Het begrotingstekort moet naar 3% of minder van het BNP.
Daar is begrijpelijkerwijs veel verzet tegen. Maar het zou dom zijn om op dit
moment aan de bezwaren tegemoet te komen. Hoewel -toegegeven- de huidige
norm tot op zekere hoogte willekeurig is
en tot sociale ellende leidt.
De rationale
van deze redenering is simpel, dat als afspraken worden genegeerd, er überhaupt
geen afspraken meer te maken zijn. Betrouwbaarheid*
is een hoog goed.
Natuurlijk kunnen afspraken worden herzien, alleen niet
in tijden van crisis of wanneer het toevallig goed uitkomt.
Bijkomend voordeel van deze amorele keuze voor "Afspraak
is afspraak" is, dat dan in slechte tijden niet eindeloos over de norm
wordt gediscussieerd. Iedereen weet waar die aan toe is.
GroenLinks maakt het -als het over regels gaat- helemaal
bont. Die partij heeft in haar reglement staan, dat een kamerlid hooguit drie
termijnen mag blijven zitten. Maar datzelfde reglement biedt de mogelijkheid
van dispensatie. Dat kan dus niet, dat is onlogisch.
De mogelijkheid van dispensatie haalt het principe onderuit.
De uitdrukking "Uitzonderingen
bevestigen de regel" moet nodig vervangen worden door "Uitzonderingen heffen de regel
op".
* Een morele waarde, maar
je kunt het ook simpel zien als een conditio sine qua non voor het samenleven.
En dan heb je het weer over rationaliteit.
rkh, 7 mei 2012
12 opmerkingen:
"Uitzonderingen heffen de regel op". Daar ben ik geen voorstander van. "Uitzonderingen bevestigen de regel" dateert van de 18e eeuw. In 1775 vermoedde Lagrange dat, op eindig veel uitzonderingen na, elk oneven getal 2n + 1 ≥ 3 geschreven
kan worden als 2n + 1 = p + 2q, (p en q priem en oneven). 2n + 1 = 3, 5 en 7 zijn enkele voorbeelden van uitzonderingen.
Mijn stelling is dat het zonde zou zijn om een regel op te heffen wegens een uitzondering.
PJ te N
Een punt(je).
Maar kun je ook zeggen hoe uitzonderingen een regel bevestigen?
Een uitzondering bevestigt een regel omdat de uitzondering zonder die regel niet als uitzondering zou bestaan.
Als ik het goed begrijp, bevestig je hier (vooral?) de uitzondering.
De jeugd van tegenwoordig, toch.
Alternatief is om het begrip "uitzondering" uit onze taal te verwijderen. Echter de realiteit is dat waar regels worden ontdekt (of gecreeerd) van die regels wel eens wordt afgeweken en hoe zullen wij die afwijking dan noemen ? Voorstel: "afwijking". En dat is een synoniem van "uitzondering".
De regel zegt: een schaap heeft vier poten. Komt iemand met een schaap met vijf poten dan veranderen wij niet de regel. Veeleer zien wij ons door deze uitzondering bevestigd in de regel.
Het is wellicht zinvol om onderscheid te maken tussen in de natuur ontdekte regels en door mensen opgestelde regels. De ontdekte regels kennen uitzonderingen en met de opgestelde regels wordt gesjoemeld (sommigen noemen sjoemelen ook wel "uitzonderingen maken").
Groet met knipoog van de jeugd van tegenwoordig.
"Uitzonderingen bevestigen als uitzondering dat er een regel is".
Inderdaad.
Dat is een analytisch ware uitspraak, een truïsme dus dat niets toevoegt.
"Uitzonderingen bevestigen de regel" is geen truïsme. Het maakt bijvoorbeeld duidelijk dat de gedachte "Uitzonderingen heffen de regel op" onjuist is.
PJ te N
Sorry.
"Uitzonderingen bevestigen (als uitzondering) de regel" is een truïsme, zoals "De bal is rond" een truïsme is.
Sorry, nogmaals.
U ziet het echt even wat minder scherp. "Uitzonderingen bevestigen de regel" is geen truïsme, net zomin als "Uitzonderingen heffen de regel op".
Misschien helpt het volgende u om het te begrijpen. Als iemand beweert dat de bal rond is, komt niemand met de vraag "kun je ook zeggen hoe de bal rond is ? " (vergelijk uw 1e reactie op mijn 1e actie).
PJ te N
Een uitzondering kan alleen als uitzondering bestaan als er een regel is. Kwestie van semantiek en logica. Een truïsme dus.
Ik sluit me aan bij: "Anoniem zei...
Een uitzondering bevestigt een regel omdat de uitzondering zonder die regel niet als uitzondering zou bestaan."
Een reactie posten