Kun je ook vragen stellen zonder dat je weet waar je het
over hebt? Ja, dat kan. Wanneer bijv. gezegd wordt “Dit kost zoveel” dan kan altijd de vraag naar de kosten van het
alternatief gesteld worden.
Je zegt: “de auto kost mij zus en zo veel” (afschrijving,
onderhoud, wegenbelasting, verzekering, benzine). Maar dat is de halve waarheid
of minder, of meer natuurlijk. Je moet ook altijd alternatief denken: wat zijn mijn mobiliteitskosten zonder auto? Dit zijn de zgn. alternatieve kosten.
Er is berekend dat immigratie ons 7.2 miljard per jaar
kost, dat is inclusief bijv. uitkeringen en kosten van detentie. De conclusie
is dan: immigratie kost ons welvaart.
Deze conclusie is te snel getrokken. Want de vraag is wat
het welvaartsniveau zou zijn zonder immigratie. Stel dat dit ons 8 miljard
scheelt op jaarbasis dan levert immigratie dus 0.8 miljard op.
ps.: Ik suggereer hier dat de rekenaars niet alternatief
gedacht hebben. Waarschijnlijk totaal ten onrechte. Maar de immigratie-case
illustreert mooi mijn punt, dat er te weinig alternatief gedacht wordt.
rkh, 09-11-2014
8 opmerkingen:
Blog beneden niveau van wat wij van Dixi gewend zijn.
Wie zijn de mensen die te weinig alternatief denken ? Jan met de pet waarschijnlijk. Maar geldt het ook voor mensen van wetenschappelijke bureau's van politieke partijen, economen, e.a. relevante lieden ? Hoe is er geteld hoeveel er alternatief denken en hoe bepaal je of dat te weinig is ? Hoe definieer je "alternatieve kosten" ? (Welke kosten en baten reken je mee en wat doe je met onberekenbare posten, e.d. ? )
Mijn inschatting is dat er door de meeste relevante lieden juist heel goed alternatief gedacht wordt, maar dat politici de dienst uitmaken en die kiezen alleen resultaten die hen electoraal bevallen. (Met uitzondering natuurlijk van Samson :) )
PJ te N
NB: Stelling: goed "alternatief denken" leidt nooit tot eenduidige conclusies. M.a.w. twee slimme koppen komen doorgaans met twee verschillende uitkomsten.
Wat weer leidt tot de volgende stelling:
"De verschillende denktanks werken te weinig samen".
PJ te N
Overigens vind ik de openingszin wel van hoog niveau: "Kun je ook vragen stellen zonder dat je weet waar je het over hebt? Ja, dat kan."
Prachtig !
PJ te N
De vraag “Wat is de grootste/mooiste/duurste etc. ?” kan altijd gesteld worden. Er moet antwoord gegeven worden op precies deze vraag. Want de vraag is volledig helder.
Dit type vragen is niet interessant. Ik probeer wat intelligentere vragen te bedenken die beantwoord moeten worden en waarbij de vraagsteller volledig buitenschot blijft. Maar hoe kom je op en aan zulke vragen?
Ik heb de afgelopen jaren termen gevonden die deze vragen moeten triggeren: tegen, we, te, is, stel dat, gelijkheid, “getallen” (zoek in dit weblog op “complexiteit”).
Nu kom ik met “kosten” die de vraag naar de alternatieve kosten moet triggeren: “Wat zijn de kosten als je nu niet …?”.
Een volledig transparante en interessante vraag die tot antwoorden dwingt en de vraagsteller volledig buiten schot laat. Dit is de essentie van mijn betoog. En verhelder daarna wat ik precies bedoel.
Tot mijn verbazing krijg ik allemaal vragen terug. “Hoe definieer je "alternatieve kosten" ? (Welke kosten en baten reken je mee en wat doe je met onberekenbare posten, e.d. ? )”.
Ik geef een helder voorbeeld van wat alternatieve kosten zijn. “onberekenbare posten”, dat interesseert mij helemaal niet en doet hier totaal niet ter zake.
“In en op vakantie hebben we zus en zoveel uitgegeven.” Iedereen kan dit zeggen, niet alleen jan met de pet.
Hierop kun IK dan reageren met: “En hoeveel had je uitgegeven als je thuis was gebleven”.
Oh, bedoelde u dat ?
De blog heeft mij dan blijkbaar op het verkeerde been gezet. Laatste zin "... mijn punt [is] dat er te weinig alternatief gedacht wordt" suggereert dat "alternatief denken" uw essentie is i.p.v. "de kostenvraag".
PJ te N
De hele zin is: "Maar de immigratie-case illustreert mooi mijn punt, dat er te weinig alternatief gedacht wordt."
Denken in termen van alternatieve kosten is een subset van alternatief denken. Dus niets "i.p.v.".
Alleen bij alternatief denken kan ik geen term bedenken. Daarom beperk ik mij tot 'kosten'. Hopend op transfer.
Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, meen ik de zuivere bedoeling van het blog te begrijpen.
Men moet altijd de kosten en baten in kaart brengen als wij iets overwegen te kopen, en daarbij zoveel mogelijk (liefst alle) alternatieve scenario's voor het kopen van dit iets betrekken in de overweging wel / niet kopen.
Heb ik het correct begrepen ?
PJ te N
Bijna.
Wie kosten zegt, zegt baten. Die twee horen bij elkaar.
En inderdaad als het over kosten gaat, kun je -zonder te weten waar je het over hebt- naar de baten vragen. De bal leg je dan helemaal bij de ander.
Maar mij gaat het ook om de verrassing.
En dan gaat het niet om kosten/baten, maar kosten/kosten (alternatieve-).
Een reactie posten