In het pedoparadigma van de Duitse Grünen uit de jaren
’80 is een kind een volwassene op
zakformaat. En daar hoorde natuurlijk de legalisering van seks met kinderen
bij. Wie anders dacht, werd voor reactionair en ouderwets gehouden. Afvalligen
werden geëxcommuniceerd. Deze reacties zijn eigen aan elk paradigma.
Bijzonder aan het pedoparadigma was dat het mede de Tijdgeest heeft bepaald. Het
bijbehorende discours van autonomie,
zelfontplooiing, gelijkheid etc. maakte de slachtoffers en tegenstanders
onzeker en weerloos qua argumenten. Want wie is er nu tegen autonomie, vrijheid
etc.?
Hoe kon dit pedoparadigma dan toch imploderen? En wel zo,
dat -bij de laatste landelijke verkiezing- het verleden de Gutmenschen danig in
moeilijkheden bracht en uiteindelijk in de verdediging. Met name Daniel
Cohn-Bendit had het moeilijk; hij moest een beroep doen op de Tijdgeest (Die
Zeit, 12-11-14).
Voor € 250.000 heeft Franz Walter het allemaal voor de
Grünen uitgezocht. Volgens hem heeft de vrouwenbeweging voor de paradigmawisseling gezorgd. Het
dominante discours ging nu over machtsmisbruik en slachtoffers. De kinderen van
vroeger en de tegenstanders van toen en nu konden daarop aanhaken.
Tegenover het ene verhaal werd een ander verhaal gesteld.
En ook het bereiken van de houdbaarheidsdatum van de oude garde zal aan de
paradigmawisseling hebben bijgedragen.
rkh, 20-11-2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten