Cultuur als verklaring voor gedrag wordt steeds minder geaccepteerd. Want iedereen is tegenwoordig individu, d.w.z. dat iedereen uniek is en zonder verleden of verbanden. Verwijzen naar cultuur maakt iemand lid van een groep en dat is in dit tijdsgewricht not done.
Met deze laatste opmerking is cultuur als verklaringsgrond wegverklaard. Maar dat blijkt toch niet altijd te lukken. Er blijven vragen.
Volgens Ype Poortinga, hoogleraar crossmediale psychologie te Tilburg, is de kans op massahysterie in Japan klein, maar heeft dat niets met cultuur te maken (VK, 17/03/2011). De situatie is bepalend. Japanners gaan daarvan uit en zijn dus op rampen voorbereid.
Maar de vraag blijft natuurlijk, waarom Japanners zich voorbereiden en zich gedisciplineerd gedragen. Hoe anders was dat in New Orleans en Haïti.
Eerder schreef ik over de criminoloog Frank Bovenkerk. Het systematisch liegen door Marokkanen voor de rechter had -volgens hem- niet met cultuur van doen, maar met berekening.
Maar onverklaard blijft dan toch waarom nu juist Marokkanen berekenend zijn.
Ook kan in dit verband Cohen worden genoemd, die als burgemeester in elke Marokkaan een gewone Amsterdammer zag, maar toch een integratie via de moskee voorstond. Daar klopt dus iets niet. Cohen islamiseerde immers daarmee de problemen met en van Marokkanen.
rkh, 17-03-2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het is inderdaad onbegrijpelijk dat er mensen zijn die niet doorhebben dat cultuur de meest invloedrijke van alle determinanten van menselijk handelen is. "Cultuur is sterker dan staal" stelde PJ te N ooit.
PS: "het fiti van de politi van Haïtie" moet zijn "het fietsie van de politie van Haïti".
PJ te N
Een reactie posten