Een stelling wordt beredeneerd. Dat is de justification. Wie de gekozen redenering volgt, komt -als het goed is- uit bij de conclusie als in de stelling verwoord.
In de wiskunde is elk argument uit de redenering dwingend en staat de stelling niet ter discussie. Hoe op de stelling gekomen -de invention- speelt geen rol.
Dit allemaal is niet het geval bij een dispuut over maatschappelijke kwesties. Daar blijft de vraag waarom eigenlijk voor dit of dat standpunt gekozen? En waarom gekozen voor bijv. "Regel is regel" als argument en niet voor "Genade voor recht" of omgekeerd?
In een maatschappelijk debat zijn argumenten mijns inziens geen argumenten, maar is de gegeven argumentatie toelichting bij een keuze. Dat heeft ermee te maken dat hier de inhoud emotie is met ratio in de vorm.
rkh, 8-8-10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Oneens. Net als in de wiskunde begin je met een "invented" stelling. Vervolgens zoek je daarvoor bewijsmateriaal. In de wiskunde is het gemakkelijker iets "hard" te maken vanwege de eenduidige taal. In gewone taal is "hard maken" moeilijker vanwege de vloeibaarheid van de taal.
PJ te N
Oneens. Vloeibaarheid taal zegt mij niets.
Het punt is m.i. dat je naar hetzelfde op verschillende manieren kunnen kijken.
Waarbij "hetzelfde" beter tussen aanhalingstekens kan worden gezet.
Vloeibaarheid van taal: voorbeeld "barmhartigheid", je kunt dat proberen eenduidig te definieren. Komt het woord echter uit de mond van een taliban-krijger of een westerse atheist, betekent het dan nog hetzelfde ? Misschien is "vloeibaarheid van taal" hetzelfde als "op verschillende manieren naar 'hetzelfde' kijken" ?
PJ te N
Ambiguïteit in taal lijkt mij gevolg van een andere kijk op de werkelijkheid.
Maar anderzijds: de taal nodigt ook uit tot een bepaalde kijk.
Woorden zijn niet onschuldig.
Een reactie posten