Eberhard en de feiten

Minister Van der Laan wil Wilders met feiten om de oren slaan. Dat heeft hij het volk luid en duidelijk laten weten: Er zijn geen 50 miljoen moslims in Europa, zoals Wilders ons wil doen geloven, maar 20 miljoen! Daarmee kiest hij voor een bepaald discours. In een land waar –uit angst voor de onderbuik- ongewenste cijfers en statistieken soms in laden verdwijnen of gewoon op ideologische gronden niet worden bijgehouden, is deze nieuwe Strategie van Zakelijkheid een statement.

Dat betekent wel, dat wanneer Van der Laan bijv. zegt, dat er meer moskeeën failliet gaan dan erbij komen, dat dan ijverige journalisten en –anders wel- bloggers op zoek gaan naar falsificatie. Hij maakt zich daarmee dus kwetsbaar. Hij zal zijn woorden extra moeten wegen. Sommigen zeggen al dat er wel degelijk 50 miljoen moslims in Europa zijn. En weinigen zullen geloven, dat het aantal moskeeën afneemt (het aantal hoofddoekjes neemt alleen maar toe, zoals iedereen kan zien die ogen heeft). Dat zijn dan butsen in het imago van de minister.

Een consequentie van deze keuze voor een discours van zakelijkheid is ook, dat Van der Laan wel een onderzoek naar de kosten en baten van immigratie heeft moeten toezeggen. Dat is echter spelen met vuur. De onzinnige “vlinderreisjes” etc. zullen weer in herinnering worden geroepen. De minister zal hier nooit als winnaar uitkomen, al was het alleen maar omdat altijd op onderliggende cijfers, keuzes, definities etc. valt af te dingen En wat als de kosten ver boven de baat uitgaan? Het lijkt me sterk dat over deze mogelijkheid en de consequenties daarvan is nagedacht.

Maar de fundamentele fout is te menen, dat andersdenkenden door feiten worden overtuigd. Feiten hebben geen boodschap aan Ideologieën. Zie bijv. de strijd om de Middenschool en de ideologische blindheid van de bestuurlijke elite.


Deze nieuwe strategie is dus onverstandig en zal waarschijnlijk de tegenstellingen alleen maar vergroten. Het hele integratiedossier zal een beerput blijken.
Eerder op dit Weblog besprak ik de strategie om Wilders serieus te nemen. Die resulteerde erin Wilders’ beeldspraak ( “Stuur leger naar Gouda!”) letterlijk te nemen. Deze strategie is dom, omdat die voorbij gaat aan het probleem dat eloquent door Wilders werd verwoord, dus voorbij gaat aan problemen van “de mensen waar het om gaat” (Melkert).
En ook blijkt deze strategie in zijn opportunisme onwaarachtig. Wilders stelde voor dat fractieleider Van Geel maar op een krukje moest gaan zitten in het vak van de Regering of anders maar op schoot van de MP. Toen nam niemand deze beeldspraak letterlijk. Maar ook hier was de boodschap van Wilders tegen het Monisme overigens weer glashelder.

rkh, 2 juni