Gij zult niet generaliseren

Je generaliseert als je iemand niet alleen als individu ziet, maar ook en vooral als deel van een groep. Dat doet iedereen en dat is maar goed ook, want anders waren we allang door de leeuwen verslonden. Natuurlijk zal niemand echt denken, dat alle Syriërs met een machete rondlopen als één Syriër een Poolse vrouw met een machete of döner-mes ombrengt. Dat mensen zo dom zijn, wordt door Politiek&Media voorondersteld. Maar dat is niet anders dan een aanname in een stroman-argumentatie. Mensen nemen gewoon het zekere voor het onzekere en vertrouwen een vreemdeling niet op voorhand. Deze reactie is natuurlijk en verstandig. Wie zich hierover verbaast of verontwaardigd is, kent zichzelve niet.

Waarom dan toch steeds weer die op zich tegennatuurlijke en irrationele vermaning van Politiek&Media om niet te generaliseren? Let wel, er wordt alleen gemaand wanneer er iets is met vluchtelingen of andere zij-instromers en de maatschappelijke spanningen stijgen. De Politiek moet dan iets, maar kan moeilijk de nieuwkomers gaan vermanen, want dat zou kritiek op eigen beleid zijn. Dus wordt het eigen volk gemaand: “Bitte, kein Generalverdacht”. Met de onderliggende boodschap dat de autochtoon zelf schuld is, mocht het experiment onverhoopt mislukken; had hij maar minder moeten generaliseren.

De autochtoon is dader in dop.

De vermaning “Niet generaliseren” schuift dus de aandacht van de nieuwkomer naar de autochtoon die iets moet, maar het omgekeerde gebeurt ook. Door steeds weer te beklemtonen hoe nieuwkomers slachtoffer zijn van generalisatie, stigmatisatie, discriminatie wordt het autochtoon slachtofferschap gerelativeerd. En zo worden de aanrandingen van Keulen collateral damage. Hier gaat dus de aandacht van de autochtoon naar de nieuwkomer.

“Niet generaliseren” is een bezweringsformule die –goed beschouwd- de autochtoon meer dader en minder slachtoffer maakt.

rkh, 30-07-2016