Nasrdin Dchar kreeg een gouden kalf. In zijn dankwoord heeft hij het o.a. over het overwinnen van angst. So far, so good. En hij gaat verder met dat Nederland tegenwoordig wordt "geïnjecteerd met angst". Verhagen wordt erbij gehaald die ergens heeft gezegd de angst voor buitenlanders wel te begrijpen. De naam Wilders valt. Hun respectievelijke achterbannen worden erbij gesleept. Het publiek ging uit zijn dak en al helemaal bij "Ik ben een Nederlander, ik ben heel trots met Marokkaans bloed, ik ben een moslim".
Is Dchar een gewone Nederlander? Nee, natuurlijk niet. Datzelfde publiek zou er schande van spreken wanneer een autochtoon in zijn plaats had gezegd: "Ik ben trots met (=op mijn)
Neêrlands bloed, ik ben christen". Het land zou te klein zijn.
Hier is sprake van een dubbele moraal. Dchar is de nieuwe Wilde, de nieuwe troetelmarokkaan.
Geen acceptatie dus, ondanks de schijn van het tegendeel.
rkh, 09-10-2011
4 opmerkingen:
Help mij a.u.b. Ik kan het begrip "acceppatie" niet plaatsen in het licht van het eraan voorafgaande. Wat wordt daar geaccepteerd en door wie ?
PJ te N (beetje dom)
Geen acceptatie -door het joelend publiek- van Dchar als Nederlander.
Dat blijkt uit het meten met twee maten.
Ik betwijfel of het joelend publiek Dchar accepteert. Het joelen komt op mij meer over als dhimmi gedrag, dus onderwerping aan de islam. Vergelijkbaar met de dankbaarheid van het slachtoffer jegens de beul die de genadeslag 5 minuten uitstelt.
Of zie ik het te somber ?
PJ te N
"Ik betwijfel of het joelend publiek Dchar accepteert."
Ja, dat betwijfel ik dus niet alleen,ik vind dat dat niet zo is. Ze nemen hem niet serieus. Ze prijzen een kind voor een kinderachtige tekening.
Ja, je wordt kennelijk wel somber in dat bovenkamertje van je.
Een reactie posten