De documentaire "Femme de la rue" van Sofie
Peeters gaat over seksisme in
een "zwarte" wijk van Brussel. Als gevolg van dat seksisme verlaten jonge,
blanke vrouwen de wijk of zelfs Brussel. Ze kunnen niet meer tegen de obscene voorstellen
en opmerkingen in de publieke ruimte, tegen het gescheld uit het niets en het
intimiderende gedrag van de Belg met een streepje (©rkh).
Canvas zond de documentaire uit (20/07/2012). Daar voor
een gesprek met de maakster. De journaliste van dienst uitte haar zorg dat
mogelijk een hele bevolkingsgroep 'geviseerd' wordt, terwijl het toch om een
kleine probleemgroep gaat. Overal zijn rotte appels etc. Peeters deelde haar
zorgen (en clichés). Eén op de tien was dan ook even later één op de twintig.
Na afloop een discussie tussen de liberale politicus Bart
Somers en de Marokkaans-Belgische filmmaker Hassan Rahali. Hassan zei de film als film prachtig te vinden. Er zijn
inderdaad problemen, MAAR ....
1. Peeters heeft
weinig kennis van de allochtone gemeenschap en dat leidt tot generalisaties.
2.Vanwege Dutroux
is toch ook niet elke blanke pedofiel.
3. NoGoAreas voor
vrouwen heb je niet alleen in Brussel, maar ook in Tanger en New York.
4. Het probleem is
de opvoeding. Jammer, dat dan weer naar cultuur en achtergrond wordt verwezen.
5. Ook vrouwen zijn
verantwoordelijk. Ze moeten weerbaarder worden. Ga naar een zwarte wijk en ga
daar thee drinken!
Rahali kan niet anders dan erkennen dat er een probleem
is. Maar Hassan kraamt zoveel onzin uit, dat hij tegelijkertijd het probleem ontkent.
Negationisme dus, hoewel gematigd.
En ook de journaliste van dienst liet zich van haar
angstige kant zien.
rkh, 31-07-2012
2 opmerkingen:
Stelling 1: Vrouwen die niet tegen seksisme kunnen, zijn wereldvreemd.
Stelling 2: Seksisme de wereld uit, te beginnen bij lager opgeleiden.
P.S. voor de lezer die @rkh niet kent, zie http://teamrkh.com/
PJ te N
Ernst en luim staan in het onderhavige te ver uit elkaar.
Een reactie posten