dinsdag, mei 02, 2017

Aantal als argument


Bij de laatste verkiezingen in de nieuwe bondslanden zette de Alternative für Deutschland een klinkend resultaat neer. In de Duitse media was daarover verbazing. Want het aantal vreemdelingen in die bondslanden is toch immers gering? Men suggereerde een heuse paradox. Een schijntegenstelling dus, die –zoals gebruikelijk- als tegenstelling werd gebracht, als iets dat niet kan zijn.

Ook in de discussie over het anti-moslim beleid van Polen en Hongarije wordt deze paradox steeds weer klakkeloos naar voren gehaald om de verbazing uit te drukken. De onderliggende bewering is daarbij: “Wie geen moslims in de buurt heeft, kan niet tegen moslims/de Islam zijn”.

Onzin! Alsof die mensen daar geen tv kijken, radio luisteren, kranten lezen en naar de kapper gaan en niet zelfstandig tot het gefundeerde oordeel kunnen komen dat multiculti bepaald niet gelijk staat aan pais en vree. Alsof we hier met provincialen van doen hebben. Gauck sprak in zijn hoedanigheid van bondspresident over het “Dunkeldeutschland”. Dat is de arrogantie ten top. Men kent zijn eigen vooroordelen niet.

rkh, 02-05-2017


6 opmerkingen:

Anoniem zei

De onderliggende bewering is daarbij: “Wie geen moslims in de buurt heeft, kan niet tegen moslims/de Islam zijn”.
Ik ben het helemaal met u eens. Deze bewering slaat als een tang op een varken. Sterker nog: wie moslims niet kent, is doorgaans feller tegen moslims dan wie ze wel kent. Immers wie ze wel kent, kent altijd ook wel "een goede moslim". Ook is algemeen bekend dat "wat de boer niet kent dat vreet hij niet" = "wie geen moslims kent, mot ze niet".
Hoe komen Gauck c.s. aan dit vooroordeel, dat zoals alle vooroordelen duidelijk niet op feiten is gebaseerd ? Oftewel: waar komen vooroordelen vandaan ? Mij lijkt: onwetendheid. Maar een bondspresident kan onmogelijk onwetend zijn, daarvoor is zijn staf deskundigen te uitgebreid. Dus kom ik voor Glauck uit op "politieke keuze". Achter politieke keuzes zit doorgaans een schakersbrein.
PJ te N

DIXI zei

"Men kent zijn eigen vooroordelen niet."
Ik zet hier vooroordelen neer als iets negatiefs en ongewensts.

Maar ik zelf zie vooroordelen meer als ware oordelen die alleen niet hardop mogen worden gezegd.
Hoe ik daaraan kom? Feiten, verhalen, speculaties, redeneringen.

Anoniem zei

"Maar ik zelf zie vooroordelen meer als ware oordelen die alleen niet hardop mogen worden gezegd." Mag men dat ook toepassen op het vooroordeel betreffende "Dunkeldeutschland" van Gauck ? Zo ja, dan zou hij dus wel gelijk hebben, maar het niet hardop mogen zeggen ?
Zelf koester ik het vooroordeel dat een waar oordeel altijd mag worden gezegd.
PJ te N

DIXI zei

"Mag men dat ook toepassen op het vooroordeel betreffende "Dunkeldeutschland" van Gauck ?"
Neen, in het blog sluit ik aan bij het normale taalgebruik.
In de reactie onthul ik mijn eigen tegendraadse definitie.

Anoniem zei

Bedoelt u dan met de zin "Maar ik zelf zie vooroordelen meer als ware oordelen die alleen niet hardop mogen worden gezegd" "Maar ik zelf zie mijn eigen vooroordelen meer als ware oordelen die alleen niet hardop mogen worden gezegd." ?
PJ te N

DIXI zei

Ik zie het altijd breder.