zondag, januari 22, 2006

Discriminatie als overlevingsstrategie

Iedere ouder leert zijn kind niet met vreemde mannen mee te gaan. Is dat discriminatie? Ja. Is dat stigmatisering? Ja. Is dat erg? Nee. We leven in een gebroken wereld, waarin we moeten zien te overleven en waarin soms binnen een seconde gehandeld moet worden. Leidt dit alles tot tweespalt tussen de geslachten? Nee, want iedereen ziet het nut van de regel om niet met vreemde mannen mee te gaan en er wordt dus verder niet gezeurd over dat er ook goede, vreemde mannen zijn of slechte opa’s en ooms of slechte, vreemde vrouwen of slechte, vreemde kinderen of kinderen die zelf aanleiding geven en ook wordt er niet gezeurd over de moeilijke omstandigheden waarin die gestoorde mannen zijn opgevoed.
In Leeuwarden hadden “we” gedurende een paar weken veel overlast van Antillianen. Fietsers werden midden op de dag belaagd en beroofd etc. Elke dag was het raak. De politie-berichten op Lidwadders.nl gaven hiervan keurig verslag. Aanvankelijk plaatste de Leeuwarder Courant deze berichten zonder kleurvermelding, maar uiteindelijk moest de krant in deze situatie wel kleur bekennen, vooral ook omdat burgemeester Dales zeer uitgesproken was. Maar de stelregel van de Leeuwarder Courant is toch wel dat misdaad voor de lezer geen kleur heeft. Dat betekent dat de krant de lezer als kleuter ziet, die niet in staat is zelf te oordelen. Maar behalve dat zo’n kleur-kenmerk kan helpen bij de opsporing, is er ook een preventief belang. Iedere ouder wil toch aan zijn kinderen kunnen doorgeven wat voor dit moment de gevaren zijn; wat te doen en wat te laten. Die informatie moet uit de media komen. Daar zijn ze voor en dat is hun raison d’ĂȘtre.
Wie n.a.v. zo’n situatie als boven nu zegt dat er toch ook goede Antillianen zijn, is hypocriet of heeft het gemaakte punt niet begrepen. Ja, discriminatie (met name “racial profiling”) heeft soms ook te maken met juist het onvermogen om te discrimineren.

rkh,22-01-06

1 opmerking:

Anoniem zei

Goede analyse.