De vrienden van Cohen wijzen de oneliner aan als de ultieme boosdoener. Wie in oneliners spreekt, heeft geen oog voor complexiteit, gaat discussies uit de weg en komt niet met oplossingen. En daar kon Job niet tegen en kon hij dus niet mee omgaan. De oneliner werd Job's ondergang.
Het lijkt mij sowieso onzin te willen uitbannen, wat niet uit te bannen is. Soundbites horen bij de politiek, zoals de achterkant bij de voorkant. Oneliners "Het moet eerlijker", "Elk kind telt", "Nederland trekt zich terug achter de dijken" geven de politicus zelf en zijn achterban taal en daardoor de nodige handvatten.
Dit zijn overigens oneliners van links en dat doet vermoeden dat de aanval op de oneliner -o.a. van de kant van Rottenberg- ingegeven is door opportunisme.
Ten tweede: een oneliner als bijv. "Weer baas in eigen huis" (in oppositie tegen het staatsgeweld en het geweld van Europa) gaat wel degelijk ergens over, is samenvatting van een analyse en geeft in al zijn beknoptheid wel degelijk een oplossingsrichting.
Een goede oneliner verrast, intrigeert en geeft te denken, is helder, beknopt en bekt, geeft richting en appelleert, en beklijft gemakkelijk.
"Het moet eerlijker" verrast niet, is vaag en geeft geen richting.
Tegen alle bashers van de oneliner die zich ergeren aan de eenvoud van analyse en oplossing, zou ik willen zeggen: "Soms is de waarheid simpel".
ps.: Nu lees ik in de Pers: "Wat vandaag populistisch is, is morgen gemeengoed en overmorgen cliché". Nou, om zoiets te kunnen bedenken moet je wel goed bij je hoofd zijn.
rkh, 19-03-2012
2 opmerkingen:
Helemaal mee eens !
NB: 1) Sounbites moet zijn soundbites (zie bijv. http://nl.wikipedia.org/wiki/Soundbite)
2) i.p.v. handvaten zie ik liever handvatten. Zie http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/handvatten-handvaten
PJ te N
Kijk zie, zo leer je elke dag weer.
Een reactie posten