Normen zonder waarden

Een integratie-debat onder het hoofdje “normen en waarden” heeft geen zin. Het debat zou alleen over normen moeten gaan. Of beter nog: er zou helemaal geen debat moeten zijn. Want een debat aangaan, veronderstelt gelijkheid tussen de partijen, waar de facto ongelijkheid is.

Een jongeman met Marokkaanse wortelen kijkt een oudere of een boven-hem-gestelde niet aan. De norm is: “Niet aankijken!”. In onze cultuur ben je juist opgegroeid met: “Kijk me aan!”. Respect betonen aan de ander is in beide gevallen een onderliggende waarde. Dus heeft het geen zin om over deze waarde te discussiëren. Het eigenlijke probleem hier is dat beide normen niet verenigbaar zijn.

Hetzelfde met het dragen van islamitische kledij. Het heeft geen zin het verwijt van onderdrukking te onderbouwen met waarden als ‘autonomie’ en ‘gelijkwaardigheid’. Want een beetje muzelman of muzelvrouw zal met graagte en met veel woorden deze waarden onderschrijven. Dus ben je uitgepraat.

Het kiezen van waarden als in- en aanvalshoek is geen vruchtbare. Het gaat om gedrag, om genormeerd gedrag. Elke samenleving heeft normen waaraan je je hebt te houden op straffe van uitsluiting. Wat norm (en wat taboe) is, bepaalt –of je het nu leuk vindt of niet- de dominante cultuur. Daarin zou Nederland wat duidelijker en arroganter mogen zijn: “Zo doen wij dat hier! Basta!”.

Wie links wil rijden, moet niet voor Nederland kiezen.

rkh, 29-01-2015