Wie transparant is, motiveert zijn beslissingen en is daar open en eerlijk over. Transparantie lijkt doel op zich geworden. Rechters moeten hun vonnissen beter onderbouwen en uitleggen. Er worden kanttekeningen geplaatst bij het "geheim van de raadkamer", bij de discretionaire bevoegdheid van ministers en bij geheime stemmingen.
Volledige transparantie is alleen al theoretisch onmogelijk. Van de Ratio wordt teveel verwacht. Transparantie houdt in dat alles is te verdedigen. Maar een rationeel betoog eindigt per definitie in irrationaliteiten, in de zin dat er geen argumenten meer zijn.
Volledige transparantie is ook praktisch onmogelijk. Men kent immers zijn eigen diepste motieven niet. Zoals Pascal al zei: "Het hart heeft zijn redenen, die het verstand niet kent".
Zou volledige transparantie mogelijk zijn dan nog is transparantie onwenselijk. Want een beslissingsproces moet eindigen. Definities, interpretaties, argumenten, wegingen kunnen niet eindeloos bediscussieerd worden.
En daarenboven zou alles zeggen anderen en de eigen positie kunnen schaden.
n.b.: Dit is een herschrijving van "Nut & Noodzaak achterkamer". Daar gaat het om de verdediging, hier om de aanval.
rkh, 17-01-2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hiermee ben ik het wel eens, denk ik, maar ik zal niet onthullen waarom. Ik zie een verband met "alles wat u zegt zal tegen u worden gebruikt".
PJ te N
Hiermee is niets te veel gezegd.
Een reactie posten