Op quantum-niveau kan een deeltje op twee plaatsen
tegelijkertijd zijn. Om eerlijk te zijn: ik geloof dat niet echt, hoewel het is
aangetoond. Ik vermoed in het geniep een truc, een lang uitgerekte pr-stunt.
Een stip op een sneldraaiend wiel, maakt dat "de
stip" voor ons oog op oneindig veel plaatsen tegelijktijd zit. Zoiets. Een
kwestie van interpretatie, verbeelding en een niet al te snel recupererend oog.
Met ongeloof moet je niet te koop lopen in een wereld
waar wetenschap dominant is. Het is slimmer om een simpele vraag te stellen en
wel deze: Als een deeltje op twee
plaatsen tegelijkertijd kan zijn, waarom dan niet op drie of meer plaatsen?
Dat een cel -via insnoering- aan tweedeling doet, brengt
mij niet automatisch tot de vraag of driedeling ook voorkomt. Driedeling ligt
niet in het verlengde van tweedeling. Tussen bilocatie en bijv. trilocatie zie
ik geen kloof.
nota bene : Zie
ook mijn Omgaan
met complexiteit: Scoren op getallen.
rkh, 13-03-2013
4 opmerkingen:
Ik ben geen natuurkundige, dus raadpleeg ik wikipedia. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Superpositie_(natuurkunde)
Daar lees ik o.a. "Het is niet zo dat een deeltje zich in twee toestanden tegelijk bevindt, maar het is ook niet zo dat het zich in een van beide toestanden bevindt en men alleen nog niet weet in welke."
PJ te N
"Om eerlijk te zijn: ik geloof dat niet echt, hoewel het is aangetoond. Ik vermoed in het geniep een truc."
U verkeert in goed gezelschap: Einstein vond dat ook.
PJ te N
Ongezien zeg ik je, dat als het gaat om "toestand" niet plaats is bedoeld. Het gaat dan over spin.
Wie mag dan wel Einstein zijn?
Een reactie posten