Wie één keer zegt “I have a dream …”, heeft niets gezegd. Wie dat herhaalt, is op weg iets te zeggen. Wie dat voor de derde maal zegt, is bezig een statement te maken dat wordt gehoord*. In de herhaling schuilt de kracht, maar het moet natuurlijk niet te gek worden. Ds. King kwam aan acht. Het hadden er –me dunkt- niet veel meer moeten zijn**. Ook humor en muziek kunnen met herhaling kracht zetten.
Ging het bij de dominee crescendo bij dreigen gaat het precies andersom: de eerste dreiging is het meest effectief.
Kortom, de herhaling bepaalt of en in welke mate de boodschap overkomt, dat is dus puur vorm en iets totaal uitwendigs. Er lijkt een wet van de herhaling te zijn.
Onlangs verscheen in het forensenblad Sp!ts (gelieerd aan de Telegraaf, vooral jonge lezers) een open brief met een verzoek van min of meer bekende Nederlanders van Marokkaanse komaf aan met name de Nederlands-Marokkaanse gemeenschap om nu ook eens zelf zijn verantwoordelijkheid te nemen jegens de “Marokkaanse” kansenmijders***. Waarom precies déze oproep?
Dat de “Marokkaanse” gemeenschap een statement moest afgeven na al die commotie over Gouda, Ede, Amsterdam etc. etc. was duidelijk (met dank aan Wilders), al was het alleen maar om subsidies veilig te stellen. Dat het niet weer een filippica, klaagzang à la Mohammed Rabbae jegens Nederlanders kon worden, was ook duidelijk. Dat verhaal over armoede, discriminatie en racisme was gewoon al te vaak gehoord. De boodschap is te vaak herhaald en daardoor sleets geworden. Zou dat niet zo zijn dan hadden ongetwijfeld types als Doekle Terpstra, Hans Dijkstal en Mohammed Rabbae nu weer de kans aangegrepen verder te polariseren. Het kan verkeren. Dit heet “contingentie”: het had ook anders kunnen zijn.
Een bericht over jonge Marokkanen die in Gouda een brandbom hebben gegooid naar een gereformeerde kerk, was niet overal nieuws. Alleen AD, De Telegraaf, Elsevier en het Reformatorisch Dagblad vonden het bericht (volgens Google News) van voldoende belang. Er is kennelijk –door de herhaling- een Marokkanenmoeheid ingetreden. Andere kranten en media oordelen kennelijk: teveel van het slechte, is ook niet goed. Trouw zal blij zijn een reden te hebben de andere kant op te kijken.
Merkwaardig toch: Een relevant bericht wordt niet geplaatst om redenen dat een dergelijk bericht al eerder is verschenen. Dat heet “medialogica”.
rkh, 28-11-2008
* Fractieleider Hamer kwam op een partijcongres met een herhaald “Ik baal ervan ….”.
N.a.v. de benoeming van Aboutaleb tot burgemeester zat Faoud Sidali –voorzitter van een deelraad- aan bij NOVA. Hij had zich terdege geprepareerd en vroeg Sörensen herhaald: “Waar was jij toen Aboutaleb …”. Potsierlijk. Sörensen kon alleen maar antwoorden: “In Rotterdam”.
** “Verder ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden” lijkt aan geen maat gebonden te zijn.
*** Elatik (die tegen opvoering Aïsa was) liet optekenen dat haar naam eronder stond, omdat ze het zat was steeds als Marokkaanse aangesproken te worden op het gedrag van Marokkaanse probleemjongeren. Zal deze wethouder van een deelraad de intentie van de boodschappers wel hebben begrepen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten