Het open riool als frame

Een gelukt frame bepaalt niet alleen je kijk op de wereld, maar zet ook aan tot navenant handelen of dwingt in ieder geval tot stellingname. Twitter framen als “open riool” is een goed voorbeeld van succesvol framen. Veel redacties hebben hun conclusie getrokken en hebben de eigen online-kanalen dichtgegooid.

Ik vind dat jammer, omdat zo ook veel informatie verloren gaat. Voor mij, maar ook voor betrokkenen. Je kunt nu zeggen: “We hebben toch twitter?!”. Maar niet elk artikel of uitzending is onder een hashtag te vangen.

Willen we de kanalen open krijgen dan moeten we bij het frame aanvangen.

Ontkennen van de problematiek helpt niet en relativeren ook niet. Je kunt wel zeggen dat Nadia Moussaid (de vervangster van Jinek) op twitter alleen maar lof kreeg toegezwaaid, dus zonder één onvertogen woord. Maar met relativeren blijf je binnen het frame.

Je kunt tegenover het frame een andere frame zetten. Bijv.: “Politici en journalisten kunnen niet tegen kritiek”, “Geen betutteling en bevoogding”, “Laat duizend bloemen bloeien” (Mao) of “Je moet het kind niet met het badwater weggooien”. Het is het proberen waard.

Maar je kunt ook voorstellen moraliteit met techniek af te dwingen. Bijv. door alleen abonnées te laten reageren en alleen onder eigen naam. Of algemener: bij registratie één euro te laten overmaken via de bank, zodat er geen anonimiteit meer is. Dat reaguurders elkaar ophitsen, voorkom je door het publiceren van de reactie een poosje uit te stellen*.

Voor hun partners en kinderen vinden we ook wel wat.

*Een voorwaarde om iets van Wisdom of the Crowd te krijgen.

rkh, 27-02-2019