Een politicus is woordvoerder namens zijn kiezers. Hij moet hun wensen, belangen, idealen, onvrede en angsten vertolken. Een politicus moet een maatschappijvisie uitdragen, die de hunne is en ook de zijne was toen hij werd gekozen.
Rouvoet keerde zich -na de verkiezingen- tegen "het maatschappelijke sentiment dat we niet te veel moslims moeten hebben". Maar namens wie sprak hij?
Oproepen van derden om "moed" te tonen en tegen de eigen achterban in te stemmen zijn politiek begrijpelijk, maar daaraan gehoor geven is moreel* verwerpelijk. Dergelijke oproepen worden gedaan onder het mom van "algemeen belang", "onvermijdelijk" of "rechtsstaat". Dat is retoriek.
Een politicus moet rolvast zijn en niet meegaan met anderen als gevolg van groepsdynamiek. Het is niet goed voor het land, de politiek en de politicus zelf als hij uit zijn rol valt, bijv. wanneer hij plots het zgn. algemeen belang van anderen, als gegeven neemt. Consensus is de dood in de pot. Zonder strijd geen vooruitgang.
We zouden ook raar opkijken als een advocaat zijn cliënt van wandaden beschuldigt of als een officier van justitie met verzachtende omstandigheden komt. Ieder zijn rol.
In de rechtbank is het de rechter die uiteindelijk beslist. In de politiek is het een kwestie van stemmen tellen.
* Anders stemmen is niet strafbaar, want een politicus zit er -volgens de grondwet- zonder last.
rkh, 24-08-2011
3 opmerkingen:
Mijn rol als lezer is om hier iets (ogenschijnlijk) steekhoudends tegen in te brengen. Dat lukt mij nu niet meteen. Mogelijk later.
PJ te N, 26 aug. 2011, 14.16 u.
Het is goed dat je je rol serieus neemt.
Ik heb alsnog iets bedacht, maar of het steekhoudend is ?
"De rol van een politicus is om zoveel mogelijk kiezers naar de mond te praten". Als dat zo is, is het domste wat een politicus doen kan, consistent zijn in uitspraken.
PJ te N
Een reactie posten