Volgens Dick Swaab is de vrije wil een illusie. Je denkt zelf
je vinger te bewegen, maar hersenscans laten zien dat enkele milliseconden
daarvóór en onbewust al tot die daad is "besloten". Wie zegt "Ik
beslis", die liegt. Er wordt beslist.
Een illusoire vrije wil is contra-intuïtief en stuit tegen de borst vanwege de maatschappelijke
consequenties. Een moordenaar kan -volgens Swaab- niet anders, gegeven moment
en situatie. Hij is dan ook niet verantwoordelijk voor de daad. Geldt dit ook
voor Swaab zelf?
Had hij het boek "We
zijn ons Brein" ook niet kunnen schrijven? Is hij niet
verantwoordelijk voor de inhoud van zijn
boek?
Een leuke binnenkomer, maar de vragen zijn meer dan retorisch.
Ik stel mij voor dat in het experiment met de hersenscan
de motorneuronen (die de spieren aansturen) eerder oplichten dan de neuronen
van het besliscentrum*. Het "IK" van Swaab verwijst naar dit beslis-
en delibereercentrum.
Stel iemand krijgt de regels van het schaakspel voor het
eerst uitgelegd en begint daarna te schaken. Ik ben sceptisch t.a.v. dat
hersenscan-experiment, maar ik kan mij al helemaal niet voorstellen dat er geen
schaakstelling is, waarbij het delibereer- en besliscentrum eerder oplicht dan
de motorneuronen. Daarmee zou Swaab's bewering dat er nooit sprake is van een
bewuste keus, wetenschappelijk zijn
gefalsifieerd.
Filosofisch
gezien, heeft Swaab wel een heel beperkte opvatting van IK. Een geoefende
schaker weet wat hij moet doen. De neuronen van het besliscentrum zullen dan
niet als eerste oplichten. Hij vaart immers op zijn intuïtie. Oefening en
studie hebben de schaker gemaakt tot wie hij is. De zetten die hij doet, zijn
hem aan te rekenen ook al gebeuren ze op de ruggengraat.
"IK" verwijst dus niet alleen naar het
besliscentrum, maar ook naar het karakter dat je hebt gevormd, naar de intuïtie
die je hebt ontwikkeld. Ook dat zijn zaken die mijn daad tot mijn persoonlijke daad
maken.
Swaab wil overigens de niet-schuldige moordenaar wel
straffen, opdat hij bijleert en een beter mens wordt. Terugkoppeling dus.
Cybernetica! Voor Swaab is de mens een cyborg.
Ik spreek van "De
Swalbe van Swaab"**, maar dat
is wel retoriek.
* Ik neem aan dat het hier
niet om zelfrapportage ("Ik besluit
nu ...") gaat, want dat kost ook weer millisecondes.
** De
voetbalspeler gaat op het veld liggen schreeuwen, terwijl er later niets aan de
hand blijkt te zijn.
rkh,
30-09-2013
1 opmerking:
Briljante analyse !
PS. U legt impliciet ook uit waarom Swaab zijn boek niet niet had kunnen schrijven
PJ te N.
Een reactie posten