Het is moeilijk discussiëren met iemand die de kwestie van het dubbele paspoort tot non-issue verklaart. Dat legt namelijk de bewijslast volledig bij de ander. Maar die kan op zijn beurt weinig, omdat de ontvankelijkheid voor argumenten ontbreekt. Wat te doen?
In een debat waarbij één van de partners een kwestie tot non-issue verklaart, is altijd deze vraag te stellen: "Welk argument van de tegenstanders/voorstanders overtuigt je nu het meest?" .
De vraag is, behalve simpel en ontregelend, ook dwingend. Je mag immers van iemand die een oordeel heeft, verwachten dat de voors en tegens zijn gewogen. En het kan natuurlijk niet zo zijn, dat alles even slecht is. Dus er moet een antwoord komen.
Wie zegt geen argumenten te kennen, heft zichzelf als denkend wezen op.
rkh, 31-10-2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
"tegenstanders c.q. voorstanders": hierin is "c.q." fout, want c.q. = casu quo = in welk geval. Men kan dus bijvoorbeeld wel schrijven "tegenstanders c.q. PvdA-ers resp. voorstanders c.q. PVV-ers". Wat na c.q. komt, is een verbijzondering van wat er aan voorafgaat.
PJ te N
Een non-issue is een onderwerp dat inmiddels zijn relevantie heeft verloren. Wanneer iemand iets tot non-issue verklaart, geeft hij te kennen dat hij het onderwerp niet meer relevant vindt. De vraag naar de overtuigingskracht van argumenten voor of tegen maakt het onderwerp niet alsnog relevant.
PJ te N
Ik dacht altijd dat "c.q." betekende: "of eventueel".
En dat "i.c." stond voor "in dit geval".
Je hebt gelijk. Mijn dank.
"heeft verloren". "niet meer".
Er zijn er ook die iets tot non-issue verklaren zonder dat het ooit relevant voor hen was.
Vind je het onderwerp zelf wel relevant dan is de vraag hoe krijg je iemand toch weer aan de praat?
Ik heb mijn best gedaan.
Het is soms mogelijk een ander over te halen iets relevant te gaan vinden dat het voor hem niet is. Bijvoorbeeld door de ander te tonen welke schade hij loopt of welke vreugde hij mist. Garantie dat het lukt, is er niet. Er zijn altijd mensen die ervoor kiezen de kop in het zand te (blijven) steken.
P.S. 1: Het is goed je best te doen, maar weet dat het altijd beter kan. (Best - beter - goed.)
P.S. 2: Kop op ! Je kunt het !
PJ te N.
Ik geloof niet in debat.
Zeker waar het ideologisch wordt.
Spreken over "schade" en "vreugde" heeft geen zin.
Je zou het over inconsistentie kunnen hebben.
Met mijn vraag zou ik misschien iemand tot zelfinzicht kunnen dwingen.
Dat is dus een ander niveau.
Ik discussieer niet over wle of niet hoofddoeken. Maar vraag waarom geen boerka wordt aangetrokken.
Iemand tonen welke schade hij loopt of welke vreugde hij mist, is geen debat, het is een vorm van pijniging. Als de ander dan "au" roept, is er hoop voor hem.
PJ te N
Een reactie posten