De kloof tussen Democratie en Rechtsstaat

Eind 2009 spraken de Zwitsers zich uit tegen de bouw van minaretten. Verontwaardiging alom. Elementaire rechten zouden met dat bouwverbod zijn geschonden. Ter Horst was blij dat Nederland geen bindend referendum kent. En zelfs Rouvoet wees de keuze af.
In dit rechtsstatelijke denken legt de democratie het af tegen de rechtsstaat. Dat leidt in praktijk tot ongerijmdheden die veel mensen als ondraaglijk ervaren. Het primaat geven aan de rechtsstaat voedt de veenbrand en de polarisatie.

Illegalen -zelfs de zware draaideurcriminelen onder hen- mogen niet zomaar het land uit worden gezet. Hebben ze iets onder de leden, zwijgen ze over hun nationaliteit of is het thuisland niet helemaal veilig dan mogen ze voorlopig blijven.
Asielzoekers met een oorlogsverleden, maar die bij terugkeer iets hebben te vrezen, mogen eveneens hier blijven (zij het met een speciale status).
De rechtsstaat staat niet toe dat haatimams van buiten zomaar het land uit worden gegooid.
Denaturalisatie van zwaar overlastgevende Marokkanen en terroristen is onbespreekbaar.
Onderwijl is de SGP een tijdje haar subsidie ontnomen en krijgt het bijzonder onderwijs misschien een acceptatieplicht.

Met dat fundamentele gevoel dat wat recht heet geen recht is, daar moet de politiek iets mee. Voor de fijnen is het vloeken in de kerk, maar het nationale en internationale recht zal aangepast moeten worden aan de veranderde omstandigheden en de noden van deze tijd. Recht is middel, geen doel.

Wie "Dit is geen oplossing!" of "Onuitvoerbaar!" roept, doet een politieke uitspraak en is hypocriet. Om achter de voordeur te mogen kijken, is men immers wel bereid tot wijziging van het (inter)nationale recht. En Arib (PvdA) pleit er voor seksuele misbruik van kinderen niet te laten verjaren. Dus dan is er plotseling wel een oplossing.

Waar een wil is, is een weg. Maar die wil is soms weg, als gevolg van luiheid, lafheid of politiek opportunisme. Er gaat er om weer baas te worden in eigen huis. Leve de democratie!

rkh, 27-03-2010