De oneliner “Ik
weet niet, wat ik niet weet” komt ons voor als waar en diepzinnig. “Als ik iets niet weet dan weet ik het niet”
lijkt een tautologie, maar is dat in zijn algemeenheid niet. Ik weet bijv. wel
degelijk, dat ik niet weet wat de bitcoin op dit moment doet of met wie prinses
Amalia allemaal verkeert. Bij concrete vragen (“Wat doet de bitcoin?”) kun je dus wel degelijk naar waarheid
zeggen: “Ik weet, wat ik niet weet”.
Ik schat zo in dat in de
rechtbank vaak het “Ik weet niet, wat ik
niet weet” te horen is. Bijv. wanneer in een faillissement de baas zijn
boekhouder beticht van onrechtmatig handelen. De oneliner wordt dan gebruikt
als smoes om de eigen
verantwoordelijkheid te ontlopen. De ondernemer had aan zijn boekhouder de
juiste vragen moeten stellen en heeft dat verzuimd, al dan niet bewust. De
rechter zal zeggen: “Dat had u moeten
weten!”.
De conclusie moet dus zijn, dat
de oneliner alleen van toepassing is, als je geen enkel benul hebt van welke
vragen te stellen.
rkh, 09-02-2020
2 opmerkingen:
Geheel mee eens. Ik zou er aan willen toevoegen dat gezien "wat niet weet dat niet deert" je er bewust voor kunt kiezen bepaalde zaken niet te willen weten. Dat lukt het best door bepaalde zaken zodanig te ontlopen dat je niet weet dat ze spelen laat staan dat je er vragen over zou kunnen bedenken.
PJ te N
Hierin was voorzien:
"De ondernemer had aan zijn boekhouder de juiste vragen moeten stellen en heeft dat verzuimd, al dan niet bewust." Zie de laatste 4 woorden.
Een reactie posten