Aan het eind van dag was vaak de vraag: “Heb ik nu wel of niet de deur op het nachtslot gedaan?”. De twijfel over de verstandelijke vermogens sloeg toe.
Sinds een vogeltje in mijn brievenbus overnacht, is die vraag verdwenen. Als ik via het matglas zijn contouren zie, roept dat kennelijk een lichte emotie op. Genoeg reïnforcement om dit moment voor een poosje vastgelegd te krijgen.
p.s.: In de deur zit een tweede brievenbus.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten