Wanneer geweld dichtbij komt, is er altijd wel iemand die de
ernst van dat geweld relativeert. Hetzij
om gerust te stellen, hetzij om te de-escaleren, hetzij omwille van de Godsvrede,
hetzij omdat die iemand als criminoloog is gevraagd.
Zo iemand zegt dan iets in de trant van “Er vallen in dit land jaarlijks meer doden door ondeugdelijke
keukentrapjes dan door terreuraanslagen” of verwijst simpel naar het aantal
verkeersdoden.
Zulke vergelijkingen gaan mank, omdat appels met peren
worden vergeleken. Dat er in en om het huis meer doden vallen mag een feit
zijn, maar dat feit heeft geen impact
op de bevolking. Niemand slaapt er minder om. Omdat men zich in eigen huis over
de keukentrap heer&meester waant en omdat men ervan uitgaat dat dit soort
noodlot alleen anderen treft (een psychologisch beschermingsmechanisme).
Bij verkrachting op klaarlichte dag van een joggende vrouw
of een terreuraanslag is de gemoedstoestand spiegelbeeldig. De eenvoudige
burger wordt daar onzeker van, omdat
deze geen heer&meester meer is over de situatie en omdat deze zich goed kan
voorstellen het volgende slachtoffer te zijn dan wel dat zijn of haar kinderen
dat zullen zijn. Een kans zegt immers –per definitie- niets over individuele
gevallen, dus die mag je zelf invullen.
In de vergelijkingen gaat het over aantallen, waar het over
impact zou moeten gaan.
De vraag blijft overigens staan wat uit zulke vergelijkingen
volgt. Geen roadblocks op kerstmarkten (waarmee de autoriteiten zelf aangeven
dat het gevaar reëel en dus de angst gegrond is)? Geen politiesurveillance in
zwembaden?
rkh, 03-08-2018
5 opmerkingen:
In tegenstelling tot wat u (in overeenstemming met wat men in het algemeen) suggereert, kan men appels wel degelijk met peren vergelijken en soms is dat nog nuttig ook. Het kan in voorkomende gevallen zelfs nodig zijn spelden met tijgers te vergelijken. Zo kan men ook heel goed doodgaan t.g.v. thuisongevallen vergelijken met doodgaan t.g.v. geweld in het publieke domein. Bijvoorbeeld t.a.v. frequentie (hoe vaak komt het voor), impact (psychisch, politiek) en recht.
Waar u stelt dat het in de publieke discussie meer over impact dan aantallen zou moeten gaan, geef ik u volkomen gelijk. Wanneer men dat zou doen, zou vanzelf het recht in beeld komen. Mogelijk leidt aandacht voor deze aspecten eerder tot een nuttige discussie over nuttige maatregelen.
PJ te N
Tja, wat hierop te zeggen?
U zou bijvoorbeeld kunnen zeggen "fijn dat we het over deze belangrijke zaak eens zijn." Of "gezien het belang van de zaak waarover wij het eens zijn, spring ik over mijn eigen appels en peren heen." Of zoiets.
PJ te N
Ik denk er niet aan.
Dat dacht ik al.
PJ te N
Een reactie posten