevragen. Maar Cisca Dresselhuys wil eerst zien en dan geloven. Ze wacht Bos' volgende baan af. Dresselhuys doorbrak daarmee de stilzwijgende afspraak om iemand op zijn woord te geloven. Ze kreeg de volle laag.
Aan de andere kant: Bos doet (impliciet) een beroep op moraal en fatsoen, zodat wordt gezegd wat niet wordt gedacht en wordt verzwegen wat wordt vermoed. Morele chantage dus.
rkh, 31-03-2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
"Bos doet (impliciet) een beroep op moraal en fatsoen, zodat wordt gezegd wat niet wordt gedacht en wordt verzwegen wat wordt vermoed. Morele chantage dus."
Is dit geschreven voor hoogbegaafden ? Ik - gewoon begaafde - snap het niet.
PJ te N
Chantage is, dat je onder druk anders handelt dan je zou willen.
Bij morele chantage komt de druk van binnen (geïnternaliseerde moraal) en van buiten (verontwaardiging van anderen over -in dit geval- aantasten integriteit).
De moraal is een geduchte kracht.
Bos verlaat de politiek met -wat ik vind- een flut argument. Hij hoopt hiermee weg te komen, omdat hij denkt dat niemand de bedoelde moraal durft te bruuskeren. Dus dat niemand hem daarover vragen zal stellen.
Een verkoper die je op straat aanspreekt i.v.m. zgn. goede doelen, chanteert ook. Want ook deze doet een beroep op je geweten en fatsoen.
Wat ik niet snap is dat er iemand zou worden gechanteerd. Wie chanteert Bos dan ?
PJ te N
Mensen die niet publiekelijk de moraal durven te trotseren.
Volgens mij bestaan er geen mensen die "de" moraal publiekelijk niet durven te trotseren. Of laat ik voorzichtig zijn: ik ken zulke mensen niet. En volgens mij bestaat "de" moraal ook niet.
Maar wellicht kun je voorbeelden noemen van zulke mensen en van "de" moraal ?
PJ te N
'"de" moraal'
Ik concretiseer dat hier als een moraal van "Iemand op zijn woord geloven".
"ik ken zulke mensen niet"
De misbruikte dochter ervaart de druk van de moraal van "Eert uw vader".
Pa kan zich misdragen omdat de kans groot is dat dochter zich stil zal houden vanwege die moraal.
De dreiging hier is: uitsluiting.
Een reactie posten