Symboolblindheid

Gerard Reve heeft er al eens opgewezen, dat Nederlanders in het algemeen weinig gevoel voor symboliek hebben. Ze zouden de dingen te gauw letterlijk nemen en daarmee gaan voor platte praat.

Op haar hoogtepunt maakte Verdonk –toen nog met Sinke- van Sinterklaas een campagne-item. SBS6-kijker en lezers van GeenStijl en Elsevier weten dat het Sinterklaas-feest onder druk staat. Dat in sommige wijken Sinterklaas en de pieten worden bekogeld. Dat de Zwarten uit Zuid-Oost het feest willen bannen, omdat het racistisch zou zijn.
In reactie daarop komt het jeugdjournaal met gekleurde pieten, wat voor velen verraad aan eigen cultuur is en de zoveelste knieval voor intolerantie. Jonge, buitenlandse kunstenaars wilden -met de zegen van het Van Abbe museum- in Eindhoven een demonstratie op touw zetten om zo een discussie over het vermeende racistisch karakter van het Sinterklaas-feest te entameren.

“Sinterklaas” staat voor trots op eigen cultuur, voor zorg over bedreigingen en aanvallen van “buiten” op de eigen manier van leven en voor vrees voor dhimmie-gedrag. Het campagne-item staat dus symbool voor meer dan alleen Sinterklaas.

Het zgn. weldenkende deel der natie trekt het item van Verdonk in het belachelijke door er iets oubolligs van te maken. Maar daarmee geven deze mensen aan niet te weten wat de feiten zijn, wat er leeft en wat op het spel staat. En die mensen kunnen dus ook niet begrijpen, waarom bijv. veel homo’s voor Verdonk kiezen dan wel kozen.

Hetzelfde overkwam Wilders met zijn Goudse Rede (“Haal het leger uit Afghanistan en stuur het naar Gouda”). De politiek koos merendeels voor symboolblindheid en heilige verontwaardiging. Maar ik geloof, dat 60% van het volk vond dat Wilders wel een punt had.

Inderdaad, symboolblindheid daar kies je voor.

rkh, 4-08-2009